Πολυ δυσαρεστα νεα αυτα, περαστικα στον ανθρωπο και οτι καλυτερο για την υγεια του.
Με το διατσιδη γνωριζομαι απο το 89 οταν ηταν διευθυντης στους 2τροχους, το δευτερο περιοδικο που δουλεψα.
Απο τοτε η σχεση μας ειχε καλες και κακες στιγμες, τα τελευταια χρονια (πριν αποχωρησω απο το επαγγελμα) ειχαν εξομαλυνθει εντελως και τωρα οποτε τον πετυχαινω καμια φορα στο δρομο ειναι ιδιαιτερα εγκαρδιος.
Αποτελει αμφιλεγομενη προσωπικοτητα για το χωρο της μοτοσικλετας, οσοι τον ξερουν καλα αυτο το χωρο γνωριζουν ολες τις πτυχες του δημητρη.
Σαν θετικα του χαρακτηρα του θα ελεγα την απιστευτη επιμονη και αφοσιωση που εχει στο αντικειμενο, την εργατικοτητα του, τις γνωσεις καταφερε να αποκομισει μετα απο τοσα χρονια και τις γνωριμιες που καταφερε να δημιουργησει καθοτι επικοινωνιακος.
Αρνητικα εχει πολλα, αλλα και ποιος δεν εχει?
Ξεκινησε απο τη θεσσαλονικη το 85 σαν ανταποκριτης του ελληνικου μοτοραντ του σαμουχου (τι σας λεω τωρα ε?), στο τελος καταφερε να κατεβει στην αθηνα και να γινει διευθυντης του πριν αυτο κλεισει.
Ακολουθως πηγε στον καββαθα οπου ξεκινησε τους 2τροχους σε διμηνιαια βαση το 88, εως το 91 οπου εφυγε.
Δουλεψε ενα φεγγαρι στο μοτοσπορτ, αλλα με μικρη διαρκεια ολιγων μηνων.
Απο τοτε εκανε δικες του δουλειες με αποκορυφωμα τις αναμεταδοσεις των αγωνων.
Στις οποιες αναμεταδοσεις με εκνευριζει κι εμενα σε βαθμο να πληρωνω καθε χρονο το κατοσταρικο στο επισημο σαϊτ για να ακουω την αγγλικη μεταδοση.
Λυπηθηκα ομως με το νεο, ως ανθρωπος αρχικα αλλα και σαν παλιος συνεργατης, εμαθα απο τον διατσιδη στα πρωτα μου βηματα, μου εδειξε πραγματα και αυτο του το πιστωνω, τα κακως κειμενα παντα τα απαλυνει ο χρονος.
Απάντηση με παράθεση
