τα σαραντάχρονα των "τροχών"

[z3 2.2]

Μη ξεχνατε και το γεγονος οτι ο ειδικος τυπος εχει παραγινει ειδικος.
Τα συμφεροντα και τα λεφτα και οι "χάρες" σε αλλους χωρους,εχουν κανει τον ειδικο τυπο τηλεκατευθηνομενο.
Ο μεσος Ελληνας που επιασε πεντε δεκαρες και ΠΡΕΠΕΙ να παρει αυτοκινητο καλυτερο απο του κουμπαρου του,διαβαζει σαν υπνοτισμενος τα αρθρα καποιων περιστασιακων "αυτοκινητοφιλων" συντακτων οι οποιοι τρεφονται απο μεγαλα ονοματα του χωρου του αυτοκινητου της Ελλαδας.

Πολλα παραδειγματα εχω να σας πω,στα οποια ημουν παρον αλλα δε θα το κανω.
Το μονο που μπορω να σας πω για να σας εξαψω λιγο την φαντασια ειναι το εξης,ποσες φορες εχετε δει καποιο Saab να εισπρατει την δημοσιοτητα που του αξιζει και αναλογει στην πιτα των premium brands???Σε αντιθεση με τον ευρωπαικο τυπο... Τυχαιο?


Ναι ενταξει το Γκολφ θα ειναι παντα το καλυτερο αυτοκινητο στην κατηγορια του...οχι αλλη πλυση εγκεφαλου παρακαλω αγαπητα μου περιοδικα...

[Monsta]

Μέσα από αυτό το θρεντ έμαθα πράγματα που δεν γνώριζα για το κάποτε αγαπημένο μου περιοδικό, που έφτανε ταχυδρομικώς (για ένα διάστημα) μέχρι την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Ξεκίνησα να διαβάζω 4Τ το 81-82.

Κύριο ενδιαφέρον ως παιδί ήταν φυσικά το αυτοκίνητο και όχι τι έγραφε ο ΚΚ. Οι 4Τ είχαν τα αναλυτικότερα τεστ, χόρταινα να διαβάζω ζουμερά σχόλια για τα αγαπημένα μου αυτοκίνητα.

Τα χρόνια περάσανε, εμείς μεγαλώσαμε και όπως πολύ σωστά είπανε μερικοί, ο προσανατολισμός και οι στόχοι του περιοδικού αλλάξανε. Η γκρίνια του ΚΚ έμεινε. Ήταν η εποχή που έπαιρνα το περιοδικό, έφτανα στις σελίδες του ΚΚ και πήγαινα κατευθείαν στο τέλος του κειμένου, να διαβάσω τι είχε οδηγήσει το μήνα που πέρασε. Τελικά ως αναγνώστης στράφηκα αλλού, μπούχτισα, κουράστηκα. Με 'χαλάνε' άνθρωποι που μου 'χαλάνε' τη διάθεση. Και όταν διάβαζα ΚΚ, φόρτωνα, έχανα την ηρεμία μου. Και τον άλλο μήνα ξανά τα ίδια.





ΥΓ:

Γνωρίζω πάρα πολύ λίγα πράγματα για την επιχειρηματική πορεία του Ομίλου και ούτε μ ενδιέφερε ή ενδιαφέρει να μάθω περισσότερα. Τελικά πριν από μερικά χρόνια, τίμησα το περιοδικό που αγάπησα μικρός και ως μέσο διαφήμισης της επιχείρησής μου. Περισσότερο για λόγους prestige και επειδή το είχα σε εκτίμηση. Ένιωσα ότι κατά κάποιο τρόπο έκανα το 'καθήκον' μου. Για δύο και κάτι χρόνια έδωσα στον Όμιλο αρκετές χλδς ευρώ. Ως αντάλλαγμα έλαβα ένα 'ευχαριστoύμε μακάκα', παίχτηκε εις βάρος μου ένα βρώμικο παιχνίδι όπου στήθηκε (κατά τη γνώμη μου) με μεγάλη προχειρότητα και αντι-επαγγελματισμό. Disaster. Η συνεργασία μας έληξε εκεί.

Sorry for bursting out, το ξέρω πως είμαι ΟΤ.