Αυτό που σκέφτομαι με το φτωχό μου μυαλό είναι το εξής:
Μήπως τελικά θα ήταν καλύτερο να απεγκλωβιστούμε από το έουρο και να πάμε στη δραχμή;
Η οικονομία παραπαίει αλλά το ευρώ λειτουργεί σαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη αφ' ου δεν υπάρχει υποτίμηση του νομίσματος έναντι των ξένων νομισμάτων και ως συνέπεια η χώρα συνεχίζει να μην είναι ανοιχτή σε επενδύσεις. Αν είχαμε δραχμή και το ευρώ από 340 γινόταν 500 ή 600 δραχμές δε θα ανοίγαμε προς τα έξω και για εξαγωγές και για εισροή επενδύσεων? Τώρα είμαστε παγιδευμένοι και κλειδωμένοι...μήπως οι Τούρκοι κάνουν την καλύτερη δουλειά που μείναν στη λίρα και με ένα υποτιμημένο έναντι του ευρώ νόμισμα είναι ανταγωνιστικοί και φτηνοί και για τις βιομηχανίες που εγκαθίστανται εκεί και για τον τουρισμό?
Πραγματικά δεν ξέρει τί να πει κανείς...
Επίσης γιατί η Ευρώπη δεν κόβει χαρτί? Ας υπάρξει πληθωρισμός εν πάσει περιπτώσει και ας πέσει το κωλοευρώ...καλό δε θα είναι και για την ανταγωνιστικότητα της ένωσης και για τις εξαγωγές και για την εισροή ξένων επενδύσεων μια ενδεχόμενη υποτίμηση του ευρωνομίσματος έναντι άλλων? Ο θείος Σαμ ******* είναι που κρατά το δολάριο χαμηλά? Ή μήπως του κάνουμε αβάντα και κρατάμε το ευρώ ψηλά?
Τελικά μια Γερμανία αποφασίζει για σκληρή δημοσιονομική πολιτική και πρέπει όλοι να την ακολουθήσουμε ρε γαμώτο αναρωτιέμαι...και τι συμφέροντα εξυπηρετεί μια τόσο σκληρή δημοσιονομική πολιτική....μήπως θέλουν να τα *******ν όλα γιατί δε γουστάρουν την Ένωση? Ή μήπως δουλεύουν για άλλα συμφέροντα και ποιοι είναι αυτοί που ευνοούνται από αυτήν την ιστορία.
Τέλος ο ελεγχόμενος καπιταλισμός της Κίνας δείχνει να είναι το πιο υγιές οικονομικο σύστημα στην εποχή μας. Ας απαγκιστρωθούν τα Κράτη από τα ιδιωτικά οικονομικά φέουδα και καρτέλ μήπως και δει ο κοσμάκης άσπρη μέρα.
Και απορώ είναι τόσο μαλάκες και εξαφανίζουν τη μεσαία τάξη? Δεν μάθανε από την ιστορία ότι θα οδηγηθούμε στο αναπόφευκτο και στο απευκταίο με τέτοιες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές πρακτικές?
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη yannisv : 25-11-10 στις 07:19
When people talk, listen completely. Most people never listen. Ernest Hemingway