Στρατος...δυσκολη φαση.
Λες και ηταν τιμωρια η δικια μου η θητεια.Ειμαι περιφανος ομως που την παλεψα ομως!
Ειμαι λοιπον στη Χιο στο 643.Ενα ταγμα παρα πολυ δυσκολο με απειρες ασκησεις,πολυ λιγο κοσμο και γενικοτερα πολυ προβλεπομενα ολα μεχρι αηδιας.
Εχει ερθει το καλοκαιρακι και εχω εποχουμενο περιπολο πυρασφαλειας μαζι με ενα δοκιμο.Εχουμε φυγει λοιπον για το βραδυνο δρομολογιο και στο δρομο μας ειναι ενα φυλακιο του στρατοπεδου μας καμια 15αρια χλμ μακρυα απο το ταγμα.
Κανουμε μια σταση για να δουμε λιγο τα παιδια εκει και να συνεχισουμε το περιπολο.
Στο φυλακιο αυτο αρχιφυλακας ειναι ενας πενατετης και καμια δεκαρια φανταροι.
Μπαινω μεσα με το τζιπ και αραζουμε στα σκαλακια του λοχου προσπαθοντας να παρουμε μια ανασα απο την αφορητη υγρασια.
Χαλαρη κουβεντουλα με τα παιδια και τσιγαρακι.
Η ωρα περιπου 10 το βραδυ.
Εκει που καθομαστε ολοι μαζι ξαφνικα πεταγονται απο παντου κατι κομμαντο με κλαδια στο κεφαλι.Να βγαινουν μεσα απο θαμνους,να πηδανε απο το ελενιτ του λοχου,να ουρλιαζουν και να πυροβολουν.
Δεν μπορω ουτε να καταλαβω τι γινεται αλλα ουτε και να πιστεψω αυτο που ζω.
Σκεφτομαι οτι ειναι τουρκοι και οτι θα αφησω τα κοκκαλακια μου στο κωλονησι.
Οι τυποι συνεχιζουν να πυροβολουν και να μας περικυκλωνουν.
Εμεις δεν εχουμε κουνηθει απο το φοβο μας....αυτα τα λιγα δευτερολεπτα νομιζω οτι θα πεθανω.
Αφου καταλαγιασε η κ@υλα τους μαζι με τη σκονη που σηκωσαν το μπαρουτι μυριζει ακομα.....
Πεταγεται ενας απο δαυτους και δινει κατι παραγγελματα και στοιχιζονται.
Ευτυχως μιλανε Ελληνικα!!!!
Κανα δυο αλλοι φερνουν τον σκοπο της πυλης δεμμενο σα κατσικι ο οποιος βριζει θεους και δεμονες με κυριαρχα προσωπα τον Κυριο και την μανα του!!!!
Ξανα πεταγεται ο αρχηγος του και ζηταει να μαθει ποιος ειναι ο αρχηφυλακας του φυλακιου.
Ο δοκιμος του λεει με τρεμαμενη φωνη "Εγω......"
Λεει ο αρχηγος των καννιβαλων..."Καταλαβαμε το φυλακιο και ειστε ολοι νεκροι"
"Βρε το μ@λακα" μονολογω απο μεσα μου χωρις να εχω κουνηθει ουτε εκατοστο απο τη θεση μου.....
Υστερα ξαναλεει ο αρχικαννιβαλος..."Δεν θα αναφερουμε τιποτα και πουθενα" με μια δοση ειρωνιας και δινει κατι παραγγελματα και χανονονται τρεχοντας στο σκοταδι.....
Εκεινο το βραδυ μυρισα τον θανατο σας λεω!!!!
Δεν περνανε πεντ-εξι μερες και εχω κατεβει στην παραλια του χωριου να κανω το ενα και μοναδικο μπανιο της θητειας μου μιας και ειχα παλι βραδυνο περιπολο και το πρωι ημουν ελευθερος.
Εχω κατσει λοιπον στα βραχακια και διαβαζω ενα περιοδικο.Ειμαι μονος μου.
Νομιζω οτι ακουω κατι πισω μου και γυρναω να δω.Κανεις...
Ξαφνικα πεταγονται τεσσερεις ραμπο μπροστα μου με οπλα,μαχαιρια,φακους και οτι αλλο βαζει το μυαλο ενος στρατοκαυλου!!!
"Πατε καλα ρε βλαμμενα" ουρλιαζω και μου ξαναγυρναει στο μυαλο η βραδυνη μου εμπειρια!!!!
"Θελαμε να δουμε ποσο κοντα μπορουμε να φτασουμε χωρις να μας αντιληφθεις" μου λεει ο ενας!!!!
Του κανω το σχεδιο με την σφιγμενη γροθια που ανεβοκετεβαινει ρυθμικα και φευγουν.
Αυτες οι ειδικες δυναμεις...ρε ****** μου το στρατοπεδο τους ηταν 30χλμ μακρυα απο το δικο μας!!! Τι κεφια εχουν αυτα τα παιδια,σκεφτομαι και τα μεζευω για να φυγω...
"ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠ ΤΟΝ ΑΡΗ" (Τζιμακος)