Αρχικό μήνυμα απο
NickE60
Το έχω πάθει ....μου έχει συμβεί δηλαδή.
ΕΥΤΥΧΩΣ! δεν τον σκότωσα ούτε τον τραυμάτισα πολύ σοβαρά. 10-15 μέρες στο νοσοκομείο με βαριά διάσειση.
Είμαι το '92 στον επαρχιακό δρόμο Άργους - Ναυπλίου μέρα μεσημέρι με ένα Μazda 323F και πηγαίνω με 100-120 ...είμαι 300 μέτρα μακριά και βλέπω πάνω στη διπλή διαχωριστική ένα τύπο γύρω στα 25 να περιμένει στάσιμος ...οκ λέω, με έχει δει. Συνεχίζω ...και με το που πλησιάζω στα 30 μέτρα ......ξεκινάει να περάσει απέναντι τρέχοντας και κοιτάζοντας προς το αντίθετο ρεύμα (ποιος ξέρει?? κόλλησε το μυαλό του? νόμισε ότι περνάει απέναντι μονόδρομο?) Ίσα που πρόλαβα να ακουμπήσω το φρένο. Τον πετυχαίνω στο κέντρο, κοπανάει με το κεφάλι στην κορυφή παρπρίζ με ουρανό ....και στιγμιαία τον χάνω! Πλακωμένος στα φρένα πλέον όπως είμαι, ακούω μετά από μια στιγμή ένα "ΓΚΟΥΠ" στον ουρανό, ....είχε φύγει ψηλά.... μετά να σέρνεται στο παρπρίζ, το καπώ και τον αδειάζω μπροστά όπως είμαι ακόμα φρεναριστός ...όλα αυτά σε 5-6". Βγαίνω έξω, ανάσκελα στο δρόμο αυτός αναίσθητος και να τρέχει αίμα απ' το κεφάλι του ...λέω μέσα μου ..πάει τον σκότωσα... Πέρασαν σίδερα φυλακής απ' το μυαλό μου, χειροπέδες ...τα είδα όλα.. Κοιτάζω το αμάξι (3 μηνών αμάξι) ...λες και είχα περάσει από ναρκοπέδιο, προφυλακτήρας, καπώ, παρπρίζ, ουρανός, ...όλα κώλος! Δεν υπάρχει περίπτωση να ζει λέω ...τέλος... Είχα αρχίσει να σαλεύω... σταματάει ένα ταξί που περνούσε, του λέω φίλε σε παρακαλώ να τον πάμε στο νοσοκομείο γιατί είναι άσχημα ...τον βάζουμε μέσα, τον πάμε στο Νοσοκομείο του Άργους στα επείγοντα, έρχεται και η αστυνομία εκεί, δίνω κατάθεση, με πάνε στο τμήμα, μετά από 2-3 ώρες με αφήνουν, ξαναπάω στο νοσοκομείο, μου λένε είναι ζωντανός, έχει βαριά κρανιο-εγκεφαλική κάκωση. Παίρνω το τηλέφωνο του νοσοκομείου και φεύγω να πάω να μαζέψω το αμάξι από το δρόμο και ξεκινάω μες τη νύχτα για Αθήνα με σπασμένο-τρύπιο στην κυριολεξία παρπρίζ .......
Το επόμενο Σαββατοκύριακο ξανακατεβαίνω Άργος ...με άλλο αμάξι φυσικά ...αφού είχα επικοινωνήσει με Αστυνομία - Νοσοκομείο και είχα μάθει ότι πάει καλύτερα ....τον βρίσκω στο θάλαμο με επιδέσμους στο κεφάλι ...σαν να ήταν χθες... του λέω είσαι καλά? πονάς? ...νόμισα πως σε είχα σκοτώσει, καλά, πως το έκανες? ...μου λέει, δεν σε είδα φίλε, το είπα και στους αστυνόμους, δε σε είδα, εγώ έφταιγα, μην ανησυχείς, είμαι καλά...
Πήρα πίσω τα 10 χρόνια ζωής που είχα χάσει τη βδομάδα που είχε περάσει.....
άστα ...είναι να μη σου τύχει ...από κει που δεν το περιμένεις έρχεται.....
Bmw Addicted
Απάντηση με παράθεση
