Επικαιροτητα - Προβληματισμοι ...02 2013

[Stathis]

Ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα, το μέγιστο εθνικό θέμα


Με αφορμή την συζήτηση για το επίδομα γάμου θα επιχειρήσουμε να συνοψίσουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα τα βασικά στοιχεία σχετικά με το ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα. Όσο κι αν κάποιοι το θεωρούν «πασέ», το πρόβλημα της υπογεννητικότητας είναι το μεγαλύτερο εθνικό μας πρόβλημα – ή τουλάχιστον ένα από τα μεγαλύτερα. Υπονομεύει ευθέως το ενδεχόμενο ύπαρξης ελληνικού έθνους-κράτους στην αυγή του 22ου αιώνα. Η πολιτική εξουσία ρυθμίζει τις προτεραιότητες, το ποιά ζητήματα αξιολογούνται ως σημαντικώτερα, κρισιμώτερα, πλέον επείγοντα, ποιά όχι. Αν η πολιτική εξουσία θεωρεί ότι «δεν έχουμε χρήματα για να λύσουμε αυτό το ζήτημα»… Προσέξτε μην και απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος!

Τί είναι το ελληνικό δημογραφικό πρόβλημα; Κάθε γενιά για να αναπαραχθεί χρειάζεται κατΆ ελάχιστον 2.1 (δείκτης γεννητικότητας / total fertility rate) παιδιά κατά μέσο όρο ανά γυναίκα: η ελληνική οικογένεια γεννά 1-1.3, αριθμός εφιαλτικά χαμηλός. Σύμφωνα με αυτόν τον αριθμό, το 2100 οι απόγονοι των σημερινών Ελλήνων (…αν δεν έχουν μεταναστεύσει όλοι) θα είναι περίπου 2,3 εκατομμύρια. Αναλογιστείτε λίγο τον αριθμό: 2,3 εκατομμύρια.

Γιατί όμως είναι «πρόβλημα» η δημογραφική σμίκρυνση; Λίγα από τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματά της, όταν πλέον η «δημογραφική πυραμίδα» θα έχει γίνει… ρόμβος και ανάποδη πυραμίδα, είναι τα παρακάτω:

-Γιγαντιαία οικονομικά προβλήματα, αδυναμία διατήρησης κοινωνικού κράτους: ένας ασύμμετρα περιορισμένος πληθυσμός νέων εργαζομένων θα καλείται να σιτίζει με την εργασία του έναν ασύμμετρα εκτεταμένο αριθμό συνταξιούχων πολιτών.

-Αδυναμία της (γεροντικής πλέον) ελληνικής κοινωνίας να «προχωρήσει», να «αυτομεταρρυθμιστεί». Ένα από τα πρακτικά απότοκα αυτής της εξέλιξης είναι η μαζική μετανάστευση των πιο δυναμικών στοιχείων της νεολαίας στο εξωτερικό και η παραμονή τους εκεί (brain drain όχι μόνο για οικονομικούς λόγους λοιπόν).

-Η ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία θα αποδεικνύεται όλο και δυσκολώτερη. Πέρα από τον καθαρά αριθμητικό παράγοντα, μια ηττημένη κοινωνία που έχει πάρει την «κάτω βόλτα» δεν προσφέρει κίνητρα αλλά αντικίνητρα για την υιοθέτηση της εθνικής της ταυτότητας και την πλήρη ενσωμάτωση και αφομοίωση των μεταναστών.

-Δυσχεραίνει την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, αφού συνδυαζόμενη η δημογραφική συρρίκνωση με τον εγκεντρισμό στα μεγάλα αστικά κέντρα, και κατΆ ἐξοχήν σε αυτό των Αθηνών, τα σύνορα μένουν «αφύλαχτα» από εντόπιους πληθυσμούς, με ακόμα και τον παραμικρό «εποικισμό» να δύναται να ανατρέψει τις πληθυσμιακές ισορροπίες στην εκάστοτε ακριτική περιοχή (μην πάει το μυαλό σας μόνο στην Θράκη, σκεφτείτε και τα νησιά. 2010: ο νομάρχης Χίου ζητά να δοθεί άδεια σε Τούρκους να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι στα ελληνικά νησιά προκειμένου να εξισορροπηθεί το πρόβλημα γήρανσης του πληθυσμού και εγκατάλειψής τους από τη νεολαία-Τα συμπεράσματα δικά σας). 2,3 εκατομμύρια Έλληνες δεν δύνανται να προασπίσουν την εδαφική ακεραιότητα της σημερινής έκτασης της Ελλάδας, τελεία και παύλα.

-Ενθαρρύνει την δημιουργία αποσχιστικών τάσεων, αφού σε περιοχές με ιδιαίτερη οικονομική (παραγωγική ή τουριστική) δραστηριότητα και σε εποχή δημογραφικής κατακρήμνισης το ερώτημα «γιατί να ταΐζουμε εμείς εδώ την κοινωνία των Αθηνών» μετατρέπει τον τοπικισμό σε αποσχιστική τάση. Ψήγματα τέτοιων τάσεων, οσοδήποτε μικρά μα ενδεικτικά του τί μπορεί να συμβεί αν γιγαντωθούν, έχουν παρουσιασθεί στην Κρήτη, στην Κέρκυρα κλπ.

-Καλά, για το τί πολιτικό προσωπικό θα αναδεικνύει και θα ψηφίζει μια συνολικά γερασμένη κοινωνία δεν το συζητάμε καν. Αυτό είναι ήδη σήμερα μέρος του προβλήματός μας, και ήδη σχετίζεται και με την δημογραφική γήρανση.

(«Δε συμβαίνουν τέτοια πράγματα, όλα θα πάνε καλά». Μετά την κρίση και την αντιστροφή τόσων χαρακτηριστικών της καθημερινής ζωής του Έλληνα σε ελάχιστα χρόνια, η μόνη έγκυρη και ικανοποιητική απάντηση σε αυτήν την ένσταση μπορεί να είναι: «ναι, εντάξει, οκ, ξέρουμε». Και προ ετών τα ίδια λέγατε.)



Είναι η συζήτηση για το δημογραφικό πρόβλημα «συντηρητική ατζέντα», όπως συνήθως θεωρείται; Παραπάνω εκτίθενται οι συγκεκριμένοι κίνδυνοι, ο τρόπος με τον οποίο το δημογραφικό πρόβλημα υπονομεύει την ίδια την ύπαρξη του λαού μας και της κρατικής μας υπόστασης. Αν αυτό είναι «ζήτημα συντηρητικής ατζέντας», πάω πάσο.

Σημειωτέον ότι η άμετρη εισροή μεταναστών δεν αποτελεί εργαλείο αριθμητικής λύσης του δημογραφικού προβλήματος: εκτός του ερωτήματος για την ένταξη και αφομοίωσή τους (ειδικά άμα είναι… περισσότεροι από τους οσονούπω ιθαγενείς), οι μετανάστες γερνάνε και αυτοί με την σειρά τους, επαναλαμβάνοντας το πρόβλημα των ελαχίστων εργαζομένων-απειράριθμων συνταξιούχων με ελάχιστες δεκαετίες παράταση.

Ποιές είναι οι αιτίες του προβλήματος; Θέλουμε σάμπως να αναγκάσουμε τις γυναίκες να κάνουν παιδιά; Πριν κάποιος αναφωνήσει «κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει τις γυναίκες να κάνουν παιδιά», ας σημειωθεί ότι σύμφωνα με τις έρευνες (Greek Fertility Surveys, National Centre for Social Research κ.ά.) οι Ελληνίδες θέλουν να κάνουν παιδιά αλλά δεν μπορούν λόγω των συνθηκών και του κόστους γέννησης και ανατροφής παιδιών στην Ελλάδα! Η συντριπτική πλειονότητα των Ελληνίδων θάΆθελε να έχει και δύο και τρία (και τέσσερα) παιδιά (στον Πειραιά και αλλαχού), αλλά γεννά εν τέλει μόνον ένα, υποδιπλασιάζοντας σχεδόν τον πληθυσμό κάθε γενιάς. Οι συνθήκες ζωής την υποχρεώνουν να μην πραγματοποιήσει την επιθυμία της, ακόμα και προ κρίσης. Σε άλλα έθνη (π.χ. Γερμανία, με επίσης μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα) οι γυναίκες επιθυμούν να γεννήσουν παιδιά λιγώτερα από τον αναγκαίο αριθμό για την συντήρηση του πληθυσμού μιας γενιάς (2.1) και όντως γεννούν τόσα. Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Ελλάδα, η δημογραφική κρίση δεν είναι απότοκο κάποιου πλεονάσματος της ισότητας των φύλων, αλλά του ελλείμματός της! Το κόστος κύησης και ανατροφής, η δυσκολία της ανατροφής των παιδιών απουσία δημοσίου χώρου και σχετικής κρατικής μέριμνας, το ενίοτε προβληματικό καθεστώς των αδειών μητρότητας και ανατροφής στον ιδιωτικό τομέα και ένα πλήθος άλλων παραγόντων οδηγεί την νέα ελληνική οικογένεια στην επιλογή της μη τεκνοποιΐας, επιλογή συνήθως ριζικά αντίθετη με τις επιθυμίες της.

Μπορεί να υπάρξει λύση; Μέχρι πότε; Σύμφωνα με τον δημογραφικό δείκτη της Ελλάδος, κάθε γενιά αποτελεί περίπου υποδιπλασιασμό της προηγουμένης. Μετά το 2040 περίπου η εξέλιξη είναι μη αναστρέψιμη: κάθε δεκαετία θα χάνεται και ένα εκατομμύριο ελληνικού πληθυσμού χωρίς να «βγαίνουν οι αριθμοί» για το ενδεχόμενο αντιστροφής της κατακλυσμιαίας πλέον εξέλιξης. Ως εκ τούτου, ο χρόνος για μια συνολική πολιτική αναστροφής του δημογραφικού προβλήματος ως απόλυτη εθνική προτεραιότητα και στρατηγική (οικονομικά κίνητρα για τεκνοποιΐα, μείωση του κόστους του τοκετού και της κυήσεως, καλύτερες βρεφονηπιακές δομές, επαναδημιουργία δημοσίου χώρου στις πόλεις και πολλά άλλα) είναι πάρα, μα πάρα πολύ περιορισμένος.

«Μα όλα αυτά κοστίζουν, τώρα δεν έχουμε χρήματα». Αν το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ανίκανο όχι να αντιμετωπίσει, αλλά απλώς και μόνον να θέσει επί τάπητος τις εθνικές προτεραιότητες που θα κρίνουν την ύπαρξη ή την ανυπαρξία του έθνους-κράτους μας και του λαού μας, αν οι εντυπώσεις και η «επικοινωνία» έχουν αντικαταστήσει τόσο πολύ την ουσία και έχουν διαβρώσει τόσο πολύ τις συνειδήσεις του πολιτικού κόσμου ώστε τα προβλήματα μακροπρόθεσμης συλλογικής επιβίωσης να τους αφήνουν αδιάφορους ως μη ψηφοσυλλέγοντα, τότε… με τις υγείες μας.

Σωτήρης Μητραλέξης

https://www.antinews.gr/2013/04/05/211083/

[Nino]

https://www.antinews.gr/2013/04/05/211083/

Δυστυχως το επιδομα γαμου ειναι σταγονα στον ωκεανο μπροστα στη προσχεδιασμενη γιατι αλλιως δεν εξηγειται οργανωμενη καταργηση καθε κινητρου βελτιωσης του δημογραφικου.
Μιλαω για επιδοματικες πολιτικες και φοροαπαλλαγες που καταργηθηκαν, σαν μην εφταναν αυτα πλεον αυξανεται η φορολογια αναλογα τα τεκνα μιας οικογενειας.
Τα αποτέλεσματα θα ειναι τραγικα στις επομενες δυο δεκαετιες!!!

[Skyline_IS]

Δυστυχως το επιδομα γαμου ειναι σταγονα στον ωκεανο μπροστα στη προσχεδιασμενη γιατι αλλιως δεν εξηγειται οργανωμενη καταργηση καθε κινητρου βελτιωσης του δημογραφικου.
Μιλαω για επιδοματικες πολιτικες και φοροαπαλλαγες που καταργηθηκαν, σαν μην εφταναν αυτα πλεον αυξανεται η φορολογια αναλογα τα τεκνα μιας οικογενειας.
Τα αποτέλεσματα θα ειναι τραγικα στις επομενες δυο δεκαετιες!!!

Δεν πειραζει,θα μας βοηθησουν οι αλλοδαποι για αυτο.

[gant]

Δυστυχως το επιδομα γαμου ειναι σταγονα στον ωκεανο μπροστα στη προσχεδιασμενη γιατι αλλιως δεν εξηγειται οργανωμενη καταργηση καθε κινητρου βελτιωσης του δημογραφικου.
Μιλαω για επιδοματικες πολιτικες και φοροαπαλλαγες που καταργηθηκαν, σαν μην εφταναν αυτα πλεον αυξανεται η φορολογια αναλογα τα τεκνα μιας οικογενειας.
Τα αποτέλεσματα θα ειναι τραγικα στις επομενες δυο δεκαετιες!!!

Τι λες τώρα ρε Γιάννη?
Τέρμα αυτά πάνε. Όσοι θα προσλαμβάνονται στο δημόσιο αντι να πληρλωνονται, θα πρέπει να πληρώνουν.
Στους ιδιωτικούς θα γίνεται μια μικρή υποχώρηση, θα δουλέυουν 10ωρο και βάλε με 260ε. Συντάξιμα θα συμπληρώνουν στα 105 τους, αν αρρωστήσουν δε, κακό του κεφαλιού τους.
Έτσι κάπως πρέπει να γίνει για να ορθοποδήσει ο επιχειρηματικός κλάδος.

[STREETRACING]

Θα σου πω σε λίγα χρόνια που το 90 % θα είμαστε ένοικοι στα ίδια μας τα σπίτια.

[Konstantinos E60]

Θα σου πω σε λίγα χρόνια που το 90 % θα είμαστε ένοικοι στα ίδια μας τα σπίτια.

Γιατι τωρα ΤΙ είμαστε?

[STREETRACING]

Γιατι τωρα ΤΙ είμαστε?

Toτε θα ειμαστε κανονικο μισθωτηριο αφου θα μας τοχουν ηδη παρει.

[gnx]

Μόλις άκουσα στο ραδιόφωνο τον τριμ@λακα Τσίπρα σε ομιλια του στους υπαλλήλους του ΟΣΕ (αυτούς που είναι κυρίως υπεύθυνοι για τα πεταμένα 10 δις ευρώ της προηγούμενης δεκαετίας) ότι για την απαξίωση του ΟΣΕ φταίνε οι ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ!

Γ@ΜΩ ΤΟ Μ****Ι ΠΟΥ ΤΟΝΕ ΓΛΥΣΤΡΙΣΕ ΤΟ Κ******!

Εδώ φέρανε ενα καθηγητή πανεπιστημίου από τον Καναδά για να κουμαντάρει την επιχείρηση, (είχε και τα καλά του το opengov) ο οποίος γύρισε την επιχείρηση σε 18 μήνες ενώ (μπαίναμε μέσα 300 εκ ευρώ το χρόνο πρίν απο χρηματοοικονομικά κόστη), και αυτόν έλεγε το ΒΗΜΑ το δεκέμβριο, το πασοκ που τον έβαλε ήθελε να τον φάει για να βάλει κάποιον πολιτευτή και τον κράτησε ο Χατζιδάκης.

αριστερά κ****α θέλετε παλούκωμα.

[Nikos]

Μη μιλας ετσι για τους στυλοβατες της ελληνικης ιστοριας και κοινωνιας σε παρακαλω.
Οι ανθρωποι εχουν κανει οτι περναει απ το χερι τους για να μη δει ποτε προκοπη αυτος ο τοπος. Ξερεις ποσες εργατοωρες σκληρης συνδικαλιστικης τακτικης και δρασης χρειαζονται για να διαλυσεις μια βιομηχανια η μια ΔΕΚΟ ?

[gnx]

εθνικη-eurobank

Του Γιάννη Αγγέλη

«Μπορούμε να πούμε ότι τώρα ήμαστε σε ασφαλέστερο έδαφος…». Με την φράση αυτή περιέγραφε, χθες αργά το βράδυ κοινοτικός αξιωματούχος, την κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την οριστικοποίηση της απόφασης για δύο ξεχωριστές ΑΜΚ στην Εθνική και Eurobank μέχρι τα τέλη Απριλίου.

Η «ασφάλεια» στην οποία αναφέρθηκε, συνδέεται άμεσα με την προϋπόθεση, που έχει θέσει το ΔΝΤ κατά κύριο λόγο, αλλά και η τρόικα συνολικά, ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στην Ελλάδα «δεν θα πρέπει να επιβαρύνει το χρέος και έλλειμμα» από τώρα και στο εξής όπως φρόντισε να επισημάνει 48ωρες νωρίτερα ο εκπρόσωπος της Κομισιόν.

Καθόλου συμπτωματικά, τις ίδιες παρατηρήσεις έκανε σε ομιλία του χθες και ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Αυστρίας Εβαλντ Νοβότνυ αναφερόμενος στην στάση της ΕΚΤ συνολικά απέναντι στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, μετά τα όσα έχουν δρομολογηθεί στην Κύπρο μετά τις 15 Μαρτίου.

Η επόμενη ημέρα για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα κινείται πλέον σε τρείς παράλληλες γραμμές:

- Το ΤΧΣ με τα διαθέσιμα από το δάνειο κεφάλαιά του (συνολικά 50 δισ. ευρώ) αναλαμβάνει την πλήρη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που δεν θα καταφέρουν να βρουν ιδιώτες να καλύψουν το 10% της ΑΜΚ. Και στην τρέχουσα κατάσταση με βάση τις υφιστάμενες πληροφορίες οι δύο τράπεζες Εθνική και Eurobank μάλλον θα καλυφθούν αναγκαστικά από το ΤΧΣ, ενώ μένει να ενημερωθεί η ΤτΕ αν οι άλλες δύο τράπεζες (Alpha και Πειραιώς) θα καταφέρουν να καλύψουν με ιδιώτες επενδυτές το 10% της ΑΜΚ. Όλες οι διαδικασίες θα ολοκληρωθούν στο χρονοδιάγραμμα που προβλέπει το μνημόνιο ήτοι μέχρι τις 30/4 ή το αργότερο μέχρι τα μέσα Μαΐου.

- Το ΤΧΣ αναλαμβάνει πλέον την ευθύνη, διοικητική και λειτουργική των τραπεζών που θα καλύψουν τις ΑΜΚ με αποκλειστικά δικά του κεφάλαια. Αυτό σημαίνει μια ριζική αναδιάρθρωση της λειτουργία τους καθώς οι όροι υπαγορεύονται από το μνημόνιο και με απώτερο στόχο την μελλοντική αποκρατικοποίησή τους. Με την διαφορά ότι μέχρι τότε σπάει ο «ομφάλιος λώρος» των όποιων δεσμών άμεσων ή έμμεσων υπήρχαν με το κράτος και τις εκάστοτε κυβερνήσεις, καθώς το πραγματικό «αφεντικό» στο μεσοδιάστημα είναι το ESM με τα δάνεια του οποίου ανακεφαλαιοποιούνται οι τράπεζες. Μεταξύ αυτών και το νομικό καθεστώς διορισμού διοικήσεων.

- Ο αριθμός των τραπεζών αυξάνεται από τρείς βασικούς Ομίλους σε τέσσερις, αλλά το μέγεθος μειώνεται τόσο ως προς τα οικονομικά τους στοιχεία όσο και ως προς τα μερίδιά τους στην εγχώρια αγορά αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α Ευρώπης. Το στοιχείο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, όπως σημειώνουν στελέχη της τρόικας, γιατί με τους όρους αυτούς «είναι ευκολότερα διαχειρίσιμη η οποιαδήποτε ανάγκη προκύψει στο μέλλον, χωρίς να επηρεάσει το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα…».

Οι επιπτώσεις από τις αλλαγές αυτές τόσο στις τράπεζες που θα παραμείνουν υπό όρους «ιδιωτικές» (όσες καλύψουν το 10% της ΑΜΚ με ιδιωτικά κεφάλαια), όσο και σΆ αυτές που θα περιέλθουν στην ολοκληρωτική «ιδιοκτησία» του ΤΧΣ έχουν την καλή και την κακή τους πλευρά.

Η καλή πλευρά είναι ότι καλύπτονται και τυπικά από την ομπρέλα της ΕΚΤ και παραμένουν συνδεδεμένες με τα εργαλεία χρηματοδότησης που αυτή κρατά ανοικτά για τις φερέγγυες τράπεζες με πολύ χαμηλό κόστος (επιτόκιο 0,75%).

Αυτό φαίνεται να διευκολύνει την διαχείριση των αναγκών σε ρευστότητα, σε ένα περιβάλλον όπου το βασικό πρόβλημα είναι η ταχύτερη του αναμενόμενου αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων λόγω της παρατεταμένης ύφεσης.

Ταυτόχρονα όμως η διαχείριση, τουλάχιστον των υπό το ΤΧΣ τραπεζών, «αυτονομείται» εντελώς από τις ανάγκες στήριξης της εγχώριας οικονομίας, αφού θα πρέπει με αυστηρούς μνημονιακούς όρους να προχωρήσουν σε οικονομίες κλίμακας που θα διασφαλίσουν αφΆ ενός την εξυγίανσή τους και αφΆ εταίρου την εσωτερική δημιουργία κεφαλαίων. Αυτή θα είναι και η βασική ευθύνη των διοικήσεών τους έναντι του ΤΧΣ και του ESM…

Χαρακτηριστικό του πως βλέπουν από την πλευρά της Κομισιόν, την επιβολή του όρου για αντιστροφή της διαδικασίας συγχώνευσης των τραπεζών Eurobank και Εθνικής, που δρομολογείται εκτός απροόπτου με τις δύο ξεχωριστές ΑΜΚ, είναι η ακόλουθη επισήμανση αρμόδιου αξιωματούχου στο Capital.gr. «Με την συγχώνευση των δύο τραπεζών» είπε «θα δημιουργούταν ένας πολύ μεγάλος όμιλος, ο οποίος θα παραμένει, όπως έχει αποδείξει η μέχρι σήμερα πορεία, υπό την πολιτική επιρροή της Κυβέρνησης. Και αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί. Η ανεξαρτησία της διοίκησης του τραπεζικού συστήματος είναι μείζονος σημασία διαρθρωτική αλλαγή στην οποία η τρόικα θα επιμείνει»...

Η πρόθεση αυτή της τρόικας είχε καταγραφεί ήδη, όπως είχε αποκαλύψει το Capital.gr, στο σχέδιο του επικαιροποιημένου μνημονίου, όπου με σαφήνεια απαιτούνταν οι διαδικασίες συγχώνευσης των δύο τραπεζών να είναι αντιστρέψιμες προκειμένου να μπορεί ο νέος μέτοχος να κάνει τις δικές του επιλογές σε σχέση με το μέλλον των δύο τραπεζών…

Το παράδοξο βέβαια είναι ότι παρΆ όλα αυτά τόσο η ηγεσία του ΥΠΟΙΚ όσο και της ΤτΕ, είχαν εκφρασθεί με βεβαιότητα για την ανάγκη να προχωρήσει η συγχώνευση επισημαίνοντας τις αρνητικές συνέπειες σε αντίθετη περίπτωση.

Τώρα, τόσο η τρόικα όσο και το ΥΠΟΙΚ και η Τράπεζα της Ελλάδος, καλούνται να διαχειριστούν το νέο τραπεζικό τοπίο που διαμορφώνεται με περισσότερες και μικρότερες τράπεζες, εν όψει του νέου stress test στο οποίο θα πρέπει να δοκιμασθεί το φθινόπωρο η κεφαλαιακή τους επάρκεια μετά την ολοκλήρωση των ανακεφαλαιοποιήσεων του Απριλίου.


Πηγή:www.capital.gr