επικαιρότητα-προβληματισμοί 27/8/13 and on

[BILL007]

[A8hnaios]

Του Άγη Βερούτη

«Όλα τα παιδιά των κομματικών στρατών έχουν ψυχή, οι υπόλοιποι δεν ενδιαφέρουν κανέναν, ούτε τον εαυτό τους!
Πρέπει όσο είναι εφικτό να περιοριστούν στο ελάχιστο οι απώλειές τους από την κρίση!
Να διατηρηθεί κατά το δυνατόν το επίπεδο ζωής τους ρε παιδί μου!
Να μην υποφέρουν και αυτοί επειδή κάποιοι κακοί ιδιώτες κλέβουν τους φόρους από το δημόσιο ταμείο!

Να κρατήσουν τα λεφτά τους τα παιδιά μας, γιατί μας στηρίζουν!

Λεφτά έχουν για να τους τα πάρουμε, οι διεφθαρμένοι ιδιώτες της παραγωγικής οικονομίας και τα αποστερούν από το κράτος. Θα τους τα πάρουμε για τα δικά μας παιδιά!»

Όλα τα παδιά! Όλα τα λεφτά!!!

(το παραπάνω υποθετικό σκεπτικό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η επιχειρηματολογία και το σλόγκαν των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί ως τώρα στα χρόνια του μνημονίου).

Είπανε των κυβερνώντων επί αρχικού μνημονίου, ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου, να συρρικνώσουν το δημόσιο και τις λαθροσυντάξεις κατά 30% και εκείνοι συρρίκνωσαν την Οικονομία σε ίσο ποσοστό! Με την υπερφορολόγηση! Οι επόμενοι υπερθεμάτισαν.

Θεωρητικά όμως, μια μείωση του 30% στο ΑΕΠ θα έπρεπε να συνοδευτεί και από μια μείωση του 30% στο μέγεθος του δημοσίου τομέα. Όμως όχι. Αυτό θα ήταν κοινή λογική, και άρα κατάπτυστο.

Με μείωση του ΑΕΠ λοιπόν κατά 30%, λοιδορούν κάποιοι τους επιχειρηματίες που κλείνουν την επιχείρηση τους, μετά 6 χρόνια ύφεσης, όταν το 85% των επιχειρήσεων είναι σήμερα ζημιογόνο λόγω συρρίκνωσης της οικονομίας! Οι 5 στις 10 επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέως, κυρίως μικρομεσαίοι, έχουν ήδη κλείσει.

Άλλη ήταν η οικονομία που στήσανε την επιχείρησή τους, και άλλη εκείνη που την κατάντησαν οι κυβερνήσεις του "ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!!", που αρνούνται να απολύσουν 12.000 δημόσιους υπαλλήλους ενώ η διατήρηση του συνόλου τους έχει κοστίσει 1,5 εκατομμύρια ανέργους στην παραγωγική οικονομία.

Αφήστε που η όποια μείωση του δημοσίου μεταφράστηκε σε αύξηση των συνταξιούχων, καθώς με εξαιρετική μαεστρία δρομολογούνται νέες ορδές συνταξιούχων δημοσίου με πλασματικά χρόνια και εξαγορές, ενώ τα εφάπαξ τρέχουν σαν να μην έχει επέλθει οικονομική καταστροφή στη χώρα, από τις πολιτικές του ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!

Ο σεβασμός στην επιχειρηματικότητα, σε αυτή τη χώρα, είναι μηδέν!

Αφού με την πιστωτική ασφυξία έκλεισαν τεράστιες επιχειρήσεις, όσες απομένουν ανοιχτές εγκλωβίζονται εντός συνόρων. Αυτό θυμίζει τον απατημένο εραστή που λέει στην ερωμένη του "Καλύτερα νεκρή παρά με άλλον!"

Περισσότερο αποτρεπτική κίνηση, για όποιον σκέφτεται ακόμη να επενδύσει στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί.

Η επιχειρηματικότητα είναι στο εδώλιο, και ήδη η κατάληξη είναι προδικασμένη: καταδίκη εις θάνατον!

Όμως όλοι από την επιχειρηματικότητα τρώμε, είτε ως υπάλληλοι, είτε ως κράτος, είτε ως τράπεζες, είτε ως συνταξιούχοι, είτε ως εισοδηματίες με ενοίκια, είτε ως επιχειρηματίες.

Για να δούμε, όμως, πόσοι ακριβώς είναι εκείνοι που (παραγωγικά εργαζόμενοι) δημιουργούν νέο πλούτο από τον οποίον ζούμε όλοι στη χώρα:

Κατ΄ αρχάς τέτοιοι (παραγωγικά εργαζόμενοι που δημιουργούν νέο πλούτο) δεν είναι οι:
- Άνεργοι ~ 1.450.000
- Άνεργοι ελεύθεροι επαγγελματίες ~ 200.000-400.000
- Δημόσιοι υπάλληλοι ~ 620.000 (πού πληρώνονται από τους φόρους των άλλων)
- Συνταξιούχοι ~ 2.700.000
- Ανήλικοι
- Υπερήλικες που δεν έχουν σύνταξη (πχ σύζυγος συνταξιούχου).

Από τους 4.970.000 οικονομικά ενεργούς Έλληνες πολίτες αφαιρούμε 1.450.000 ανέργους, αφαιρούμε τουλάχιστον 200.000 άεργους Ελεύθερους Επαγγελματίες ή και μικρομεσαίους που φυτοζωούν εγκλωβισμένοι σε μια ζημιογόνα επιχείρηση που δεν έχουν λεφτά για να την κλείσουν και άρα τη διατηρούν ως ζόμπι, αφαιρούμε και 620.000 δημόσιους υπάλληλους που εργάζονται στο στενό δημόσιο τομέα γιατί πληρώνονται από τους φόρους των υπολοίπων.

Μας μένουν στο μέγιστο 2.700.000 παραγωγικά εργαζόμενοι που παράγουν πλούτο για να ζήσουμε ΟΛΟΙ στην Ελλάδα.

Αν είμαι ~10% λάθος πάλι θα είναι 2,5-3 εκατομμύρια. Όμως οι υπόλοιποι 8.000.000 και βάλε, μόνον καταναλώνουν, αλλά χωρίς παράγουν πλούτο.

Αυτό δεν είναι βιώσιμο, και για αυτό οι κυβερνήσεις των ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ! έχουν πέσει με μανία να υπερφορολογήσουν ό,τι υπάρχει αλλά και δεν υπάρχει, καταναλώνοντας περιουσίες που χτίστηκαν σε βάθος δεκαετιών.

Οι ηλιθιότητες που έγιναν ως τώρα ήταν παρά τις προτροπές της τρόικας για μείωση των δημοσίων δαπανών. Η τρόικα είπε αρχικά να βρούμε το 75% του ελλείμματος από μείωση σπατάλης, και το υπόλοιπο 25% από τη σύλληψη της φοροδιαφυγής, που τους έλεγε ο "λεφτά υπάρχουν" ότι έχει η Ελλάδα, προκειμένου να δικαιολογήσουν το μέγεθος του κράτους που δήθεν αναλογούσε στην Ελλάδα.

Αν όμως δεν είχε φοροδιαφυγή η Ελλάδα, θα έπρεπε να μικρύνουν το κράτος: η φοροδιαφυγή ήταν φυσικά ένα κατασκεύασμα για να μην πειράξουν το μέγεθος του κράτους Λεβιάθαν. Γι΄ αυτό ο ΓΑΠ εκόπτετο ότι "Διοικεί έναν διεφθαρμένο λαό"! Για να μη κόψει κράτος!

Η φοροδιαφυγή όμως δεν ήταν τόση πολλή παραπάνω από το πανευρωπαϊκό 16% που είναι συστημικό των δυτικών οικονομιών (η Γερμανία έχει 18%).

Επιστράτευσαν λοιπόν δυο πληρωμένες μελέτες, μια με βάση τις συναλλαγές αγοράς ακινήτων που πλήρωναν φόρο με τις αντικειμενικές τιμές τότε χαμηλότερες από τις τότε εμπορικές, και μια δεύτερη με βάση τη δόση στεγαστικών μιας τράπεζας, συγκριτικά με το 40% του εισοδήματος που είχε ως ταβάνι η Πράξη Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος από το 2007 και μετά, που έδειχναν τη φοροδιαφυγή στο 26%-28%. Λες και τα στεγαστικά είχαν όλα δοθεί μετά το 2007, ή ότι ο Έλληνας δεν θα κάνει το... του παξιμάδι για να πάρει κεραμίδι.

Έτσι ξεκίνησαν να φορολογήσουν, όχι τους φανταστικούς φοροφυγάδες, που θα πιάνονταν για πλάκα από τις κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών σε σύγκριση με τη φορολογική τους δήλωση από τον ΑΦΜ τους, αλλά τον κοσμάκη που πλήρωνε τους φόρους νομίμως έτσι κι αλλιώς.

Τα υπόλοιπα είναι μαύρες σελίδες της ιστορίας μας: διαρθρωτικές και θεσμικές αλλαγές μηδέν, και υπερφορολόγηση 100!

Αυτό είναι όλο...

Το μνημόνιο τελικά κατέληξε να είναι η υπερφορολόγηση των περιουσιών και όχι των εισοδημάτων. Αυτό είναι ενάντια στην ατομική ιδιοκτησία, όπως καθορίζεται στην Χάρτα των Ατομικών Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, και όπως ορίζεται από το Ελληνικό Σύνταγμα, πως κανένας πολίτης δεν μπορεί να φορολογείται πάνω από όσο μπορεί να πληρώσει.

Η υπερφορολόγηση τελικά κατέληξε να μπαίνουν φόροι όχι επί εισοδημάτων, αλλά επί αποταμιευμένων και ήδη φορολογημένων περιουσιών, όπως αναδρομικά φορολογείται ο Έλληνας για να βεβαιωθούν το 2014 εναντίον του ¤4,2 δισ. φόροι ιδιοκτησίας, μη ανταποδοτικοί, με προοπτική ο φοροεισπράκτορας να αναμένει να μπορέσουν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι μόνο ¤3 δισ.! Άσε τα αυθαίρετα τεκμήρια! Ωμή παραβίαση του Συντάγματος αποτελεί αυτό. Η δικαστική εξουσία πού είναι;

Με την πρόσφατη συζήτηση για πληρωμή των φορολογικών υποχρεώσεων με αντίτιμο σε ακίνητα, αυτό ουσιαστικά δρομολογεί τη δήμευση των πατρογονικών ακινήτων της πρώην μεσαίας τάξης και των πρώην νοικοκυραίων.

Με τις off-shore και το transfer pricing των πολυεθνικών, αλήθεια, γιατί δεν γίνεται τίποτα απολύτως; Ποιον κοροϊδεύουν; Ή μάλλον ποιον νομίζουν πως κοροϊδεύουν;

Ταυτόχρονα δεν έχει γίνει καμία κάθαρση στην ενδημική διαφθορά, καμία μείωση της τερατώδους γραφειοκρατίας, καμία απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, καμία κατάργηση υποχρεώσεων αδειοδοτήσεων, καμία συρρίκνωση του κράτους, κανένας διαχωρισμός των θεσμικών εξουσιών.

Το κράτος είναι παντού για να πνίξει τον δουλευταρά και τον τίμιο. Κατσαπλιάς!

Αν αυτό είναι τελικά το πραγματικό μνημόνιο (real memorandum), που εφαρμόζεται με τις ευλογίες της αγίας τρόικας, με μια στυγνή και απάνθρωπη εσωτερική υποτίμηση ενάντια στον Έλληνα, όπως ποτέ στο παρελθόν δεν έχει επιχειρηθεί ξανά στην ιστορία, με αυτές τις προϋποθέσεις κάθε εχέφρων Έλληνας είναι εξοργισμένος και αντίθετος.

Εκτός από τους ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!

Περιμένετε εκλογές συντόμως. Βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ είναι.

Με τον απλό Έλληνα πολίτη, αλήθεια, ποιός είναι;

www.capital.gr

[A8hnaios]

[A8hnaios]

Κήρυξε πτώχευση το Καζίνο Λουτρακίου - 1380 εργαζόμενοι στο δρόμο!

Οι δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον του καζίνο Λουτρακίου επιβεβαιώθηκαν, καθώς η επιχείρηση κατέθεσε αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα...


Την ερχόμενη Τετάρτη αναμένεται να συζητηθεί η αίτηση στο πολυμελές πρωτοδικείο Κορίνθου που έκανε το Καζίνο Λουτρακίου για να υπαχθεί στο αρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα...

Οι εργαζόμενοι οι οποίοι είναι 1380 θα πεταχτούν στο δρόμο καθώς το Καζίνο δηλώνει αδυναμία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντί τους.

Να θυμίσουμε ότι το Καζίνο αποτελεί κοινοπραξία με το 84% να ανήκει σε ιδιώτες και τράπεζα και το 16% σε επιχείρηση του δήμου Λουτρακίου

Ειπαμε ερχεται η Αναπτυξη...

[BILL007]

Αναρωτιέμαι αν θα μείνει τίποτα τελικά σε αυτή την άμοιρη χώρα...

[A8hnaios]

Άμα υπάρχει καλή θέληση βρίσκονται λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Ποιο είναι το δυσκολότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο πολίτης αυτής της χώρας; Οι υπέρογκοι φόροι που έχουν επιβληθεί στα ακίνητα. Αν ήταν το μόνο κονδύλι που πρέπει να καταβάλει ο φορολογούμενος δεν θα ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα. Ο «ενιαίος ΦΑΠ» όπως έχει μετονομασθεί το άθροισμα είκοσι ή σαράντα φόρων που πλήρωνε μέχρι τώρα ο ιδιοκτήτης ακινήτου προστίθεται στο φόρο εισοδήματος, τους δημοτικούς φόρους, τους φόρους αυτοκινήτου και όλους τους φόρους προστιθέμενης αξίας της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΤΕ μέχρι και σουσαμένιου κουλουριού Θεσσαλονίκης.

Με τόσα βάρη από τους φόρους και τόσες ελαφρύνσεις από τα βαλάντια λόγω μειώσεων μισθών, ήταν αναπόφευκτο ότι θα έφθανε κάποια στιγμή που ο πολίτης δεν θα είχε την δυνατότητα να πληρώσει τα χρέη του στην Εφορία. Σε πιάνει πανικός σε τέτοιες καταστάσεις! Ευτυχώς όμως υπάρχει και η κρατική στοργή. «Μην απελπίζεσαι, σου λέει, διότι αν δεν έχεις μετρητά μπορείς να εξοφλήσεις την Εφορία χορηγώντας της την κυριότητα του ακινήτου σου». Εκ πρώτης όψεως η λύση αυτή βγάζει τον φορολογούμενο από το αδιέξοδο. Εξετάζοντας την από πιο κοντά όμως, γεννάται ένα σοβαρό ερώτημα: Αν κάποιος χρωστάει 20.000 ευρώ στην Εφορία και έχει ένα διαμέρισμα πέντε δωματίων με αντικειμενική αξία 100.000 ευρώ, τι θα γίνει με τις 80.000 ευρώ που περισσεύουν;

Εδώ χρειάζεται ψυχραιμία αφενός και φαντασία αφετέρου. Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα όχι μία αλλά τρεις. Μία πρώτη λύση είναι να πάρει η Εφορία το διαμέρισμα, να γράψει ότι υπάρχουν στο Ταμείο της 20.000 ευρώ εν δυνάμει και να καταβάλει τις 80.000 ευρώ στον φορολογούμενο. Το μειονέκτημα αυτής της λύσεως είναι ότι ενώ από το ένα μέρος τα 20.000 ευρώ θα είναι…ψηφιακά, από το άλλο θα πρέπει να επιστρέψει η Εφορία τις 80.000 ευρώ σε ζωντανά χαρτονομίσματα. Και ως γνωστόν «λεφτά (δεν) υπάρχουν».

Η δεύτερη λύση είναι να υπογραφεί ένα συμβόλαιο μεταξύ Εφορίας και του ιδιοκτήτη ακινήτου, στο οποίο θα αναφέρεται ότι τα 80.000 ευρώ που πρέπει να επιστραφούν στον φορολογούμενο θα παραμείνουν στην Εφορία και θα καλύπτουν μέχρι να εξαντληθούν τους φόρους των επομένων ετών. Με τον τρόπο αυτό ο φορολογούμενος απαλλάσσεται από το άγχος των φόρων για μια πενταετία ή δεκαετία, εφόσον φυσικά δεν θα έχουν επιβληθεί εν τω μεταξύ και νέοι φόροι. Η λύση ίσως να ψηφιστεί σαν Νόμος του κράτους.

Σύμφωνα με την τρίτη λύση μπορεί να γίνει μια ανταλλαγή σε είδος. Ο ιδιοκτήτης διαμερίσματος πέντε δωματίων δηλαδή, το παραχωρεί ολόκληρο στην Εφορία. Τα 20.000 ευρώ που χρωστάει αντιστοιχούν στην αξία των δύο δωματίων. Επειδή δεν είναι εφικτό να επιστραφούν τα υπόλοιπα τρία δωμάτια στον ιδιοκτήτη, προτείνεται η λύση να του δοθεί η κυριότητα ενός άλλου διαμερίσματος τριών δωματίων! Με τον τρόπο αυτό ο φορολογούμενος ξεφορτώνεται το χρέος και το διαμέρισμα με τους υψηλούς φόρους, δεν μένει άστεγος και απλώς αντιμετωπίζει ένα οικογενειακό συνωστισμό – λιγότερο έντονο από εκείνον της Σμύρνης – στο μπάνιο του νέου διαμερίσματος!

Λύση τέταρτη: Σιγά μη σου δώσει ρέστα από τις 100.000 ευρώ το δημόσιο…

Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 5 Οκτωβρίου 2013

[BILL007]

Πολύ καυστικό και εύστοχο το αρθράκι απο την Εστία

[gant]

Όλα καλά κι ωραία με το κυνηγητό της ΧΑ, αλλά και ευκαιρία να περάσουν και άλλες περικοπές στην κοινωνική πρόνοια και υγεία.

[nikos1400]

Όλα καλά κι ωραία με το κυνηγητό της ΧΑ, αλλά και ευκαιρία να περάσουν και άλλες περικοπές στην κοινωνική πρόνοια και υγεία.

με το γνωστο τροπο που ειδαμε προχθες στο βιντεακι με το βιρβιδακη προεδρο της βουλης και παρουσια τριων βουλευτων συνολικα...


Στάλθηκε από το GT-S5839i μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2

[A8hnaios]

Ο Μπίλ Γκέιτς βρισκόταν σε ένα πολυτελές εστιατόριο της Νέας Υόρκης. Στο διπλανό τραπέζι, κατά τύχη, έτρωγε ο επενδυτής των επενδυτών Γουόρεν Μπάφετ. Ο Μπίλ ως νεότερος πλησίασε τον ηλικιωμένο μεγαλοεπενδυτή. Ο Μπάφετ θα περίμενε να συζητήσουν για το που πηγαίνει η αμερικανική οικονομία, για την ποσοτική χαλάρωση της FED και την κόντρα Ομπάμα ρεπουμπλικανών που οδήγησε στο shutdown του αμερικανικού δημοσίου.

Ο Γκέιτς όμως είχε πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα να πει στον συνομιλητή του. «Γουόρεν, έκανα πρόσφατα μια πολύ ωραία σκέψη. Πλέον έχουμε όλες τις τεχνικές δυνατότητες να δουλεύουμε από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη επιθυμούμε χωρίς να μας διαφεύγει τίποτε. Σκέφτηκα λοιπόν να διαλέξω ένα από το ωραιότερα μέρη του κόσμου για να ζω αρκετούς μήνες το χρόνο και να δουλεύω από εκεί. Και το βρήκα. Είναι ένα ελληνικό νησί, η Σαντορίνη, που σε ομορφιά δεν το συναγωνίζεται κανένα μέρος του κόσμου. Βρήκα ένα πανέμορφο σπίτι πάνω στο ηφαίστειο, στην καλντέρα όπως τη λένε οι Έλληνες, και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή λόγω της κρίσης που έχει ρίξει τις αξίες στην Ελλάδα. Ήμουν έτοιμος να το αγοράσω και να κάνω όλες τις ενέργειες για την μετακόμισή μου εκεί αλλά ευτυχώς σταμάτησα. Οι δικηγόροι μου και οι φορολογικοί μου σύμβουλοι που μελέτησαν το ελληνικό φορολογικό σύστημα μου είπαν ότι αυτοί οι Έλληνες είναι τρελοί. Αν μείνω, λέει, στην Ελλάδα περισσότερες από 183 ημέρες θεωρούμαι Έλληνας φορολογικός κάτοικος. Και θα με ρωτήσεις αν αυτό είναι τόσο κακό. Σε πληροφορώ ότι αν θεωρείσαι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας θα πρέπει να φορολογηθείς εκεί για το σύνολο του παγκόσμιου εισοδήματός σου. Δηλαδή θα πρέπει να πληρώνω φόρο στην Ελλάδα για τα κέρδη από τη Microsoft και όλες τις επενδύσεις μου σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μόνο και μόνο επειδή επέλεξα να περάσω εκεί το μισό χρόνο και να επενδύσω αγοράζοντας τουλάχιστον μια κατοικία. Μου είπαν ακόμη ότι υπάρχει τρόπος να μην φορολογηθώ για το παγκόσμιο εισόδημά μου στην Ελλάδα. Θα πρέπει, λέει, να κάνω χρήση διαφόρων συμβάσεων περί αποφυγής διπλής φορολόγησης που έχει υπογράψει η Ελλάδα με άλλες χώρες στις οποίες αποκτώ εισόδημα. Μου είπαν βέβαια ότι θα πρέπει να έχω συνεχώς το επιτελείο των φορολογικών μου συμβούλων μαζί μου για να υποβάλλουν διάφορες βεβαιώσεις και έντυπα στην ελληνική εφορία».

«Δεν τα πιστεύω. Μου κάνεις πλάκα», του είπε ο Μπάφετ. «Η Ελλάδα δεν είναι αυτή η χώρα που παραλίγο να χρεοκοπήσει και να εγκαταλείψει από το ευρώ και ο πρωθυπουργός της ήταν εδώ την περασμένη εβδομάδα ζητώντας επενδύσεις; Η Ελλάδα δεν είναι αυτή η χώρα που κάθε λίγο και λιγάκι ακούμε ότι θέλει να βρει επενδυτές για να πουλήσει κρατικές επιχειρήσεις;».

«Ναι, αυτή η χώρα είναι» του είπε ο Γκέιτς και συνέχισε: «Όπως καταλαβαίνεις ακύρωσα και την αγορά της κατοικίας και τα σχέδια για μερική εγκατάστασή μου στην Ελλάδα. Αυτοί εκεί δεν ψάχνουν για επενδυτές. Μάλλον ψάχνουν για θύματα και κορόιδα».

Το παραπάνω περιστατικό είναι φανταστικό. Αυτό που δεν είναι φανταστικό είναι αυτό που θα αντιμετώπιζε ο Μπιλ Γκέιτς αν αποφάσιζε πράγματι να περνά περισσότερους από έξι μήνες της ζωής του στην Ελλάδα. Ο νομοθέτης (αλήθεια καλό θα ήταν κάθε φορά να μαθαίναμε όχι μόνο ποιος υπουργός προτείνει ένα νομοσχέδιο, αλλά και ποιος το γράφει) έσπευσε να προβλέψει ότι όποιος θέλει να χαίρεται για περισσότερους από έξι μήνες το φοβερό ελληνικό κλίμα και τον ήλιο, θα πρέπει να το πληρώνει φορολογικά πανάκριβα. Η παραπάνω νάρκη είναι μόνο μια στο ναρκοθετημένο ελληνικό φορολογικό σύστημα. Για πολλά χρόνια, μέχρι και σήμερα φυτεύονται στο όνομα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, νάρκες στο σύστημα που τις πατά όποιος έχει τη φαεινή ιδέα να επενδύσει χρόνο και χρήμα σε αυτή τη χώρα. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το γεγονός ότι πλέον πληρώνεις φόρο για να αγοράσεις ένα ακίνητο με βάση την κατά πολύ υψηλότερη από την πραγματική αντικειμενική τιμή ή το ότι πηγαίνει σε φόρους περίπου το 70% του εισοδήματος που αποκτάς.

Σε μια πρόσφατη έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε ομολογήσει ότι το να πληρώνει κανείς φόρους στην Ελλάδα είναι παράλογο. Ετσι, πολλοί από όσους ζουν σε αυτήν την χώρα επιλέγουν να μην πληρώνουν φόρους. Όσο γιΆ αυτούς που δεν ζουν σε αυτήν τη χώρα, όπως ο Μπίλ Γκέιτς, θα το σκεφτούν διπλά πριν αποφασίσουν να έρθουν.


Πηγή:www.capital.gr