επικαιρότητα-προβληματισμοί 27/8/13 and on

[steliosm46]

Ο συγκεκριμενος μαθητης ειναι απο εδω απ τα μερη μου, ειναι ενας απ τους γιους ενος πολυ καλου γιατρου(ορθοπεδικου) παλι εδω στα μερη μας, αρκετα γνωστος και πολυ καλος γιατρος και ετσι ειπα να ποσταρω το συγκεκριμενο γεγονος σαν μια ομορφη ειδηση.

Ο συγκεκριμενος πιτσιρικας (Μάριος Χατζηδήμου) εγραψε την καλυτερη εκθεση στον κοσμο λοιπον!

https://pelladothe.blogspot.gr/2013/...4-1000000.html

[hades7]

Ημέρα μνήμης η σημερινή. Εθνικής ντροπής. Όπως η 28 Οκτωβρίου είναι εθνική γιορτή, η 18 επιβάλλεται να θεσμοθετηθεί για εθνική αυτοκριτική.

Είναι η ημέρα που κερδίζει τις εκλογές του 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου, ίσως ο μέγιστος των αιώνων απατεών. Ο άπαικτος παραμυθάς.

Άτομο πράγματι χαρισματικό. Υψηλής κλάσεως η τέχνη του να μαστουρώνει τον κοσμάκη. Να τον ντοπάρει με πρέζα που ναρκώνονται οι άγγελοι. Ότι η Αλλαγή θα έρθει μόνη της, εξ ουρανού, χωρίς τη συμμετοχή του λαού.

Πονηρόμαγκας ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν καλούσε τους Έλληνες να δουλέψουν, να δημιουργήσουν, να παράξουν. Όχι τέτοια πράγματα, αντιεπικοινωνιακά. Σε κοπρόσκυλα απευθυνόταν, όχι σε πολίτες. Σε αδικημένους, σε μη προνομιούχους, που περίμεναν τον μεσία.

Σα σήμερα πριν 32 χρόνια ένας διακεκριμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος, ένας ανεγνωρισμένος επιστήμων, από τζάκι πολιτικό, λατρεύτηκε όχι μόνον από τον απλό κόσμο, αλλά και ό,τι πιο ανήσυχο και επανασταστημένο γέννησε η πολιτικοποιημένη νεολαία της εποχής. Παιδιά παρθένα, καυλωμένα, στρατολογήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ για μια Ελλάδα νέα.

Μπουρδελιάρης γεννημένος ο Ανδρέας, όμως ψυχή ρεμπέτη. Ο άνθρωπος μερακλωνόταν με Ρίτα Σακελλαρίου. Το σύμπαν το έγραφε. Κανένας ηθικός φραγμός να σε μπαλαμουτιάσει. Μεθούσε με την κατάκτηση της εξουσίας. Διέφθειρε και τα στελέχη γύρω του και την πολιτική κουλτούρα του κόσμου.

Κώστας Καραμανλής, Αλέξης Τσίπρας, τα μαθητούδια του Ανδρέα Παπανδρέου, γράφει ο apodytiriakias.gr

[friendgr]

Πολύ το έχω απορία πάντως πως είναι να είσαι στην κοσμαρα σου....

[gant]

Εναν παρόμοιο θέλουμε ρε Άρη, αλλά να μπορεί να παραμυθιάζει τους ξένους, όχι εμάς, μπας και δούμε λίγο προκοπή.

[hades7]

Εναν παρόμοιο θέλουμε ρε Άρη, αλλά να μπορεί να παραμυθιάζει τους ξένους, όχι εμάς, μπας και δούμε λίγο προκοπή.

υπαρχει τετοιος κυρ Γιωργο

[Ptboul]

Αφιερωμένη στον Χαντέ

[PANOS-E60]

θέλω και γω αφιέρωση Πανοοοοο !

[Nino]

δωσε πονο πρασινοφρουρε χαχαχαχα

[Nino]

παντως πλακα πλακα και επειδη μαλλον και ο αποδυτηριακιας αν ζουσε θα ηταν μικρακι τοτε.
Το πασοκ του 1981 θα εβγαινε ακομα και αν δεν ειχε τον ανδρεα που φυσικα και ηταν λαοπλανος.
Το δε ποσοστο που πηρε τοτε αν θυμαμαι καλα κοντευε το 50%.
Ισως να αξιζε να κανουμε μια κουβεντα οσοι ζησαμε τοτε τα γεγονοτα και μεσα σε ολα τα κακα εγιναν και πολλα καλα, τα οποια βεβαια δεν τα αναφερει κανεις.


υγ.
Και δεν ημουν ειμαι πασοκ

[Ptboul]

και μεσα σε ολα τα κακα εγιναν και πολλα καλα, τα οποια βεβαια δεν τα αναφερει κανεις.

Αυτό Γιάννη πιστεύω και ο πιο αντι Παπανδρεϊκός δεν μπορεί να το αρνηθεί.

Από την wiki

Από το κυβερνητικό του έργο ξεχωριστή θέση στη νεοελληνική πολιτική ιστορία έχουν η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης[4], ο εκδημοκρατισμός του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του ΑΣΕΠ και η συνταγματική αναθεώρηση του 1985-1986, η οποία παγίωσε το σύστημα κοινοβουλευτικής εξουσίας που ισχύει έως και σήμερα, περιορίζοντας δραστικά τις «βασιλικές» εξουσίες του Προέδρου.

Άλλες σημαντικές τομές των κυβερνήσεών του ήταν η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, η ψήφος στα 18, η εισαγωγή του μονοτονικού συστήματος γραφής (1982), οι αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο όπως η καθιέρωση της ισότητας των δύο φύλων και η απαγόρευση του αναχρονιστικού θεσμού της προίκας, η κατάργηση πλείστων μεταξικών και μετεμφυλιακών νόμων, όπως αυτοί του τεντιμποϊσμού και της κατασκοπείας, η άσκηση ακηδεμόνευτης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και η μεγάλη ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και η παραχώρηση άδειας επιστροφής στην Ελλάδα στους πολιτικούς πρόσφυγες του Δημοκρατικού Στρατού.[5][6][7][8][9]

Οι αντίπαλοι του Ανδρέα Παπανδρέου από τον συντηρητικό και τον φιλελεύθερο χώρο αναγνώρισαν τις προσπάθειές του να αποκαταστήσει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που είχαν υποστεί διώξεις και ταπεινώσεις από το αυταρχικό μετεμφυλιακό κατεστημένο και να χτίσει κράτος πρόνοιας, αλλά επέκριναν την μεγάλη αύξηση των δημοσίων δαπανών και του δημοσίου χρέους στην οικονομική του διαχείριση, την προσπάθεια επιβολής στη δημόσια διοίκηση που του καταλόγισαν και την εξωτερική του πολιτική, την οποία θεωρούσαν μαξιμαλιστική και επικίνδυνη στις μεθόδους και τους στόχους της,[10][11] ενώ από τον χώρο της Αριστεράς υπήρξαν επικρίσεις για την αθέτηση προεκλογικών υποσχέσεων καθώς και για το καθεστώς προσωπολατρίας με το οποίο τον περιέβαλλαν τα πλήθη των πολιτικών οπαδών του.[12]