Επικαιροτητα προβληματισμοι 8/13

[spar@]

Γιατι δεν πας να γνωρισεις τους x μ@λακες τζαμπατζηδες ?

Ρε π@παρα Φανη τι μου λες ;
Υπάρχουν εθελοντές ελεγκτές ... Υπάρχουν 190 άτομα που δεν έχουν τι να κάνουν και πανε εθελοντές ελεγκτές ....γιατι δεν πανε εθελοντές δασοπυροσβέστες ;

[fanisk]

Ρε π@παρα Φανη τι μου λες ;
Υπάρχουν εθελοντές ελεγκτές ... Υπάρχουν 190 άτομα που δεν έχουν τι να κάνουν και πανε εθελοντές ελεγκτές ....γιατι δεν πανε εθελοντές δασοπυροσβέστες ;

Δεν ειναι εθελοντες ελεγκτες, παιρνουν ποσοστο απο αυτα που θα κοψουν.

[spar@]

Δεν ειναι εθελοντες ελεγκτες, παιρνουν ποσοστο απο αυτα που θα κοψουν.

Αναφέρει ένα άρθρο οτι υπάρχουν 190 ΕΘΕΛΟΝΤΈΣ ελεγκτές... Αν παίρνουν ποσοστα δεν ειναι εθελοντές, ειναι εργαζόμενοι και μάλιστα καριέρας...
Εγω θέλω να ξυπναω κάθε πρωί και να μπαινοβγαίνω στα τρόλεϊ για να ποιασω τους κλέφτες μαζι με συναδέλφους που παίρνουν κοντά 1000 ευρα αλλα εγω να το κάνω μονο για την πατρίδα μου για να σωσω την χώρα μ

[Stamatis]

Και ποιον θα δειρουν στο δασος ρε μλκα; Τους σκιουρους;

Εγω γουσταρω να παω ελεγκτης σε αεροπλανο, να τους πεταω εξω απο τα 20.000 ποδια.

[Stamatis]

Εγω παω τσαμπα, αρκει να δειρω.

[A8hnaios]

[Monsta]

Διαβάζω μόλις τώρα, ότι τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση ξόδεψε πάνω από μισό δις ¤ φόρων, για να τα δώσει σε εφάΡπαξ ΔΥ, οι περισσότεροι από τους οποίους συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα και χωρίς ποτέ να έχουν πληρώσει αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές.

Και μετά βγαίνει ο Θεοχάρης και λέει στο κόσμο να κλείσουν τις ζημιογόνες επιχειρήσεις τους, ΑΝΤΙ δηλαδή να τα εφαρμόσει ο ίδιος στο ζημιογόνο Δημόσιο -να κλείσουν έστω τραγελαφικούς οργανισμούς όπως εκείνος της ...Ανέγερσης του Μουσείου της Ακρόπολης- πάνε κ βγαίνουν κι από πάνω.

Δεν υπάρχει πουθενά στο κόσμο αυτή η παράνοια λέμε, δεν έχει καν φτιαχτεί το facepalm που να αντιπροσωπεύει το επικό FAIL του λοβοτομημένου αχαμνοξυστάν. Τι "κράτα γερά Μέρκελ, Σόιμπλε" και τρίχες κατσαρέες;;

ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΛΠΙΔΑ.



υγ: πότε θα τελειώνει επιτέλους αυτή η γελοία ιστορία με τα εφάρπαξ;;

[Monsta]

Θέλω αργά και επώδυνα βασανιστήρια για ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ σαν το Μηλιό και τους ομοϊδεάτες του.

Τα ευρωπαϊκά διλήμματα για την Ελλάδα


Θεωρητικά πάντα, το ελληνικό χρέος, λόγω των πολύ χαμηλών επιτοκίων, είναι βιώσιμο. Υπό την προϋπόθεση όμως ότι οι Ευρωπαίοι θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα, αντί των αγορών, για τα επόμενα 30 χρόνια (ή και περισσότερο).

Ως εκ τούτου, το δίλημμα για τους Ευρωπαίους είναι αν θέλουν να νταντεύουν την Ελλάδα για πάρα πολλά χρόνια ακόμα ή αν θα επιτρέψουν μέσω της περαιτέρω ελάφρυνσης του χρέους της να προχωρήσει η Ελλάδα μόνη της.

Η αλήθεια είναι ότι είτε έτσι, είτε αλλιώς, οι εταίροι μας θα πάρουν χασούρες, Η επιλογή είναι ή βραχυχρόνιες μια και έξω, ή στην διάρκεια του χρόνου.

Επίσης σημειώστε ότι αν η Ελλάδα επιστρέψει στις αγορές, τα επιτόκια δανεισμού δεν θα έχουν καμία σχέση με τα σημερινά επιδοτούμενα επιτόκια. Άρα για να μπορεί η χώρα να τα πληρώνει, θα πρέπει στο σύνολο να έχει ένα αρκετά χαμηλότερο χρέος από τα σημερινά επίπεδα. Έχω αναφέρει πολλές φορές ότι μόνο όταν το ελληνικό χρέος πέσει στο 60%-80% του ΑΕΠ θα μπορεί η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο το δημόσιο χρέος. Η εκτίμησή μου παραμένει ότι οι τράπεζες εξακολουθούν και έχουν πρόβλημα και ότι τα ίδια κεφάλαιά τους είναι πολύ λίγα, λαμβάνοντας υπόψη τα επισφαλή δάνεια που πρέπει ακόμα να διαγραφούν, αλλά και τις κεφαλαιακές ανάγκες που θα απαιτηθούν από το BASEL III μελλοντικά.

Άσχετα αν σήμερα οι τράπεζες παραμένουν θεωρητικά ζωντανές (στην εντατική και υπό μηχανική υποστήριξη), όταν και άμα βγει η χώρα στις αγορές όλα αυτά θα πρέπει να έχουν ξεκαθαρίσει και τακτοποιηθεί. Διότι τα μάτια αετού της αγοράς (που όπως είπαμε βλέπει πέραν από τις αστειότητες της ελληνικής πραγματικότητας με ακτίνες Χ) θα πρέπει να γνωρίζει ότι η χώρα είναι καθαρή, αλλά και ότι το τραπεζικό σύστημα χαίρει άκρας υγείας. Κανένας δεν θα δανείσει μια χώρα ξέροντας ότι οι τράπεζες έχουν πρόβλημα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να αποφασίσουν τι θα κάνουν, αλλά και πως θα διευθετήσουν το ελληνικό πρόβλημα.

Ο χρυσός κανόνας της αγοράς κάνει λόγο ότι, πάρε σήμερα τις χασούρες σου όσο μπορείς, διότι αύριο θα είναι μεγαλύτερες. Νομίζω ότι έχω αναλύσει και εξαντλήσει αυτό το θέμα σε αμέτρητα άρθρα. Όλα όσα γίνονται σήμερα έπρεπε να έχουν γίνει το 2010 (και με το παραπάνω) και θα είχαν κοστίσει σε όλους πολύ λιγότερα.

Το αν οι Ευρωπαίοι (διότι από αυτούς εξαρτάται και όχι από το κακό ΔΝΤ), τελικά αποφασίσουν να πάρουν τις χασούρες τους από την Ελλάδα βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα μένει να το δούμε. Αν και θα ήθελα αυτή η ιστορία να ξεκαθαρίσει σήμερα, εντούτοις δεν είναι καθόλου σίγουρο αυτό το ενδεχόμενο. Ναι μεν ακούμε συνέχεια ότι θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για ένα νέο ελληνικό κούρεμα μετά από τις γερμανικές εκλογές, αλλά δεν θα έλεγα ότι έχουμε δέσει τον γάιδαρο.

Ως εκ τούτου, οι επιλογές μας όσον αφορά την διευθέτηση του χρέους είναι από περιορισμένες έως ανύπαρκτες, διότι δεν εξαρτάται από εμάς. Ως αποτέλεσμα, το πότε θα επιστρέψουμε στις αγορές επίσης δεν εξαρτάται από εμάς. Πως βλέπουν ορισμένοι η Ελλάδα να επιστρέφει στις αγορές του χρόνου κτλ, είναι πέραν εμού.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το ερώτημα είναι, μπορεί η Ελλάδα να τα βγάλει πέρα και να ανακάμψει; Η απάντηση είναι ναι, παρ΄ όλο τις αντίξοες συνθήκες και παρ΄ όλο του ότι δεν αναμένω το πρόβλημα του χρέους να διευθετηθεί σύντομα.

Διότι αν υποθέσουμε ότι δεν μας απασχολεί αυτή τη στιγμή το θέμα του χρέους και των τραπεζών (διότι τα χειρίζονται οι Ευρωπαίοι), το μόνο που μένει είναι η αναδιάρθρωση αυτής της οικονομίας, για να τακτοποιήσουμε το άλλο 50% του προβλήματος αυτής της χώρας, που είναι ο τρόπος με τον οποίον λειτουργούμε αλλά και ο τρόπος με τον οποίον παίρνουμε τις αποφάσεις.

Ως προς αυτό δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξος, διότι δεν βλέπω το κομματικό σύστημα να αλλάζει ούτε στο ελάχιστο, και τον μέσο πολίτη να μην κατανοεί ότι αυτό που μας έφερε εδώ είναι η κρατικοδίαιτη νοοτροπία της Ελληνικής Σοβιετικής σκέψης.

Και ως προς αυτό δυστυχώς ούτε οι Ευρωπαίοι έχουν λύση.


του Γιώργου Καισάριου
πηγή: Capital

[Monsta]

"Σε μια ιδανική κοινωνία, θα έφτανε να δηλώσει το παιδί ότι δεν είχε λεφτά για εισιτήριο! Σε μια κανονική κοινωνία, θα έφτανε να δείξει ένα πάσο, νέος άνεργος, π.χ., που θα είχε προμηθευτεί από το ταμείο ανεργίας. Όπως επίσης, σε μια κανονική χώρα, το εκπαιδευτικό σύστημα θα φρόντιζε και για το περιεχόμενο της κοινωνικής μόρφωσης των νέων ανθρώπων, της προετοιμασίας τους για την αυριανή συμμετοχή τους, ως υπεύθυνων πολιτών, στη συλλογική προσπάθεια για πρόοδο.

Το ίδιο το σπίτι θα φρόντιζε να εξηγεί στα παιδιά του, ότι το κάθε εισιτήριο που δεν πληρώνει κάποιος, το πληρώνουν όλοι μαζί όσοι πληρώνουν σήμερα και θα πληρώνουν και αύριο τη νέα αυξημένη -αναγκαστικά- τιμή. Και βέβαια, σε μια κανονική χώρα, δεν θα υπήρχαν κόμματα που θα διαφήμιζαν το… τζάμπα παντού, αδιαφορώντας για το αν θα συνεχίσουν να υπάρχουν συγκοινωνίες, αν θα συνεχίσει να υπάρχει τελικά η ίδια η χώρα!"

Τζάμπα μάγκες για μια ζωή που τζάμπα χάθηκε κι αυτή…

Γιάννης Μεϊμάρογλου από τη Μεταρρύθμιση

«Το εισιτήριο παρακαλώ.»

Δεν είχε… Δεν είχε χρήματα νΆ αγοράσει εκείνο το πρωί; Δεν είχε ποτέ χρήματα να αγοράσει εισιτήριο; Δεν αγόραζε ποτέ, είχε - δεν είχε; Δεν θα το μάθουμε, δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία να το μάθουμε τώρα πια… Τα άλλα τα ξέραμε από καιρό. Ότι ζούμε σε μια κοινωνία που ο λαϊκισμός και η υποκρισία περισσεύουν, μια κοινωνία που φόρτωσε ήδη την ψεύτικη ευδαιμονία της στην επόμενη γενιά, ζητώντας να την ξεπληρώσουν τα άνεργα παιδιά της… Το προχθεσινό άλμα θανάτου από το τρόλεϊ, ήταν μία ακόμα σοβαρή προειδοποίηση ότι η θυσία της επόμενης γενιάς, μπορεί να αφορά και την ίδια τη ζωή της!

Τα πράγματα πήραν το δρόμο τους… Το υπουργείο… «μελετάει ήδη βελτιώσεις στις μορφές και τον τρόπο ελέγχου», τα κινήματα -και τα κόμματα- «δεν πληρώνω», ξεκίνησαν τις… λαϊκές διαδηλώσεις καταγγελίας και τις… επιθέσεις - αντίποινα στους οδηγούς των λεωφορείων! Οι μεν μιλάνε για «τζαμπατζήδες» και οι δε για «ταξικούς δολοφονικούς ελέγχους»…

Η πεπατημένη του επικοινωνιακού διχασμού, για λόγους κομματικού εντυπωσιασμού, θριαμβεύει και πάλι! Σε μια ιδανική κοινωνία, θα έφτανε να δηλώσει το παιδί ότι δεν είχε λεφτά για εισιτήριο! Σε μια κανονική κοινωνία, θα έφτανε να δείξει ένα πάσο, νέος άνεργος, π.χ., που θα είχε προμηθευτεί από το ταμείο ανεργίας. Όπως επίσης, σε μια κανονική χώρα, το εκπαιδευτικό σύστημα θα φρόντιζε και για το περιεχόμενο της κοινωνικής μόρφωσης των νέων ανθρώπων, της προετοιμασίας τους για την αυριανή συμμετοχή τους, ως υπεύθυνων πολιτών, στη συλλογική προσπάθεια για πρόοδο.

Το ίδιο το σπίτι θα φρόντιζε να εξηγεί στα παιδιά του, ότι το κάθε εισιτήριο που δεν πληρώνει κάποιος, το πληρώνουν όλοι μαζί όσοι πληρώνουν σήμερα και θα πληρώνουν και αύριο τη νέα αυξημένη -αναγκαστικά- τιμή. Και βέβαια, σε μια κανονική χώρα, δεν θα υπήρχαν κόμματα που θα διαφήμιζαν το… τζάμπα παντού, αδιαφορώντας για το αν θα συνεχίσουν να υπάρχουν συγκοινωνίες, αν θα συνεχίσει να υπάρχει τελικά η ίδια η χώρα!

Τζάμπα μάγκες για μια ζωή που τζάμπα χάθηκε κι αυτή…

[Monsta]

"Καλύτερα να κλείσουν επιχειρήσεις που οφείλουν και δημιουργούν ελλείμματα, παρά να κλείσουν και να συνεχίσουν να παράγουν ελλείμματα στο κράτος, στα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζομένους τους", δήλωσε ο γενικός γραμματέας Εσόδων Χάρης Θεοχάρης.

Το συνολικό πόσο από την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων από το εισόδημα θα είναι εφέτος 2 δισ. ευρώ λιγότερα συγκριτικά με πέρυσι, ανέφερε ο κ. Θεοχάρης μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, απαντώντας σε δημοσιεύματα περί υπερφορολόγησης.

Αναγνώρισε πάντως, ότι θα υπάρξει πρόβλημα για όσους παραλάβουν όλες τις ειδοποιήσεις για τον ΦΑΠ (2011, 2012 και 2013).

«Περίπου 50.000 φορολογούμενοι έχουν προβεί σε ρύθμιση οφειλών περασμένων ετών, δεν είμαστε ικανοποιημένοι» πρόθεσε.

Ανέφερε ότι μέχρι στιγμής έχουν υποβληθεί περίπου 4,5 εκατ. φορολογικές δηλώσεις, 4 εκατ. έχουν εκκαθαριστεί, και απομένουν περίπου 1 εκατ. έως το τέλος του μήνα.

Ας εφαρμοστεί λοιπόν η πρόταση του κ. Θεοχάρη κι από το ΙΔΙΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ. Αφού χιλιάδες φορείς του ευρύτερου Δημοσίου και το ίδιο το στενό Δημόσιο λειτουργούν εδώ και ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ με ζημιές και παράγουν ελλείμματα, φεσώνοντας τους πάντες και καταχρεόνοντας τη χώρα, να κλείσουν χθες.


Κι ένα σχόλιο...

Αυτή τη στιγμή μόνο το 7% των επιχειρήσεων είναι απολύτως εντάξει στις υποχρεώσεις τους (εργαζομένων, προμηθευτών, τραπεζών, ταμείων, δημοσίου). Πρέπει να σημειωθεί ότι μεγάλο μέρος της ταμειακης ασφυξίας οφείλεται στην προσπάθεια των τραπεζών να πάρουν πίσω δάνεια. Deleverage με εντολές Τροικα... Σε τέτοιο περιβάλλον οι επιχειρήσεις χρειάζονται βοήθειες, όχι "θάνατο". Αλλα είπαμε, Δημόσιο über allies...