Όσα Λένε & Γράφουν

[Monsta]

Άσε, αν το τρως το μεσημέρι και λές Μμμμμ με απόλαυση, το ίδιο βράδυ λες Μμμμμμμ με πόνο για να το βγάλεις από το παχύ σου έντερο.

Πάντως, δεν είναι πρόβλημα η τιμή του ψωμιού. Κολλάμε στα 20 λεπτά όταν άλλα βασικά προϊόντα κοντεύουν να πωλούνται σε βιτρίνες κοσμηματοπωλείων. Για να μη μιλήσουμε για τα καύσιμα.

Επιμένω πως το ψωμί είναι το πρώτο αγαθό που πρέπει να πέσει σοβαρά η τιμή του, ήτοι στα 1/2 τουλάχιστον. Θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στην αγορά.

Συμφωνώ με το bold.

[S8N]

Τον μισθό μου η τη βάπτιση;
Χαχαχα θα έρθεις καμία φορα προς τα εδώ; Ποτέ δεν ξέρεις απο που θα βρεις πελάτες, να αμέσως αμέσως ένα ενεργειακό μάλλον θα το χρειάστω.
Α και πουσαι μου εχω έτοιμο avatar τον splinter trocticus sensei χαχαχαχα

7 είναι οι βαπτίσεις, τύπε, όσες και οι πληγές του Φαραώ, οι σφραγίδες της Αποκάλυψης, τα τραγούδια που μας είπε η Βούλα Ζουμπουλάκη στην ταινία 'Στέλλα' κλπ. Πρέπει να μετρήσω πόσα φορέματα, παντελόνια και μπλούζες έχει η γυναίκα μου για να υπολογίσω πόσα της λείπουν και να κάνω damage control.

Ενεργειακό, έτσι? Θα νοικιάσεις? Έτσι είναι τα ρετιρέ, και ΔΥ και εισοδηματίας...

[S8N]

Επιμένω πως το ψωμί είναι το πρώτο αγαθό που πρέπει να πέσει σοβαρά η τιμή του, ήτοι στα 1/2 τουλάχιστον. Θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στην αγορά.

Συμφωνώ με το bold.

Εγώ πάντως με ψωμί δε χορταίνω. Ούτε με παντεσπάνι, για να θυμηθούμε τι έλεγε η Μαρία Αντουανέτα. Και πιστεύω ότι τα 30 λεπτά είναι ανέφικτος στόχος. 70 λεπτά κάνουν 3 φακελάκια μαγιά ξηρή. Η βιολογική έχει 1,30 το φακελάκι. Βάλε και αλεύρι, ρεύμα, τον υπάλληλο για να δεις τι κέρδος έχει.

Οι φούρνοι δεν κερδίζουν από το ψωμί αλλά από τα είδη ζαχαροπλαστικής, τα είδη ψυγείου, τις τυρόπιτες, κλπ.

[Monsta]

Εγώ πάντως με ψωμί δε χορταίνω. Ούτε με παντεσπάνι, για να θυμηθούμε τι έλεγε η Μαρία Αντουανέτα. Και πιστεύω ότι τα 30 λεπτά είναι ανέφικτος στόχος. 70 λεπτά κάνουν 3 φακελάκια μαγιά ξηρή. Η βιολογική έχει 1,30 το φακελάκι. Βάλε και αλεύρι, ρεύμα, τον υπάλληλο για να δεις τι κέρδος έχει.

Οι φούρνοι δεν κερδίζουν από το ψωμί αλλά από τα είδη ζαχαροπλαστικής, τα είδη ψυγείου, τις τυρόπιτες, κλπ.

Μπρο,

Για 750 γρ. ψωμί (δλδ 1 κιλό, αφού τα 1/2 κιλα που μας πουλάνε είναι 350 γρ), θες 1 κουταλιά του δοσομετρητή (του αρτοποιητή) μαγιά. Το φακελάκι βγάζει τρεις (3). Με ένα φακελάκι δλδ κάνεις 3 κιλά ψωμί. Με τρία φακελάκια κάνεις 9 κιλά. Για το αλεύρι θες 450 γρ στο κιλό (750), ήτοι 0.20c στο μισόκιλο. Στο σπιτικό ψωμί πάντα & τιμές λιανικής.

Τα διογκωτικά ?? Αυτό που παίρνεις στο φούρνο έχει 220 γρ αλεύρι ??

Βγαίνει και παραβγαίνει.


Ναι, δε βγάζουν λεφτά από το ψωμί. Εγώ όμως στο φούρνο, πάω μόνο για ψωμί. Ούτε για τυρόπιτες, ούτε για γάλα, ούτε για γλυκά.

[Thomelef]

Κοιμηθείτε ήσυχοι. Πως το λέει η διαφήμιση; Σταθερή, γιατί κινείται;

Ρε δε παν στο διαολο λεω'γω τα κωλοταμεια? Μυριστηκαν οτι σε λιγο θα αρχισουν καποιες πρωτες χρηματοδοτησεις οι τραπεζες και βρηκανε τη λυση να τις στεγνωσουν παλι, εισπρατωντας τα χρωστουμενα με τις τραπεζες να μεγαλωνουν το ποσοστο των κακοπληρωτων.

Κακοπληρωτων, που θα φρεναρουν ολους τους υγιεις παλι οι οποιοι περιμενουν την ρευστοτητα σαν το μανα εξ ουρανου.

Ετσι...να κατσουν να την φανε και να τιναχτουνε στον αερα. Λαμογια που στα τεσσερα χρονια δεν εκαναν ουτε μια κινηση για να διορθωσουν λιγο την κατασταση.

Αλλα ετσι ειναι, οταν πας σε μια δουλεια για να κα εις τον διακοσμητικο και τα γραφεις ολα στα @@ σου, αυτα ειναι τ'αποτελεσματα.

[Κωνσταντίνος]

Εδώ έχουμε σοβαρά θέματα και εσείς ασχολείστε με κοτσάνες.

[spar@]

Εδώ έχουμε σοβαρά θέματα και εσείς ασχολείστε με κοτσάνες.

Τι μλκσμενες ρόμπα μας κάνανε, αντί να τους στείλουν στο νοσοκομείο με αφυδατωση....
Άντε τώρα να πουλησεις Ελληνίδα στην Τουρκια

[fanisk]

https://www.newsit.gr/default.php?pn...212209&catid=6

Σύμφωνα με το Dete.gr η μητέρα τους Μαργαρίτα πέθανε σε ηλικία 92 ετών, την Κυριακή,στο Νοσοκομείο του Ρίου, όπου νοσηλευόταν. Τα παιδιά της βρίσκονταν στο πλευρό της.

[Monsta]

.....

Εφορία 10-0


Πριν από λίγο καιρό υπήρξε μία ηχηρή αποχώρηση από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Ο κ. Σπινέλλης παραιτήθηκε από την θέση του Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων και έκανε λόγο για το σύστημα 4-4-2. Όχι, δεν είναι ποδοσφαιρόφιλος. Μιλούσε για κάτι που είναι γνωστό σε όλους και το οποίο φαίνεται να μην γνωρίζουν μόνο οι πολιτικοί μας.

Διαβάστε τι δήλωσε στην εφημερίδα Καθημερινή: «Όταν ανέλαβα, μπήκα στο σύστημα ελέγχου και διασταυρώσεων των φορολογουμένων (...) κατάλαβα ότι επί χρόνια στέλνονταν σε όλες τις εφορίες στοιχεία των επιλήψιμων διασταυρώσεων όλης της χώρας με αποτέλεσμα εκείνες να απαντούν με εντελώς ασαφή στοιχεία και το υπουργείο να μη μπορεί να διαπιστώσει ποιες κάνουν τη δουλειά τους και ποιες όχι».

Έφτιαξε λοιπόν με τους συνεργάτες του, όπως αναφέρει ο ίδιος, ένα πρόγραμμα που εξειδίκευε τις περιπτώσεις φοροδιαφυγής ανά περιοχή, ωστόσο ακόμη και με αυτό, οι εφορίες άφηναν τις περιπτώσεις να χρονίζουν στα συρτάρια τους. Παράλληλα, το γραφειοκρατικό σύστημα ήταν τόσο πολύπλοκο και δυσκίνητο που ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να επιλέξει τους διευθυντές του και δε μπορούσε να ανταμείψει αυτούς που πραγματικά δούλευαν, ενώ υπήρχαν άλλοι που απλά περίμεναν άπραγοι να σχολάσουν και έπαιρναν περισσότερα χρήματα.

Καταλαβαίνοντας ότι για να γίνει σωστά η δουλειά θα πρέπει να είναι κάποιος να τους πιέζει και επισημαίνοντας ότι δεν είναι αυτή η θέση που θα ήθελε, υπέβαλε την παραίτησή του.

Τι καταλάβατε; Μήπως ότι το παιγνίδι είναι στημένο; Μήπως ότι δεν έχουμε ελπίδα να γλιτώσουμε από τον εφιάλτη; Μήπως ότι πρόκειται για μία τεράστια βιομηχανία που δεν θέλουν καν να ακουμπήσουν;

Τόσο καιρό μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Αντί να προχωρήσουν στην απλούστευση των φορολογικών νόμων και στην μεταρρύθμιση του συστήματος, περιφέρονται άσκοπα στην έρημο. Δήθεν προσπαθούν να μαζέψουν νέους φόρους, όταν αποδεδειγμένα δεν είναι σε θέση να μαζέψουν ούτε τους παλιούς. Πειραματίζονται με νέα μέτρα, όπως με την εξίσωση του φόρου του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης. Και τι κατάφεραν; Πάγωσαν όλη την Ελλάδα.

Με το 4-4-2 , όμως, δεν ασχολήθηκε κάποιος από αυτούς. Δεν βρέθηκε ένας δικαστικός λειτουργός να φωνάξει τον κ. Σπινέλλη και να ξεκινήσει μία έρευνα με βάση τα όσα κατήγγειλε δημόσια ο κρατικός αξιωματούχος.

Ένα άδικο φορολογικό σύστημα, μία βιομηχανία διαφθοράς, δεν θεραπεύονται με δημόσιες σχέσεις και τιτιβίσματα στο διαδίκτυο. Αλλά για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση χρειάζεται κύρια και πάνω απΆ όλα να υπάρχει πολιτική βούληση. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος, όσο ικανός κι αν είναι, να σηκώσει το βάρος ενός τέτοιου έργου.

Για να μην παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας, δεν υπάρχει πιθανότητα να δούμε κάτι ουσιαστικό στον τομέα των επενδύσεων αν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο στο φορολογικό. Αν δεν έχουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και έναν φοροεισπρακτικό μηχανισμό που να λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο για το δημόσιο συμφέρον. Δηλαδή με το σύστημα 10 - 0 και όχι με το 4-4-2, το 5-5-1, το 4-4-3 και δεν ξέρω ποιο άλλο. Μόνο το 10-0 και μέσα σε ένα καθεστώς διαφάνειας θα έχει αποτέλεσμα. Όλα τα υπόλοιπα, οι δήθεν καινοτομίες με τις οποίες χάνουν τον χρόνο τους, δεν έχουν νόημα.

Αν δεν θέλουμε να το κάνουμε, είτε επειδή προστατεύουμε τους συνδικαλιστές - κομματάρχες μας είτε επειδή δεν θέλουμε να θίξουμε επιχειρηματικά συμφέροντα που ζουν και αναπνέουν μέσα σε αυτό το καθεστώς της δυσοσμίας, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Δικαίωμά μας, αλλά να μην περιμένουμε ότι θα έρθουν ξένοι επενδυτές πρόθυμοι να βάλουν το κεφάλι τους μέσα στις... αναθυμιάσεις.

Θανάσης Μαυρίδης

[Monsta]

Είδε το φως της δημοσιότητας επιτέλους το ημερολόγιο ενός από τις «χιλιάδες» επισκέπτες που αλληλέγγυοι στους κατοίκους της Ιερισσού έσπευσαν στη συναυλία το περασμένο Σάββατο για να συμπαρασταθούν στον αγώνα, να φάνε σουβλάκια, να αγοράσουν μπλουζάκια, να δουν τσάμπα τον Αγγελάκα και βροντοφωνάξουν συνθήματα κατά του καπιταλισμού για να θυμηθούν τα νιάτα τους στην ΚΝΕ. Παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα για να μεταφέρουμε το αγωνιστικό κλίμα και τον παλμό…

Όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε προς την Ιερισσό, στην Χαλκιδική, όπου τους τελευταίους μήνες έχει μπει στην καθημερινή ειδησεογραφία με τους αγώνες που δίνουν οι κάτοικοι του χωριού ενάντια στην καταστροφή του τόπου τους από τους μεγαλοκαπιταλιστές χρυσοθήρες που φοράνε την προβιά του επενδυτή. […]

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω η Ιερισσός, το ηρωικό χωριό των αγώνων που μόλις φτάνεις αντικρίζεις το πρώτο "φυλάκιο" με τους κατοίκους έτοιμους να σε εξυπηρετήσουν.[…]

Όλοι οι κάτοικοι λοιπόν είχαν κάποια αποστολή. Άλλος ήταν παρκαδόρος, άλλοι έψηναν σουβλάκια, άλλοι πουλούσαν μπλουζάκια, άλλοι κατασκεύασαν περίπτερα, άλλοι ήταν φύλακες των ΙΧ των επισκεπτών.[…]

Εμείς, αφού κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα στο χωριό διαλέξαμε να στήσουμε το σκηνάκι μας στην παραλία. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα αφού ο καθένας έστηνε όπου ήθελε και βέβαια λόγω της ημέρας δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει αστυνομικός να κάνει παρατήρηση. Η αστυνομία και ο Δήμος απουσίαζαν, δεν ήταν απαραίτητοι το Σαββατοκύριακο.[…]

Η συναυλία αρχίζει γύρω στις 9:30 […]. Σε κάθε διακοπή ακούγονται συνθήματα κατά των καπιταλιστών και υπέρ των προφυλακισμένων αγωνιστών της Ιερισσού. […] Στο μικρόφωνο βγαίνει ο Γιάννης Αγγελάκας και γίνεται χαμός. Λίγη ώρα μετά λέει το πασίγνωστο "Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ" και γίνεται χαμός. Ο Αγγελάκας ακούει κάποια στιγμή ένα γνωστό σύνθημα "Μπάτσοι, TV, νεοναζί- όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί" και αμέσως σχολιάζει: "σιγά το νέο, τώρα το καταλάβατε;". […]

Πάμε λίγο πιο πίσω, στην άλλη πλατεία με το πράσινο. Ακριβώς απέναντι. Ο κόσμος κι εδώ πολύς. Συζητάει, αγοράζει μπλουζάκια και εμείς που τώρα αργά θελήσαμε ένα, δεν βρήκαμε. Οι υπεύθυνες στον πάγκο μας είπανε ότι ξεπούλησαν πάνω από τρεις χιλιάδες μπλουζάκια. Και το κανάλι του Μπόμπολα την ίδια ώρα, στο βραδινό δελτίο, έλεγε ότι χίλιοι είμαστε όλοι κι όλοι που πήγαμε στην Ιερισσό. Εμείς οι χίλιοι λοιπόν αγοράσαμε τρεις χιλιάδες μπλουζάκια, καταναλώσαμε δεκαέξι χιλιάδες σουβλάκια (χώρια τα λουκάνικα και τα μπιφτεκάκια) από την επιτροπή αγώνα, συν τα άλλα που καταναλώθηκαν στα ανοιχτά μαγαζιά που ήταν απολύτως γεμάτα. Το ψέμα τους καταρρίφθηκε αμέσως.
Κατά τις δυόμιση το πρωί ακόμα οι μουσικές ακούγονταν στην σκηνή μας στο κύμα. Γρήγορα αποκτήσαμε και "γείτονες". Κι άλλες σκηνές στήθηκαν μέσα στη νύχτα δίπλα μας και δεκάδες συμπολίτες την έπεσαν στην παραλία μέσα στους υπνόσακους. Ο ύπνος μας ήταν άνετος και ωραίος μέσα στο σκηνάκι πέντε, εμείς, τα παιδιά μας και το σκυλάκι μας. Το πρωί, ο ήλιος μας ξύπνησε γύρω στις επτά.[…] Πρέπει να περπατήσουμε άλλα τέσσερα χιλιόμετρα για να φτάσουμε στο εργοτάξιο του Μπόμπολα και των Καναδών συνεταίρων του. […]

Στην επιστροφή μπαίνουμε στο Στρατώνι. Αμέσως παίρνουμε μια ψυχρολουσία. Μας "υποδέχεται" ένα τεράστιο πανό που λέει "Το Στρατώνι λέει ΝΑΙ στα μεταλλεία". Κάνουμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο και αποφασίζουμε να φύγουμε και να μην φάμε εκεί. Δεν θα δώσουμε ούτε ένα ευρώ σε αυτούς που έχουν συνταχτεί με τους καπιταλιστές αδιαφορώντας για το περιβάλλον, για τις ζωές τις ίδιες. Τις δικές τους και των παιδιών τους. […]

Στάση για φαγητό και σε μια ώρα περίπου στο σπίτι μας. Γεμάτοι με εικόνες, παραστάσεις, ακούσματα. Γεμάτοι με κούραση και σκόνη. Γεμάτοι με αισιοδοξία ότι η επιμονή των κατοίκων της Ιερισσού θα νικήσει τους επίδοξους βιαστές της φύσης και της πατρίδας τους. Γεμάτοι με πίστη ότι η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών και το όπλο των κατοίκων που όταν παλεύουν συλλογικά θα νικήσουν. Η Ιερισσός ακολουθεί το παράδειγμα της Κερατέας και η Κυβέρνηση Σαμαρά φοβάται ότι και αυτή τη φορά θα νικηθεί η αστυνομική τρομοκρατία. Αν συμβεί και δεύτερη φορά τότε ο κόσμος θα αναθαρρήσει, θα αντιδράσει στις επενδύσεις που δολοφονούν περιβάλλον και ανθρώπους. Θα στείλουν κι άλλες δυνάμεις εκεί πάνω. Όσες κι αν στείλουν να είναι σίγουροι ότι θα χάσουν. Οι λαϊκοί αγώνες θα νικήσουν.

Όλοι λοιπόν γύρισαν σπίτι μετά το επαναστατικό διήμερο όπου ακονίστηκαν τα αγωνιστικά αντανακλαστικά μας και ξεσκιστήκαμε στην επαναστατική γυμναστική, στα σουβλάκια (και στα λουκάνικα και μπιφτεκάκια) και στα μπλουζάκια… Να θυμίσω ότι οι κάτοικοι της Ιερισσού είναι 4.000 από μόνοι τους.

Τιμωρήσαμε και τους αλήτες στο Στρατώνι που θέλουν τα μεταλλεία… Ούτε ένα ευρώ δεν αφήσαμε σε αυτούς που «συντάχτηκαν με τους καπιταλιστές»… Και περάσαμε υπέροχα: σκηνάκι, σκυλάκι, σουβλάκια, μπυράκια, μπλουζάκια, τσάμπα συναυλία, βόλτα στο βουνό, παραλία, τι άλλο θέλουμε για Σαββατοκύριακο;

Άντε και στην επόμενη συναυλία να πουλήσετε περισσότερα σουβλάκια και περισσότερα μπλουζάκια. Δεν είναι κακό να βάζουμε στόχους στη ζωή μας.