Όσα Λένε & Γράφουν

[Ptboul]

Έτσι θα πάρεις όμως σύνταξη να κάνεις ζωάρα στα 85 στα μονακά και τα σεν τροπέ.

[hades7]

τυπε δεν το βλεπω να φτανω στα 85 αλλα δεν νομιζω οτι θα εχει και πολυ σημασια τοτε αν με ξεσκατιζουν στα γαλλικα η αν θα σερνω τον καθετηρα στην μπιαριτζ

[Stathis]

την επομενη φορα λοιπον που θα συναντησετε καποιον που θα σας πει οτι η δικη σας ψηφος ,μια ψηφος προερχομενη απο νοημονες ανθρωπους ισοδυναμει με την ψηφο του καθε καθυστερημενου στο μυαλο που ζει στο βουνο, βολεμενου,τεμπελη,αχριστου ,οκνηρου παρατρεχαμενου,εισοδηματι� � η οτι παρομοιο να του τραβηξετε μια κλοτσα βλαστημοντας το πολιτευμα της δημοκρατιας που πρεσβευει ισοτητα μεταξυ των πολιτων και δινει σε ολους την δυναμη του εκλεγειν και εκλεγεσθαι

αντιγραφω απο το blog του κκ:

Τι είναι η Δημοκρατία. Γραμμένο το …1790!

This is the quote which is attributed to Sir Alexander Fraser Tytler, a Scottish historian and classicist in 1790.

“A democracy cannot exist as a permanent form of government. It can only exist until the voters discover that they can vote themselves largesse from the public treasury. From that moment on, the majority always votes for the candidates promising the most benefits from the public treasury with the result that a democracy always collapses over loose fiscal policy, always followed by a dictatorship. The average age of the worldΆs greatest civilizations has been 200 years.

Great nations rise and fall. The people go from bondage to spiritual truth, from spiritual truth to great courage, from courage to liberty, from liberty to abundance, from abundance to selfishness, from selfishness to complacency, from complacency to apathy, from apathy to dependence, from dependence back again to bondage.


“Η δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει ως μόνιμη μορφή διακυβέρνησης. Μπορεί μόνο να υπάρξει έως ότου οι ψηφοφόροι ανακαλύψουν ότι μπορούν να ψηφίσουν οι ίδιοι τη γενναιοδωρία από το δημόσιο ταμείο. Από εκείνη τη στιγμή, η πλειοψηφία ψηφίζει πάντα για τους υποψηφίους που υπόσχονται τα περισσότερα οφέλη από το δημόσιο ταμείο, με αποτέλεσμα μια δημοκρατία να καταρρέει πάντα λόγω μιας χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής, ακολουθούμενη πάντα από μια δικτατορία. Η μέση ηλικία των μεγαλύτερων πολιτισμών του κόσμου είναι 200 ​​χρόνια.

Μεγάλα έθνη ακμάζουν και παρακμάζουν. Οι άνθρωποι πηγαίνουν από τη δουλεία στην πνευματική αλήθεια, από την πνευματική αλήθεια στο μεγάλο θάρρος, απο το θάρρος στην ελευθερία, από την ελευθερία στην αφθονία, από την αφθονία στον εγωισμό, από τον εγωισμό στον εφησυχασμό, από τον εφησυχασμό στην απάθεια, από την απάθεια στην εξάρτηση, από την εξάρτηση και πάλι στη δουλεία.”

https://www.lorencollins.net/tytler1.html

[Monsta]

Γράφω με λίγα λόγια ένα περιστατικό από το βιβλίο "Η κωμικοτραγική ιστορία του νεοελληνικού κράτους 1830-1974" του Ραφαηλίδη...

1η Αυγούστου 1831

Είναι η μέρα πού ο "ήρωας" Μιαούλης πυρπόλησε δύο Ελληνικά πλοία. Η ανταρσία των Υδραίων κοτζαμπάσηδων κατά του Καποδίστρια είχε εκδηλωθεί. Ο Καποδίστριας στέλνει στα στενά τού Πόρου τον Κανάρη να καταστείλει την εξέγερση και να συλλάβει τον 'ήρωα' -λολ- Μιαούλη. Στο τέλος ο Μιαούλης πήρε την υπόσχεση να φύγει χωρίς να του κάνουν τίποτα. Αλλά στη λύσσα του πάνω αυτός ο γελοίος "ήρωας" έκαψε τη Φρεγάτα ΕΛΛΑΣ και τη Κορβέτα ΥΔΡΑ. Δύο από τα καμάρια του τότε Ελληνικού στόλου που αγοράστηκαν με δάνεια.


Το παραπάνω περιστατικό (και αμέτρητα ακόμα) απ ότι μαθαίνω έχει εξαφανιστεί από τα σχολικά βιβλία ή μάλλον ποτέ δεν περιγράφτηκε ως Ιστορικό στοιχείο. Στη θέση τους φλομώνουν τα παιδιά με μύθους και ....ιδεολογήματα. Και βέβαια την ιστορία με τους 4 γιδοβοσκούς στη Παλαιστίνη, όπου πέφτει και εξέταση από πάνω (1η Γυμνασίου).


Τώρα πάμε ένα βήμα παραπέρα.

Στη θέση του Μιαούλη βάλτε "αντιμνημονιακός", στου Κανάρη "Κυβέρνηση", στου Καποδίστρια "Τρόικα" και θα έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ.


Ένα ακόμα. Σήμερα το πρωί πάμε βόλτα για καφέ. Αναγούλα #1. Στη κεντρική πλατεία στο Χαλάνδρι, έχει στήσει περίπτερο το ΣΥΡΙΖΑ με 3 άτομα προσωπικό, 2 συνταξιούχους και μία 40-45άρα. Αναγούλα #2. Περπατάω και δίπλα μου 20ρηδες να κρατάνε φυλλάδια (για μοίρασμα) του κκε. Αυτή η χώρα.

[Skyline_IS]

Αναγούλα #2. Περπατάω και δίπλα μου 20ρηδες να κρατάνε φυλλάδια (για μοίρασμα) του κκε. Αυτή η χώρα.

Πλέον έρχονται και στο σπίτι να μοιράσουν ριζοσπάστη και να ενημερώσουν για την ιδεολογία του ΚΚΕ

[Monsta]

Το τέρας: Η απελευθέρωση της αγοράς του ψωμιού λειτουργεί προς όφελος του καταναλωτή. Ο καταναλωτής έχει επιλογή ως προς την ποιότητα και την τιμή.

Το ρεπορτάζ: Το ψωμί είναι πανάκριβο. Χωρίς να το καταλάβουμε, φτάσαμε να το αγοράζουμε προς 4 ευρώ, περίπου, το κιλό. Δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος ως προς την ποιότητά του η οποία, συμφωνούν και οι ίδιοι οι αρτοποιοί, σπανίως ανταποκρίνεται σε αυτό που γνωρίζαμε παραδοσιακά ως «ψωμί». Δεν έχουμε ιδέα από πού προέρχονται οι πρώτες ύλες με τις οποίες παρασκευάζεται, την ώρα που μπαίνουν στη χώρα -νόμιμα μεν, αλλά διακινούνται τελείως ανεξέλεγκτα- ψωμιά και άλευρα από τη Βουλγαρία.

Πριν λίγο καιρό συζητούσαμε με έναν φίλο για το πόσο δύσκολο είναι να βρεις καλό ψωμί στη Θεσσαλονίκη. «Έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό άλλαξε αφότου μειώθηκε το βάρος του και βγήκαν τα μικρά φραντζολάκια», είπε. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι τα τελευταία χρόνια το μόνο ψωμί που έβρισκα καλό προερχόταν από μεγάλα καρβέλια αγιορείτικου, χωριάτικου, πετρόμυλου, καλαμποκιού κ.λπ. αλλά, τελευταία, τα πρατήρια από τα οποία το αγόραζα τα κατάργησαν, τα βγάζουν σε μικρά φραντζολάκια και μου φαίνονται κι αυτά άνοστα. «Περί ορέξεως κ.λπ.», θα μου πείτε, κι έχετε δίκιο, αλλά διαβάστε παρακάτω.

Πήγα προχθές σΆ έναν φούρνο από τον οποίο δεν είχα ξαναψωνίσει και ζήτησα μια μπαγκέτα ολικής, προς 1 ευρώ, όπως έγραφε το ταμπελάκι. «Πόσο ζυγίζει;», ρώτησα την υπάλληλο. «Δεν ξέρω», είπε, «συνήθως αυτά είναι στα 350 γραμμάρια». «Δεν ξέρετε;», της είπα, κοιτάζοντας λοξά τη ζυγαριά. «Θέλετε να το ζυγίσω;», ρώτησε αθώα. «Φυσικά». Το ζύγισε. Ήταν 255 γραμμάρια. «Δηλαδή, πουλάτε το ψωμί προς 4 ευρώ το κιλό;», ρώτησα αθώα. «Δεν το έχω υπολογίσει!», είπε κουτοπόνηρα. «Υπολογίστε το τώρα, λοιπόν», της είπα. «Ε, έτσι όπως τα λέτε, τόσο βγαίνει», απάντησε. Αν με ξαναδεί, να μου γράψει, κι όχι μόνο λόγω τιμής, όπως θα δείτε παρακάτω.

Φυσικά, στο ψωμί δεν υπάρχει διατίμηση, από την απελευθέρωση του 1992. Υπάρχει, ωστόσο, νόμος, που ρυθμίζει τα υπόλοιπα ζητήματα. Είναι ο 3526/2007 με κάποιες μεταγενέστερες τροποποιήσεις. Εάν υπήρχαν έλεγχοι, όλα θα ήταν εντάξει, ο καταναλωτής θα είχε ήσυχο το κεφάλι του. Επειδή, όμως, δεν υπάρχουν, ο καταναλωτής θα πρέπει να είναι ικανός να ξεχωρίζει τον άρτο από το αρτοσκεύασμα, δηλαδή «το προϊόν αρτοποιίας το οποίο παρασκευάζεται κατά τρόπο ανάλογο με αυτόν της παρασκευής του άρτου, με απλό ή διπλό κλιβανισμό, διαφέρει, όμως, από τον άρτο ως προς τη μακροσκο­πική υφή και τους οργανοληπτικούς χαρακτήρες του. Να ξεχωρίζει τον άρτο από τον διατηρημένο άρτο, τον φρέσκο από το ενδιάμεσο προϊόν αρτοποιίας κ.λπ.». Στο άρθρο 10 γίνεται μια αναφορά που μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι στο καλό αγοράζουμε: «Ο άρτος παρασκευάζεται και διατίθεται, ανεξάρτητα από το σχήμα και τη μορφή του, σε βάρος 500 ή 1.000 ή 1.500 ή 2.000 γραμμαρίων. Τα αρτοπαρασκευάσματα παρασκευάζονται και διατίθενται, ανεξάρτητα από το σχήμα και τη μορφή τους, σε βάρος 250 ή 350 ή 500 ή 750 ή 1.000 γραμμαρίων.».

Άρα, λοιπόν, η μπαγκέτα ολικής που αγόρασα είναι αρτοπαρασκεύασμα, εφόσον νομίμως διατίθεται στα 250 γραμμάρια. Δεν είναι ψωμί!

Ωραία, αλλά το νόμιμο και το ηθικό της υπόθεσης θα ήταν να αναγράφεται το βάρος, πράγμα που δε συμβαίνει στη μεγάλη πλειοψηφία των αρτοποιείων, πρατηρίων άρτου κι επιχειρήσεων αρτοποιίας. Αντίθετα, στα περισσότερα σούπερ μάρκετ, όπου πωλείται το ψωμί σε συσκευασία, αναγράφεται το βάρος.

Το ζήτημα της εξαπάτησης και της πώλησης του αρτοσκευάσματος ως ψωμιού είναι η μια πλευρά μόνο. Υπάρχει και η άλλη, της ποιότητας αλλά και της διάθεσης συγκεκριμένων προϊόντων για λόγους μάρκετινγκ και, φυσικά, επιπλέον κέρδους των εμπλεκομένων.

Ας πάρουμε το ψωμί τζιαπάτα, προϊόν που εμφανίστηκε ξαφνικά στη ζωή μας και είναι κυρίαρχο, πλέον. "Τζιαπάτα" σημαίνει "παντόφλα", στα ιταλικά. Το ψωμί αυτό παρασκευάζεται από μίγμα στο οποίο ο αρτοποιός δίνει την τελική μορφή με νερό και λάδι. Τα μίγματα δεν είναι κάτι το κακό, τουναντίον. Αποτελούν, συνήθως, προϊόν πολυδάπανων ερευνών από τις εταιρείες. Το ζήτημα είναι κατά πόσο ακολουθούνται σωστά οι οδηγίες παρασκευής κι αν ο αρτοποιός ή αρτοπαρασκευαστής έχει τη συνείδηση να τις ακολουθήσει ή μήπως, για λόγους οικονομίας, κάνει του κεφαλιού του, εις βάρος πάντοτε της ποιότητας του προϊόντος. Το τζιαπάτα είναι πάρα πολύ εύκολο στην παρασκευή του, δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, άρα συμφέρει τον παρασκευαστή, εφόσον δεν υπάρχει και κανείς να ελέγξει τον τρόπο του.

Με ισχυρό μάρκετινγκ μπαίνουν στην αγορά προϊόντα όπως ψωμί «φρέσκο για 28 μέρες» ή το ψωμί «φωλιά», που πωλείται ανοιγμένο, λες και ο καταναλωτής δεν έχει μαχαίρι σπίτι του να το κόψει. Ποιος ξέρει, ίσως αύριο-μεθαύριο, βρίσκουμε όλα τα ψωμιά κομμένα και, γι' αυτό τον λόγο, ακριβότερα…

Για έλλειψη καλών υλικών, μη εκπαιδευμένο προσωπικό και παντελή απουσία ελέγχων, κάνει λόγο η γραμματέας του Σωματείου Αρτοποιών Θεσσαλονίκης, Ελισάβετ Κουκουμέρια. «Στα 5 χρόνια που είμαι στο δ.σ. του Σωματείου, ξέρω ότι δεν γίνονται έλεγχοι. Για εμάς είναι σημαντικό να γίνονται, για να ξέρουμε ποιος είναι ο σωστός επαγγελματίας. Η πρότασή μου είναι η ίδρυση ενός Ινστιτούτου Άρτου, ώστε να υπάρχει έλεγχος της ποιότητας. Και, φυσικά, η θέσπιση προδιαγραφών, ώστε να υπάρχουν συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Είναι γνωστό ότι οι πρώτες ύλες, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, δεν προέρχονται από την Ελλάδα, δεν γνωρίζουμε την ποιότητά τους, ενώ υπάρχει μη εκπαιδευμένο προσωπικό στις επιχειρήσεις. Επίσης, περνούν από τη Βουλγαρία ποσότητες ψωμιού που διατίθεται ως συσκευασμένο στην αγορά, χωρίς να αναγράφεται η προέλευση.».

Κερασάκι στην τούρτα, περιστατικό που αναφέρει αρτοποιός: «Πέρασαν με τζιπ κάποιοι Βούλγαροι, σταμάτησαν, βγήκαν 4 άτομα κι άφησαν ένα σακί αλεύρι. Τους είπα ότι δεν το θέλω, μου είπαν "τσάμπα είναι, κράτα το". Μετά από λίγες μέρες πήραν τηλέφωνο να ρωτήσουν πώς μου φάνηκε. Για να τους ξεφορτωθώ, είπα ότι "δεν μου κάνει". Ζήτησαν να μιλήσουν με τον μάστορα. Του έταξαν χρήματα. Ξέρεις, πολλοί είναι επιρρεπείς σε κάτι τέτοιο…».

https://www.protagon.gr/?i=protagon.el.terata&id=24878

[Monsta]

[Κωνσταντίνος]

Πλέον έρχονται και στο σπίτι να μοιράσουν ριζοσπάστη και να ενημερώσουν για την ιδεολογία του ΚΚΕ

Όχι να μοιράσουν. Να πουλήσουν την μαλακία τους.
Επίσης τους έχω δεί σε δυάδες κάποιες φορές έξω απο Γυμνάσια το πρωί, την ώρα που μπαίνουν οι μαθητές και προσπαθούν να πουλήσουν την έντυπη αυτή μαλακία.

[Skyline_IS]

Όχι να μοιράσουν. Να πουλήσουν την μαλακία τους.
Επίσης τους έχω δεί σε δυάδες κάποιες φορές έξω απο Γυμνάσια το πρωί, την ώρα που μπαίνουν οι μαθητές και προσπαθούν να πουλήσουν την έντυπη αυτή μαλακία.

Ναι,η πλύση εγκεφάλου ξεκινά απο νωρίς νωρίς..

[spar@]

τυπε δεν το βλεπω να φτανω στα 85 αλλα δεν νομιζω οτι θα εχει και πολυ σημασια τοτε αν με ξεσκατιζουν στα γαλλικα η αν θα σερνω τον καθετηρα στην μπιαριτζ

τυπε το πιο πιθανο ειναι να στα χει φαει ολα καμια ξετσιπωτη, να σου χω δεσει με ταιραπ τον καθετηρα στο λαιμο, να σε χω φορτωμενο σε καροτσι οικοδομης και να ψαχνουμε στο γενικο κρατικο Νικαιας ρατζο να σε ξεφορτωσω.....