Τι σειρα ησασταν στον στρατο.....???????

[steliosm46]

05 Γ' ΕΣΣΟ Ρεντίνα

Μοναδα 35Μοιρα Καταδρομων Κυπρος Σταυροβουνι! Πολυ κλαμα

αλλα εξω απ το στρατοπεδο οταν και εφοσον δηλαδη! χαχαχ ζωαρα τοτε με την λιρα, τα καλα τα χρονια!

Και τελευταιο μηνα Παλι ρεντινα Δ' Μοιρα! Αλλο κλαμα εκει

[compactM3]

σε οποιοδηποτε σωμα και να πας, ο στρατος ειναι μεγαλο σχολειο.....
κοινωνικο σχολειο.............

κοιτα να περασεις καλα και μην παρεις τιποτα και κανεναν στα σοβαρα... (εκτος απο τις ασκησεις και τις βολες που ειναι τελικα αυτο που αξιζει)

[Prevezanos]

Ημουν παιδί της αεράμυνας και της ιστορίας και γω.
Ντακότα, μοδίστρα ή απλώς αεράτος(του αέρος)
Hellinic Air Force
ΣΤ' 1996(σιτεμένος πήγα, επιστήμων γαρ)

Καριέρα:
Νεοσύλλεκτος 124 ΠΒΕ, Τρίπολη & ΥΕΑ Πολ. Μηχανικός πάλι Τρίπολη(Μ.Ε.Τ.Α. για τους παρεπιδημούντες, μαζί με Μ.Α.Φ.ιόζους) 3 μήνους.
ΔΕΑ Πολ. Μηχανικός, 10 μήνους, 135 ΣΜ, Σκύρος
ΔΕΑ Πολ. Μηχανικός, 11 μήνους, 131 ΣΜ, Ακτιο

Απόλυση:
Από Ακτιο ως Εφεδρος Ανθσγός (ΣΑΕ), δεν με ξαναενόχλησαν, διότι αν με καλέσουν σε άσκηση πρέπει να με πληρώσουν(ημερομίσθιο ανθυπολοχαγού)

Υπέρ:
Πληρωνόμουν, κοιμόμουν με γυναίκα, έτρωγα έξω, δούλευα στη ζούλα και έγινα τσάκαλος στη Δημόσια Διοίκηση.

Κατά:
Εχασα δύο απο τα πιο δημιουργικά μου χρόνια, σκυλοβαρέθηκα 24 μήνους, πήρα 15 κιλά, κόντεψα να πιστέψω ότι είμαι μόνιμος(παναγία βόηθα), με έφαγε το πέρα δώθε Σκύρο Πρέβεζα γιατί μας πήγαινε 22-8 κάθε μήνα(22 νησί, 8 απομάκρυνση) και με δουλεύουν όλοι "καλά εσύ πήγες φαντάρος; Και τι έκανες; Διατροφή;"

[Vasilis M3]

Εχω φίλο και συμμαθητή μου που μπήκε με μέσο στην αεροπορία και τον έχουν φέρει στο Κορωπί...

Θεωρώ το να είσαι ΔΙΠΛΑ στο σπίτι σου ίσως και να είναι πιο ταλαιπωρία απο το να είσαι κάπου μακριά

[Konstantinos E60]

Αν πας μακρια ισως κάνεις και φιλίες που θα τις κρατήσεις για μια ζωή.
Αν πας δίπλα στο σπιτι σου παρακάλα να εχεις μεγαλο βύσμα.

[Lambros46]

Αν πας μακρια ισως κάνεις και φιλίες που θα τις κρατήσεις για μια ζωή.
Αν πας δίπλα στο σπιτι σου παρακάλα να εχεις μεγαλο βύσμα.

Με τα παιδιά που ήμουν Σαμοθράκη μιλάω τουλάχιστον δυο-τρείς φορές το μήνα και έχουμε βρεθεί αρκετές φορές παρόλο που είμαστε όλοι από διαφορετικές πόλεις.Με τα παιδιά που ήμουν όταν ήρθα Αθήνα,παρ'όλο που είμαστε όλοι Αθηναίοι δεν έχουμε βρεθεί καθόλου και ούτε μου κάνει αίσθηση να βρεθώ.

Όταν είσαι Αθήνα βγαίνεις μια στο τόσο και πας σπίτι σου.Όταν είσαι μακριά από το σπίτι σου, οι άλλοι φαντάροι(αυτοί με τους οποίους έχεις "δέσει" τουλάχιστον) είναι πραγματικά η οικογένειά σου για όσο είσαι μακριά.Με αυτούς τρώς,κοιμάσαι,βγαίνεις,μιλ� �ς,μετράτε μαζί τις μέρες για μετάθεση ή απόλυση,κλαίγεσαι για τις σκοπιές.Βοηθάτε ο ένας τον άλλον κυριολεκτικά.Κοντά στο σπίτι σου δεν σου βγαίνουν με τίποτα αυτά τα συναισθήματα μιας και κάθε τόσο είσαι με τους "έξω" φίλους σου και την οικογένειά σου.

Ευχαριστώ το Στρατό που με βοήθησε να γνωρίσω τουλάχιστον 10 άτομα που θα ήταν πραγματικά κρίμα να μην τους ήξερα.

Ευχαριστώ το Στρατό που με βοήθησε να γνωρίσω και κάποια άτομα που πραγματικά με έκαναν να καταλάβω τι σημαίνουν οι λέξεις π@πάρας και μαλ@κας.

[fanisk]

Ειχαμε εναν μαγειρα, φορτηγατζη στο επαγγελμα. Το καλοκαιρι ειχαμε 40-45 βαθμους στη Μοιρα, καθε μερα εβγαζα φωτο το ρολοι με τη θερμοκρασια της μερας για να δω ποσο ακομα θα αντεξω. Ολοι τρωγαν στη σαλα, εγω ο μαγειρας και κατι αλλοι τρωγαμε μεσα στο ψυγειο. Καρεκλες απο τη σαλα, για τραπεζι κατι τελαρα και αααααααααραγμα στον καταψυκτη.
Παγωμενο νερο δεν ειχαμε ποτε. Καθε μηνα αλλαζε χερια το ΚΨΜ (αλλος λοχος) και οταν το ειχε δικος μου με βολευε με νερα στη καταψυξη των παγωτων. Αν το ειχε κανας ******ς μυγιαγγιχτος που ελεγε "δεν το βαζω γιατι θα ζητανε ολοι" εδενα με σπαγκο το μπουκαλι και το αφηνα στο ποταμι.

Ενα βραδυ εχουμε σκοπια με περιπολαρχη εναν βλακα ΕΠΟΠ. Μας βαζει σε σειρα για να μας ψαξει για κινητα και τσιγαρα, τυχερος ημουν που μπηκα 4ος. Οσο εψαχνε τον 1ο εδινα κινητο τσιγαρα αναπτηρα στο περιπολοπουλο του

Αλλες νυχτες απλωνα το χιτωνιο στο σκοινι επειδη η σκοπια ηταν 5 μετρα μακρια και τα εκρυβα εκει. Ή στο φοριαμο και εστελνα καποιον να τα φερει.
Η "βορεια πυλη" ηταν το καλυτερο μας. 5 μετρα απο το λοχο μας. Η κεντρικη στην αλλη ακρη ηταν ζορι.. αντε να τα κρυψεις, ασε που φαινοσουν απο παντου. Χειροτερη σκοπια ηταν καπου στον Αυγουστο, τρελη εμπλοκη με πολυ λιγα ατομα. Αλλοι σε αδεια αλλοι σε υπηρεσια. Βγαζαμε 1 ή κανενα ατομο για γυμναστικη το πρωι αφου οσοι ειχαμε μεινει ειμασταν σε υπηρεσιες. Ειχα φυλαξει κοντα 20 ωρες με διπλοσκοπιες, αλλαζα τον εαυτο μου. Βελαξα εκεινη τη μερα.

Τα αλεξισφαιρα μας βρωμαγαν. 4 αλεξισφαιρα για 16 ατομα σκοπιες τη μερα. ΜΠΟΧΑ λεμε. Οταν ξεραμε οτι τα περιπολα ειναι ενταξει δεν τα βαζαμε καν. Το 1ο νουμερο ηταν παντα οπλιτες, το 2 και το 3 ειχαν 1 στελεχος και 1 οπλιτη. Οταν ειχαμε περιεργους επρεπε να τα φοραμε. Τα μεσημερια τα βουταγαμε στο ποταμι για να τα φορεσουμε, το νερο καλυπτε και ξεπλενε λιγο τη μποχα. Μια φορα με καλο περιπολο ετυχε να εχουμε βγαλει τις πλακες αλλα να φοραμε τα γιλεκα. Λιγο πριν φτασουν τις ξαναφοραμε για να ειμαστε τυπικοι. Ο ΕΠΟΠ εβγαλε ενα σουγια για χαβαλε να καρφωσει τον αλλο σκοπο (αυτος που ποτιζαμε) αφου ηξερε οτι θα χτυπησει στη πλακα. Α ρε ****** Σωτο να μην ειχες τη πλακα εκεινη τη μερα..

[Bazil Van Sinner]

Θεωρώ το βύσμα και το μέσο το χειρότερο δώρο που μπορούν να κάνουν οι "δικοί" στο παιδί τούς!

Σχολείο είναι ο στρατός σε όποιο σώμα και σε όποια θέση.

Ο στρατός μου έμαθε τι θα πεί ευθύνη και υπευθηνότητα.

+1 Κοnstantinos

[ntinos]

Θεωρώ το βύσμα και το μέσο το χειρότερο δώρο που μπορούν να κάνουν οι "δικοί" στο παιδί τούς!

Σχολείο είναι ο στρατός σε όποιο σώμα και σε όποια θέση.

Ο στρατός μου έμαθε τι θα πεί ευθύνη και υπευθηνότητα.

+1 Κοnstantinos

Μπα καθολου.

Αλλα για να μην ειμαι ισοπεδωτικος, μπορει σε καποιες περιπτωσεις να ισχυει.

[Bazil Van Sinner]

Μπα καθολου.

Αλλα για να μην ειμαι ισοπεδωτικος, μπορει σε καποιες περιπτωσεις να ισχυει.

Για το βύσμα μιλάς?

Αν ναι επιμένω πώς είναι το χειρότερο δώρο.


μπαη δε γουέη θυμήθηκα έναν mpousti ακόμη,μάγειρας πιο παλιός απο μένα,
Εδεσαιός,Μανωλίδης με φαλάκρα μπροστινή.Κανα δυό βδομάδες πρίν φύγει μετάθεση μας έδινε το κλειδί απο τα μαγειρία να βάζουμε εκεί τα κινήτα μας
για να μήν μας τα φάνε......το πρωί που έφυγε μετάθεση το kwloπαιδο πείρε και κινήτα μας μαζί του.Παω στα γραφεία,βρίσκω που πάει μετάθεση και παίρνω τηλ σε μιά σειρα μου που έιχε φύγεί πρίν απο αυτόν.

Φτάνει ο μπαγλαμάς εκεί,με ποιόν να πιάσει μοχαμπέτι?Με έναν απο την παλία του μοίρα....τον δικό μου....κάθονται μαζί που λέτε και μας κάνει αναπ ό δικός μας.έλα ρε έδω μαζί είμαστε-τι κινητο έχει?-το δικό σου,τί να κάνω?
-ζητα το να κάνει μια αναπάντητη ,ρίξτο στο πάτωμα και δώστου μία με την αρβύλα να γίνει κομμάτια...οπερ και εγένετο