Ναι...Ότι πεις... (για γ*****ς και τρίχες)
Ναι...Ότι πεις... (για γ*****ς και τρίχες)
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ FOCUS ON LINE (μετάφραση από τη δημοσιογράφο Παναγιώτα Γιαννοπούλου της εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου
(Αυτός είναι ο τίτλος του κειμένου)
“Πολιτισμικό σοκ της Ελλάδας” Αρθρογράφος Κ. Boetig από το Focus on line.
* Η μετάφραση από τα γερμανικά του άρθρου, έχει ως εξής:
“Η Ε.Ε. ζητάει από την Ελλάδα όχι μόνο μια σκληρή οικονομική πολιτική αλλά απαιτεί και αλλαγή της νοοτροπίας. Οι ρίζες όμως της διαφορετικότητας είναι βαθιές και δεν θα αλλάξει τίποτα πέραν μιας αισθητικής εξωτερικής επέμβασης. Μπορούμε να καταλάβουμε τους Έλληνες;
Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν προβλήματα προσαρμoγής. Έχουν κατακλείσει τον κόσμο ψήνοντας και τηγανίζοντας γύρω τους, και παίζοντας σε ρόλο κομπάρσου σε κάποια μικρά εργάκια. Σε αυτόν τον συμπαθητικό μικρό λαό που φαίνεται να χορεύει συνεχώς τον Ζορμπά και να γλεντάει, δεν εκπλήσσεται ο γνωστής των πραγμάτων καθόλου με όσα γίνονται.
Πώς και να εκπλήσσεται εξάλλου με έναν λαό που ανακατεύει ρετσίνι με κρασί, τυλίγει ρύζι με χορταρικά σε αμπελόφυλλα, παίρνει το ευρωπαϊκό κύπελλο σχεδόν χωρίς κανένα γκολ, αλλά γνώριζε πριν 2.500 χρόνια ότι η ύλη αποτελείται από άτομα και η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο;
Οι Έλληνες ένιωθαν πάντα σαν τους γονείς του πολιτισμού και δεν δίσταζαν όμως να περνούν με τα λεφτά των παιδιών τους. Σήμερα αυτό το κράτος μπαίνει στο γηροκομείο και δέχεται κηδεμόνα να το επιβλέπει.
Αλλά φυσικά αυτό δεν απασχολεί καθόλου τον Έλληνα πολίτη. Αυτός πότε δεν περίμενε κάτι από τον υπουργό του, πέρα από την ανταλλαγή της ψήφου του με την άδεια να κτίσει το αυθαίρετο του.
Δεν βαριέσαι σου λέει το ελληνικό κράτος θα επιβιώσει και χωρίς δική του κυβέρνηση. Εξάλλου γιατί να αλλάξει κάποιος όταν είναι τόσο τέλειος όσο ο Έλληνας.;
Γλώσσα και γραφή
Οι Έλληνες είναι μοναδικοί! Μόνο αυτοί γράφουν ελληνικά. Το να ξεφορτωθούν επιτέλους την 2500 χρονών παλαιά γραφή ούτε που το σκέφτηκαν πότε. Εξάλλου το ελληνικό αλφάβητο ήταν υπεύθυνο για τη δημιουργία της λατινικής και κυριλλικής γραφής. Στο πέρασμα των χρόνων δεν άλλαξε ιδιαίτερα πάρα μόνο στην έννοια των λέξεων. Φυσικά στα σχολεία είναι κύριο μάθημα και διδάσκεται από την πρώτη Γυμνασίου. Είναι σαν να μαθαίναμε εμείς τα αρχαία γερμανικά η τα γοτθικά.
Έχουν φροντίσει όμως να διευκολύνουν τους ξένους τουρίστες τους με πινακίδες που αναγράφουν τις τοποθεσίες με λατινικά γράμματα, αν και σε μια απόσταση μερικών μέτρων θα δεις την ίδια ονομασία με τρεις διαφορετικούς τρόπους γραμμένη. Agia, Aghia, Αyia.
Οι κανόνες υπάρχουν για να τους παραβιάζουν. Στα μικρά όσο και στα μεγάλα.
Εγωισμός και αίσθηση του “εμείς”. Ο ένας εναντίον του αλλού, αλλά όλοι μαζί εναντίον του εχθρού.
Ο καθένας προσπαθεί στους δρόμους είτε με αυτοκίνητο είναι είτε με μηχανάκι, να κόψει την προτεραιότητα του αλλού.
“Ο ένας εναντίον του άλλου και όλοι μαζί ενάντια στον πεζό φυσικά”, είναι ο σκοπός.
Για να δοθεί μια λύση μπαίνει στη μέση ο τροχονόμος να ρυθμίσει την κίνηση. Και ξάφνου όλοι οι οδηγοί μαζί συμφωνούν και συνεργάζονται σε έναν εκκωφαντικό θόρυβο κορναρίσματος που τελικά οδηγεί τον τροχονόμο στη φυγή.
Με ελεύθερο το πεδίο λοιπόν πάλι οι οδηγοί επιδίδονται στο εγωιστικό τους έργο.
Μεταξύ τους βασικά οι Έλληνες μισούνται.
Δεν είναι τυχαίο που στον ελληνικό εμφύλιο του 1944-1949 σκοτώθηκαν περισσότεροι Έλληνες απΆ ότι στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.
Τον εισβολέα όμως τον αντιμετωπίζουν όλοι μαζί. Είτε Αριστεροί είναι είτε Δεξιοί.
Η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορείς να αποσπάσεις από Έλληνα είναι το “είσαι δικός μας”.
Με την πλάτη γυρισμένη.
συνεχιζεται.............
...αυτο το χερακι εχει μονο σημασια!
Υπάρχουν άνθρωποι και Έλληνες.
Μέχρι και πριν 30 χρόνια οι Έλληνες μετρούσαν έξι ηπείρους. Τις γνωστές πέντε που ξέρουμε όλοι και την …Ελλάδα. Για μερικούς μάλιστα υπήρχαν και τεσσάρων ειδών ζωντανά πλάσματα. Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι και οι Έλληνες.
Την ΕΟΚ την περνούσαν κάποιοι για συνεργασία του διαόλου με τον Πάπα που σκοπό είχαν να καταδυναστεύσουν και να μυήσουν τους χριστιανούς ορθόδοξους σε ρωμαϊκές αιρέσεις.
Έτσι μάλιστα δεν υποδουλώθηκαν ούτε στους Τούρκους. Η “Ισταμπουλ” ονομάζεται ακόμη επισήμως Κωνσταντινούπολη και η κιτρινόμαυρη σημαία της βυζαντινής αυτοκρατορίας κυματίζει ακόμη σε εκκλησίες και μοναστήρια.
Ακριβώς και πάντα δίπλα της έχει τη γαλανόλευκη ελληνική, του μόλις κατά το 1829 απελευθερωμένου ελληνικού κράτους.
Ωστόσο οι Έλληνες ως χριστιανοί δίνουν ονόματα αρχαιοελληνικά στα παιδιά τους χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι έρχεται σε αντίθεση η μεγαλοπρέπεια της ελληνικής αρχαιότητας με τη σημερινή τους εικόνα.
Η παρέα μετράει. Όμως είναι παρέα της μιας στιγμής
Οι περισσότεροι Έλληνες είναι πολύ της παρέας. Δεν τους αρέσει να τρώνε μόνοι τους ή δυο -δυο. Θέλουν μεγάλες παρέες και ο ένας φέρνει και τον άλλο μαζί του.
Οπότε βλέπεις συχνά μεγάλες παρέες στα τραπέζια τους. Η πίστα στο χορό μονοπωλείται και θεωρούν αγένεια να μπεις μαζί τους στο συρτάκι ή στο χασάπικο.
Και το πουρμπουάρ στην ορχήστρα πάει για την ατομική του ευχαρίστηση σε δική του παραγγελία.
Τρώνε διαφορετικά, και τσακώνονται ψεύτικα για το λογαριασμό. Οι Έλληνες παραγγέλνουν όλοι μαζί στο τραπέζι και όχι ο καθένας το πιάτο του. Το κρασί ρέει άφθονο στα ποτήρια και πάντα πρέπει να φροντίζουν να υπάρχει ανεφοδιασμός.
Δεν αδειάζει κάνεις το πιάτο του, γιατί αυτό θα σήμαινε πως το φαγητό έπεσε λίγο και ίσως δεν θα χόρτασαν όλοι.
Όταν έρχεται ο λογαριασμός όλοι προθυμοποιούνται δήθεν να πληρώσουν ενώ ξέρουν πολύ καλά ποιανού η σειρά είναι. Όσο για το πουρμπουάρ, τους είναι πιο βολικό να αφήνουν τα ψιλά στο τραπέζι, αντί να στρογγυλοποιήσουν το ποσό λεκτικά στο σερβιτόρο.
Ο Θεός βοηθός: Καινούργιοι άγιοι για καινούρια προβλήματα
Το 97% των Ελλήνων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Οι εικόνες των αγίων τους κρέμονται όπου μπορεί κανείς να φανταστεί.
Έχουν ρόλο υπουργού και γενικού γραμματέα του Θεού και κρέμονται εκτός από τις εκκλησίες και στις ταβέρνες στα σπίτια, στα σούπερ μάρκετ δίπλα στο ταμείο.
Όποιος έχει προβλήματα απευθύνεται σε αυτούς και μάλιστα κατευθείαν στους ειδικούς. Στον Άγιο Νικόλαο (οι ναυτικοί) ή στην Άγια Παρασκευή (όσοι έχουν προβλήματα οράσεως). Όταν βέβαια εμφανιστεί καμιά καινούρια ασθένεια, τότε βαφτίζουμε κάποιον καινούριο Άγιο όπως το 1959 τον Άγιο Ραφαήλ για τους καρκινοπαθείς.
Μόνο που για τους πολιτικούς τους δεν βρέθηκε ακόμη κανένας.
Χωρίς χρόνο και χώρο
Οι Έλληνες ζουν μέσα σε ανοιχτό όριο του αιωνίου χρόνου. Ο χρόνος δεν έχει αρχή και δεν έχει τέλος... Το “τώρα” σπάνια το συναντάς και η λέξη “αύριο” είναι πολύ συχνή. Όμως τα λεωφορεία και τα τρένα πρέπει να κρατήσουν ένα ωράριο και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.
Όσο για τους δρόμους που έχουν ονομασίες, αυτές τις γνωρίζει μόνο ο ταχυδρόμος γιατί σχεδόν πότε δεν βλέπεις τις πινακίδες στη θέση τους.
Μια προφορική κοινωνία
Ο Έλληνας πολύ εύκολα θα ρωτήσει να μάθει το δρόμο παρά θα χρησιμοποιήσει το χάρτη. Δεν ξέρει ούτε να τον διαβάζει και έτσι γέλασε πολύς κόσμος όταν ένας νταλικέρης ερχόμενος από τη Βενετία έκανε τον κύκλο της Ελβετίας για να φτάσει στη Νυρεμβέργη. Είχε σημειώσει στο χάρτη που αγόρασε για πρώτη φορά στη ζωή του τη διαδρομή που του φάνταζε πιο ωραία.
Συνάδελφοι του εξήγησαν ότι θα ερχόταν πολύ πιο σύντομα μέσα από τη σήραγγα του Brenner. Πέταξε το χάρτη του και από δω και στο εξής λέει θα ρωτάει.
Με τα τυπωμένα γράμματα φαίνεται δεν τα πηγαίνουν γενικώς καλά οι Έλληνες. Έτσι και τα ωράρια των μουσείων στις ηλεκτρονικές σελίδες του υπουργείου Πολιτισμού ποτέ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Πνεύμα δημιουργικό: I have inspiration
Πολλοί Έλληνες είναι πνεύματα δημιουργικά και αυτό όχι μόνο στο να παραποιούν στατιστικά στοιχεία.
Έτσι και ο Κρητικός Γιώργος Πετράκης που έχει το δικό του μουσείο που μας ξεναγεί από την εποχή των πρώτων ανθρώπων έως την εφεύρεση του τροχού έως και την προσγείωση στη σελήνη.
Το ίδιο και ο Κώστας Κοτσανάς από το Κατάκολο που λειτουργεί έκθεση με τίτλο την τεχνολογία από το πρώτο ρομπότ έως και το ξυπνητήρι.
Όσο για τη ζωγράφο στα νότια της Κρήτης, που διατηρεί και πλυντήριο ρούχων, αυτή έχει την έκθεσή της ανάμεσα στα πλυντήρια και συχνά μια ταμπελίτσα στην πόρτα που γράφει: ”I have inspiration. Come back tomorrow”
Οι Έλληνες στις διακοπές τους
Οι Έλληνες προτιμούν να κάνουν διακοπές με παρέες και στην πατρίδα τους. Το καλοκαίρι στη θάλασσα και το χειμώνα στα βουνά.
Όπως επίσης και στα αρκετά χιονοδρομικά κέντρα που υπάρχουν.
Τα καταλύματα τους κάθε άλλο πάρα ταπεινά χαρακτηρίζονται και έχουν συνήθως το τζάκι τους και το τζακούζι τους.
Οι παραγγελίες στο φαγητό γίνονται προφορικά και τα γκαρσόνια γνωρίζουν πολύ καλά πως εδώ έχουν να κάνουν με ντόπιους και όχι με τουρίστες.
Βλέπετε οι Ελληνίδες μαμάδες μπορούν να κρίνουν το καλό φαγητό.
Πολλά από αυτά τα καταλύματα φτιάχτηκαν με χορηγήσεις της Ε.Ε. και έχουν πάρει τέτοια μορφή ώστε αργότερα να μπορούν να τροποποιηθούν σε κατοικίες για τα παιδιά τους”.
...αυτο το χερακι εχει μονο σημασια!
Αυτό ήταν εν ολίγοις το κατεβατό που δεχτήκαμε από τη Γερμανία.
Δεν ξέρω τις αντιδράσεις των εκεί Ελλήνων και την αντιμετώπισή τους αυτό το διάστημα. Οι παραπάνω απόψεις δεν αντιπροσωπεύουν σίγουρα τον μέσο Γερμανό. Και είναι φυσικό όπως όλος ο κόσμος και αυτοί να παρακινούνται και να επηρεάζονται από τα ΜΜΕ.
Ας μην ξεχνάμε πως οι προσβολές αυτές στοχεύουν και σε έναν σεβαστό αριθμό Γερμανών πολιτικών με ελληνική καταγωγή.
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό κατά τη γνώμη μου.
Στα παραπάνω λόγια υπάρχουν πολλές αλήθειες, αρκετές υπερβολές και πολλά ψέματα. Όμως δεν έχει κατά τη γνώμη μου κανείς το δικαίωμα να κατακρίνει έναν λαό για την πολιτιστική του κληρονομιά, τη γλώσσα του και τη θρησκεία του.
Να διασύρει τα ήθη και έθιμα και τον πράο χαρακτήρα ενός λαού.
Όλα επιτρέπονται πια στα ΜΜΕ αλλά όπως είπαν οι ένδοξοι πρόγονοι μας: “Παν Μέτρον άριστον”.
...αυτο το χερακι εχει μονο σημασια!
stratos (10-03-10)
Η απέλπιδα προσπάθεια ενός δημοσιογραφίσκου να πάρει κάποια προαγωγή ή να θαφτεί στα σκ@τ@ πιο πολύ απο ότι ήταν.
Τα περισσότερα πράγματα δεν έχουν να κάνουν ώς στιγμής με το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας.
Και ναι... όταν αυτοί κάνανε ούγκ και σφαζόντουσαν με τους Βίκινγκς εμείς είχαμε τελειώσει τον Πελλοπονησιακό πόλεμο και πηγαίναμε στο θέατρο. Τι ζόρι τραβάς ρε φίλε? Η γνώμη σου ακόμα μια κωλ@τριπίδ@ ανάμεσα στις πολλές...
Αχαριστια & Αγνωμοσυνη το ελληνικο σπορ
"Ολα ειναι δρομος τωρα μονο στην Αθηνα"
Βασίλη σωστά τα έγραψες. Πάρε 2 thanks γιατί δεν έχω άλλη θετική... Δυστηχώς ένας δημοσιογραφίσκος θήγει την νοημοσύνη τόσο την δική μας όσο και των υπόλοιπων της ισχυρής Δυτικής ευρώπης. Και δυστηχώς, δημιουργεί στους περισσότερους Γερμανούς λανθασμένες εντυπώσεις αν και δεν χρειάζονται κάποιο τέτοιο υποκείμενο να τους δείξει ποιοί είμαστε, τι ιστορία κουβαλάμε και τις προόδους έχουμε κάνει. Δυστηχώς που τα μεγάλα μυαλά βρίσκονται στο εξωτερικό...
Ptboul (10-03-10)
Ο φόνος έχει προαναγγελθεί. Αλλά ποιος θα είναι ο δολοφόνος; Ο ελληνικός λαός; Η Γερμανία; Ή κάποιος άλλος; Ποιος θα σκοτώσει το ευρώ; Τα λόγια που ακολουθούν δεν τα έγραψε κάποιος επικίνδυνος αριστεριστής ούτε κάποιος αμετανόητος κομ*****στής. Είναι λόγια του νεαρού Ιβ ντε Κερντέλ, αρθρογράφου της συντηρητικής γαλλικής εφημερίδας «Φιγκαρό» που δείχνουν προκαταβολικά τον δολοφόνο. Ποιος θα σκοτώσει λοιπόν το ευρώ; «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που θέλησε να κάνει το ευρώ όχι ένα νόμισμα που θα βρίσκεται στην υπηρεσία των ευρωπαϊκών συμφερόντων, αλλά ένα “εξάρτημα” του δολαρίου, ένα είδος αποθεματικού νομίσματος. Σε μία περίοδο που ο πλανήτης ξεχείλιζε από υπερβάλλουσα ρευστότητα και με μία αποκλίνουσα φορολογική πολιτική, το ευρώ έγινε για τους επενδυτές ένα υπερβολικά ισχυρό και ακριβό νόμισμα. Η ΕΚΤ του Ντούιζενμπεργκ και κατόπιν του Τρισέ φέρει κολοσσιαία ευθύνη για το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου. Γονάτισε την ευρωπαϊκή βιομηχανία και πλούτισε τους κερδοσκόπους». Αυτή είναι η αλήθεια. Απλή. Και χωρίς περιστροφές. Το ευρώ είναι σήμερα ένα υπερβολικά ισχυρό νόμισμα, συμφωνεί με τις διαπιστώσεις του Ιβ ντε Κερντέλ και ο οικονομολόγος Μπερνάρ Μαρίς στο περιοδικό «Μαριάν». Είναι ένα νόμισμα που φτιάχτηκε για εκείνους που έχουν συμφέρον να δανείζουν: τους τοκογλύφους, τους αποταμιευτές και τους αδρανείς. Και όχι για εκείνους που έχουν συμφέρον να δανείζονται: τους επιχειρηματίες και τα δραστήρια νοικοκυριά.
Ας βγάλουμε...
... λοιπόν τις μάσκες. Ας πούμε τα πράγματα με το αληθινό όνομά τους. Στην πραγματικότητα, το ευρώ είναι η μάσκα του μάρκου. Το ψευδώνυμό του. Το μάρκο ήταν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της γερμανικής οικονομίας, η οποία παράγει μηχανήματα για τις άλλες χώρες που τα χρειάζονται για να παράγουν αυτοκίνητα, αεροπλάνα και κοκκινογούλια. Κάθε φορά που ανέβαινε το μάρκο, ανέβαιναν και οι γερμανικές εξαγωγές. Και η άνοδος του μάρκου υποχρέωνε τους Γερμανούς επιχειρηματίες να βελτιώνουν συνεχώς την ποιότητα των μηχανημάτων τους, ώστε να γίνονται ολοένα και πιο ανταγωνιστικοί. Τα αυστηρά κριτήρια του Μάαστριχτ τα είχαν προβλέψει όλα, ώστε η γερμανική βιομηχανική βάση να υποστηρίζεται διαρκώς από ένα ισχυρό ευρώ. Ολα, εκτός από τις οικονομικές κρίσεις. Ομως τι άλλο είναι ο καπιταλισμός, εκτός από μια σειρά από απρόβλεπτες και βίαιες οικονομικές κρίσεις;
Οι φωνές...
... που ζητούν μια ενιαία οικονομική πολιτική στην Ευρώπη, σαν να είναι μία ενιαία χώρα, πληθαίνουν. Ετσι που η Γαλλία, ας πούμε, να μπορεί να στηρίζει την Ελλάδα όπως στηρίζει τη Λωραίνη. «Ομως, εδώ είναι ο κόμπος», λέει ο Μπερνάρ Μαρίς. «Αυτό που κάνει μία χώρα οικονομικά ενιαία, όπως τη Γαλλία ή τις ΗΠΑ, δεν είναι μόνο το ενιαίο νόμισμα, αλλά κυρίως η ενιαία αγορά εργασίας, η οικονομική και κοινωνική ενότητα και η κινητικότητα των εργαζομένων. Πώς είναι δυνατόν να υπάρξει κοινή οικονομική πολιτική, χωρίς κοινή δημοσιονομική και κοινωνική πολιτική; Ομως, αυτές είναι απορίες στις οποίες θα πρέπει να απαντήσει η κυρία Μέρκελ».
Ρούσσος Βρανάς
Μεγάλη ανακρίβεια, δεν έχει έρθει ποτέ Ταμ ταμ να κάτσει δίπλα στον Γιάννη κ τον Μέρλιν.
Σίγουρα το άρθρο γράφει μέσα κάποιες αλήθειες - πολλές με μεγάλη δόση υπερβολής. Πάντως, μετά από κάποια χρόνια διαμονής σε πόλεις τις Ευρώπης, κατέληξα στο προφανές ότι παντού υπάρχουν καλά και τρωτά σημεία, παντού υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, άξεστοι και ευγενικοί.
Έτσι και σε αυτή την περίπτωση θα υπάρχουν άνθρωποι που είτε τσιμπάνε από λογής δημοσιεύματα είτε έχουν κρίση κ δε πέφτουν στη παγίδα - άνευ λόγου - καλλιέργειας εχθρικού κλίματος. (όπως συμβαίνει κ με Ελλάδα - Τουρκία)