Η Λογική της αγοράς (ΙΙ)
Του Γιώργου Καισάριου
Σχεδόν πριν από 2 χρόνια έγραψα ένα άρθρο με τίτλο "Η λογική της αγοράς", όπου μιλούσα για τις πιθανές εξελίξεις όσον αφορά το dilution που θα υποστεί η ΠΕΙΡ στο μέλλον.
Ας θυμηθούμε δυο θέματα που είχα θέσει σε αυτό το άρθρο:
Η αγορά αποτυπώνει την αξία μιας μετοχής στο ταμπλό, βάσει των στοιχείων του ισολογισμού αυτής της εταιρείας, on a mark-to-market basis.
Η αγορά αποτυπώνει την αξία μιας μετοχής στο ταμπλό, βάσει των στοιχείων του ισολογισμού αυτής της εταιρείας, οn a fully diluted basis.
Σε εκείνο το άρθρο, είχα πει ότι τα κεφάλαια που θα χρειαζόταν η ΠΕΙΡ θα ήταν περίπου 7 δισ. ευρώ. Σχεδόν δυο χρόνια αργότερα, μαθαίνουμε ότι το πόσο της αύξησης στην ΠΕΙΡ είναι περίπου 7,5 δισ. ευρώ.
Είχα επίσης πει (είχα εκτιμήσει) ότι το συνολικό dilution με βάση την αύξηση κεφαλαίου στα επίπεδα των ¤0,30 θα ήταν περίπου 24,5 δισ. μετοχές. Σε απόλυτες τιμές προ reverse split τα καινούργια χαρτιά που θα εκδοθούν στην ΠΕΙΡ στα ¤0,17 τελικά θα είναι περίπου 50 δισ. μετοχές. Άρα έπεσα μέσα όσον αφορά το dilution, αλλά μάλλον ήμουν συντηρητικός.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι σήμερα άπαντες έχουν μηδενιστεί στο χαρτί (όπως και στα άλλα τραπεζικά χαρτιά) από το dilution με την αύξηση κεφαλαίου που θα γίνει. Είναι κάτι που προσπαθούσα πολύ καιρό να περάσω, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι ακόμα δεν το έχουν καταλάβει (νομίζω δηλαδή).
Το ερώτημα που όλοι μου απευθύνουν εδώ και καιρό, είναι αν συμφέρει να μπει κανείς στις τραπεζικές αυξήσεις κεφαλαίου που γίνονται σαν μακροπρόθεσμη τοποθέτηση.
Η απάντησή μου είναι η εξής:
Αν υποθέσουμε ότι τα λεφτά των αυξήσεων είναι αρκετά για να φτιαχτούν οι ισολογισμοί των τραπεζών, τότε νομίζω ότι όλοι αυτοί που θα αγοράσουν χαρτιά στις σημερινές τιμές έχουν πιθανότητες να βγάλουν κέρδος.
Αν όμως τα χρήματα αυτά δεν είναι αρκετά για να αναρρώσουν οι ισολογισμοί των τραπεζών και χρειαστεί και νέα αύξηση κεφαλαίου στα επόμενα 1-2 χρόνια, τότε σε αυτή την περίπτωση εκτιμώ ότι οι σημερινοί αγοραστές της τωρινής αύξησης (της ΠΕΙΡ ή κάποιας άλλης τράπεζες) μάλλον θα βγουν χαμένοι.
Άρα το επόμενο ερώτημα είναι, φτάνουν αυτές οι αυξήσεις για να λυθεί το πρόβλημα;
Ενθυμήστε παρακαλώ ότι το νούμερο των 50 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών το είχα αναφέρει 8 μήνες πριν αναφερθεί από το ΤΧΣ. Και επειδή η συζήτηση αυτή έχει γίνει προ διετίας, το θέμα είναι ότι πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι τα πράγματα έχουν χειροτερέψει πάρα πολύ. Τα προβληματικά δάνεια έχουν αυξηθεί, τα μη εξυπηρετούμενα επίσης και γενικά ο τραπεζικός κλάδος έχει χειροτερέψει αρκετά.
Αυτό με την δική μου την λογική λέει ότι το ποσό των 50 δισ. ευρώ ίσως να μην είναι αρκετό και ότι ίσως χρειαστούν και περαιτέρω κεφάλαια μελλοντικά. Το αν πράγματι επιβεβαιωθεί αυτό μελλοντικά δεν το ξέρω, αλλά αν υποθέσουμε ότι επιβεβαιωθεί, τότε εκτιμώ ότι οι περισσότεροι που θα αγοράσουν σήμερα θα βγουν χαμένοι. Πάντως θα αισθανόμουν πολύ πιο σίγουρος αν το σύνολο των αυξήσεων κεφαλαίου ήταν ας πούμε 70 + δισ. ευρώ.
Όσον αφορά την πατέντα που έβγαλαν με την ονομασία
Bermuda Call Warrant, σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχει προηγούμενο στα παγκόσμια χρηματοοικονομικά (κάντε ένα Google). Η δε διαδικασία της αύξησης που διαδραματίζεται αυτή την εποχή στις τράπεζες, θα αφήσει ιστορία (παγκοσμίως) και έχουν να γραφτούν πολλά βιβλία...
Πηγή:
www.capital.gr