Γιατί αλλάζουμε αυτοκίνητο;

[NickE60]

Αυτή τη φορά θα σπάσω όλα τα ρεκόρ. Με ικανοποιεί τόσο πολύ που ενώ έχουν περάσει σχεδόν 6 χρόνια αισθάνομαι πως το κρατάω άλλα τόσα χαλαρά... πρώτα ο Θεός, μετά πάμε στα "δοκιμασμένα" (τότε) τουρμπάτα Μ...

Πάντα μεταχειρισμένα! Και να μου περίσσευαν (που δεν) καινούριο δεν θα έπαιρνα ποτέ. Προτιμώ να φτάσω ακόμα και την αξία ενός καινούριου ρίχνοντας τα λεφτά σιγα σιγα σε φτιαξίματα κάνοντάς το όπως θέλω εγώ ...θέμα φιλοσοφίας ή και δημιουργικής ευχαρίστησης..

[katsaraios]

Αυτή τη φορά θα σπάσω όλα τα ρεκόρ. Με ικανοποιεί τόσο πολύ που ενώ έχουν περάσει σχεδόν 6 χρόνια αισθάνομαι πως το κρατάω άλλα τόσα χαλαρά... πρώτα ο Θεός, μετά πάμε στα δοκιμασμένα (τότε) τουρμπάτα Μ...

Πάντα μεταχειρισμένα! Και να μου περίσσευαν (που δεν) καινούριο δεν θα έπαιρνα ποτέ. Προτιμώ να φτάσω ακόμα και την αξία ενός καινούριου ρίχνοντας τα λεφτά σε φτιαξίματα κάνοντάς το όπως θέλω εγώ ...θέμα φιλοσοφίας ή και δημιουργικής ευχαρίστησης..

Την ιδια φιλοσοφια εχω και εγω ,καινουριο=ακριβο χωρις εξτρα που θελω.

[oldcarskickass]

Εγώ έχω το Ε30 από όταν πρωτοέβγαλα το δίπλωμα.

Το είχε ο πατέρας μου από καινούριο.

Όταν πέρασα στη σχολή μου λέει να πάρουμε καινούριο.

Από τα 16 όμως είχα αποφασίσει ότι θα το έπαιρνα.

Στο συγκεκριμένο αμάξι, έβγαζα τα δόντια μου τρώγοντας μέρος της ταπετσαρίας των καθισμάτων.

Έχω κάνει άπειρα καλοκαίρια το αθήνα - Κ.νευροκόπι με οδηγό τον πατέρα μου και στο πίσω κάθισμα εγώ και ο αδερφός να κάνουμε ότι οδηγούμε ράλι (έτσι μάθαμε να φοράμε ζώνη ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ πλάκα πλάκα).

Έχω πάει με αυτό ιταλία και έχω κάνει μπόλικα χλμ εξωτερικό.

Ήταν η γυναίκα και η ερωμένη μου στα φοιτητικά μου χρόνια, που όταν δεν είχα λεφτά για έξοδο, θα έπαιρνα το 20¤ που κράταγα για τα δύσκολα να βάλω βενζίνη και να χαθώ σε κάποια διαδρομή της Δ.Μακεδονίας.

Ήταν ο λόγος που παράτησα γκόμενα καταμεσίς του πουθενά στη 1 τα χαράματα γιατί μέσω του αυτοκινήτου προσέβαλε εμένα, και μέσω εμού το αυτοκίνητο.

Ήταν το αυτοκίνητο που έτρεχα όταν ο παππούς μου ήταν στα τελευταία του, ήταν το τελευταίο αυτοκίνητο που μπήκε ο παππούς μου, ήταν το αυτοκίνητο που μαζί με οικονομίες εργάτη φάμπρικας και με τσόντες από τον πατέρα μου αγοράστηκε το 1987 και το έφεραν Ελλάδα.

Είναι το αγχολυτικό μου, που ξέρει ότι όταν είμαι χάλια ΑΥΤΟ θα με ξελασπώσει. Και τώρα που το σκέφτομαι όταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ήθελα βόλτα ΠΟΤΕ δε ζήταγε τίποτα, ΜΑ ΠΟΤΕ.-

Είναι το αυτοκίνητο που έχει φάει χριστοπαναγίες και δώδεκα αποστόλους όταν με άφησε από δυναμό το 2003 στα διόδια της κορίνθου σε μια επιστροφή σερί από ιταλία.

Είναι αυτό που μου παίρνει το άγχος όταν θέλω να οδηγήσω δίχως αύριο, συνεργάζεται μαζί μου, σε σχέση με αυτά που του ζητάω και του κάνω δεν έχει ζητήσει τίποτα.

Όταν έφτασε η στιγμή να ακούσω ότι παίζει να αποσυρθεί στεναχωρήθηκα που άφησα τον ευατό μου να σκεφτεί το ΑΝ θα γίνει σκραπ. ΦΥΣΙΚΑ και ΔΕΝ έγινε, ΦΥΣΙΚΑ και δεν θα γίνει, και όσο περνάει από το χέρι μου θα είναι μαζί μου.

Τον άσσο τον πήρα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ γιατί έπρεπε να υπάρχει και ένα πρώτο σοβαρό αμάξι, ειδικά όταν σοβάρεψε η σχέση με τη κοπελλιά.

Αλλά το 30άρι ΔΕΝ θα φύγει από τα χέρια μου.-

[m_power_lunatic]

Εγώ έχω το Ε30 από όταν πρωτοέβγαλα το δίπλωμα.

Το είχε ο πατέρας μου από καινούριο.

Όταν πέρασα στη σχολή μου λέει να πάρουμε καινούριο.

Από τα 16 όμως είχα αποφασίσει ότι θα το έπαιρνα.

Στο συγκεκριμένο αμάξι, έβγαζα τα δόντια μου τρώγοντας μέρος της ταπετσαρίας των καθισμάτων.

Έχω κάνει άπειρα καλοκαίρια το αθήνα - Κ.νευροκόπι με οδηγό τον πατέρα μου και στο πίσω κάθισμα εγώ και ο αδερφός να κάνουμε ότι οδηγούμε ράλι (έτσι μάθαμε να φοράμε ζώνη ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ πλάκα πλάκα).

Έχω πάει με αυτό ιταλία και έχω κάνει μπόλικα χλμ εξωτερικό.

Ήταν η γυναίκα και η ερωμένη μου στα φοιτητικά μου χρόνια, που όταν δεν είχα λεφτά για έξοδο, θα έπαιρνα το 20¤ που κράταγα για τα δύσκολα να βάλω βενζίνη και να χαθώ σε κάποια διαδρομή της Δ.Μακεδονίας.

Ήταν ο λόγος που παράτησα γκόμενα καταμεσίς του πουθενά στη 1 τα χαράματα γιατί μέσω του αυτοκινήτου προσέβαλε εμένα, και μέσω εμού το αυτοκίνητο.

Ήταν το αυτοκίνητο που έτρεχα όταν ο παππούς μου ήταν στα τελευταία του, ήταν το τελευταίο αυτοκίνητο που μπήκε ο παππούς μου, ήταν το αυτοκίνητο που μαζί με οικονομίες εργάτη φάμπρικας και με τσόντες από τον πατέρα μου αγοράστηκε το 1987 και το έφεραν Ελλάδα.

Είναι το αγχολυτικό μου, που ξέρει ότι όταν είμαι χάλια ΑΥΤΟ θα με ξελασπώσει. Και τώρα που το σκέφτομαι όταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ήθελα βόλτα ΠΟΤΕ δε ζήταγε τίποτα, ΜΑ ΠΟΤΕ.-

Είναι το αυτοκίνητο που έχει φάει χριστοπαναγίες και δώδεκα αποστόλους όταν με άφησε από δυναμό το 2003 στα διόδια της κορίνθου σε μια επιστροφή σερί από ιταλία.

Είναι αυτό που μου παίρνει το άγχος όταν θέλω να οδηγήσω δίχως αύριο, συνεργάζεται μαζί μου, σε σχέση με αυτά που του ζητάω και του κάνω δεν έχει ζητήσει τίποτα.

Όταν έφτασε η στιγμή να ακούσω ότι παίζει να αποσυρθεί στεναχωρήθηκα που άφησα τον ευατό μου να σκεφτεί το ΑΝ θα γίνει σκραπ. ΦΥΣΙΚΑ και ΔΕΝ έγινε, ΦΥΣΙΚΑ και δεν θα γίνει, και όσο περνάει από το χέρι μου θα είναι μαζί μου.

Τον άσσο τον πήρα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ γιατί έπρεπε να υπάρχει και ένα πρώτο σοβαρό αμάξι, ειδικά όταν σοβάρεψε η σχέση με τη κοπελλιά.

Αλλά το 30άρι ΔΕΝ θα φύγει από τα χέρια μου.-

Respect ρε man!!!!

[Thomelef]

Εγώ έχω το Ε30 από όταν πρωτοέβγαλα το δίπλωμα.

Το είχε ο πατέρας μου από καινούριο.

Όταν πέρασα στη σχολή μου λέει να πάρουμε καινούριο.

Από τα 16 όμως είχα αποφασίσει ότι θα το έπαιρνα.

Στο συγκεκριμένο αμάξι, έβγαζα τα δόντια μου τρώγοντας μέρος της ταπετσαρίας των καθισμάτων.

Έχω κάνει άπειρα καλοκαίρια το αθήνα - Κ.νευροκόπι με οδηγό τον πατέρα μου και στο πίσω κάθισμα εγώ και ο αδερφός να κάνουμε ότι οδηγούμε ράλι (έτσι μάθαμε να φοράμε ζώνη ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ πλάκα πλάκα).

Έχω πάει με αυτό ιταλία και έχω κάνει μπόλικα χλμ εξωτερικό.

Ήταν η γυναίκα και η ερωμένη μου στα φοιτητικά μου χρόνια, που όταν δεν είχα λεφτά για έξοδο, θα έπαιρνα το 20¤ που κράταγα για τα δύσκολα να βάλω βενζίνη και να χαθώ σε κάποια διαδρομή της Δ.Μακεδονίας.

Ήταν ο λόγος που παράτησα γκόμενα καταμεσίς του πουθενά στη 1 τα χαράματα γιατί μέσω του αυτοκινήτου προσέβαλε εμένα, και μέσω εμού το αυτοκίνητο.

Ήταν το αυτοκίνητο που έτρεχα όταν ο παππούς μου ήταν στα τελευταία του, ήταν το τελευταίο αυτοκίνητο που μπήκε ο παππούς μου, ήταν το αυτοκίνητο που μαζί με οικονομίες εργάτη φάμπρικας και με τσόντες από τον πατέρα μου αγοράστηκε το 1987 και το έφεραν Ελλάδα.

Είναι το αγχολυτικό μου, που ξέρει ότι όταν είμαι χάλια ΑΥΤΟ θα με ξελασπώσει. Και τώρα που το σκέφτομαι όταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ήθελα βόλτα ΠΟΤΕ δε ζήταγε τίποτα, ΜΑ ΠΟΤΕ.-

Είναι το αυτοκίνητο που έχει φάει χριστοπαναγίες και δώδεκα αποστόλους όταν με άφησε από δυναμό το 2003 στα διόδια της κορίνθου σε μια επιστροφή σερί από ιταλία.

Είναι αυτό που μου παίρνει το άγχος όταν θέλω να οδηγήσω δίχως αύριο, συνεργάζεται μαζί μου, σε σχέση με αυτά που του ζητάω και του κάνω δεν έχει ζητήσει τίποτα.

Όταν έφτασε η στιγμή να ακούσω ότι παίζει να αποσυρθεί στεναχωρήθηκα που άφησα τον ευατό μου να σκεφτεί το ΑΝ θα γίνει σκραπ. ΦΥΣΙΚΑ και ΔΕΝ έγινε, ΦΥΣΙΚΑ και δεν θα γίνει, και όσο περνάει από το χέρι μου θα είναι μαζί μου.

Τον άσσο τον πήρα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ γιατί έπρεπε να υπάρχει και ένα πρώτο σοβαρό αμάξι, ειδικά όταν σοβάρεψε η σχέση με τη κοπελλιά.

Αλλά το 30άρι ΔΕΝ θα φύγει από τα χέρια μου.-

τέλειος...
μ'αρέσεις γιατί είσαι αισθηματίας...
επίσεις μ'αρέσεις γιατί είσαι άτομο
που δεν πουλάς κομμάτια του
εαυτού σου, όπως το συγκεκριμένο
αυτοκίνητο.
υγ. ρε μαν δεν έρχεσαι αύριο στην
συνάντηση και εσύ να τα πούμε και
απο κοντά???

[oldcarskickass]

Respect ρε man!!!!

Ευχαριστώ Γιάνναρε.

τέλειος...
μ'αρέσεις γιατί είσαι αισθηματίας...
επίσεις μ'αρέσεις γιατί είσαι άτομο
που δεν πουλάς κομμάτια του
εαυτού σου, όπως το συγκεκριμένο
αυτοκίνητο.
υγ. ρε μαν δεν έρχεσαι αύριο στην
συνάντηση και εσύ να τα πούμε και
απο κοντά???

Μακάρι να μπορούσα.

Είμαι αθήνα, υπηρετώ τη μαμά πατρίδα!

[Apostolos]

Αυτή τη φορά θα σπάσω όλα τα ρεκόρ. Με ικανοποιεί τόσο πολύ που ενώ έχουν περάσει σχεδόν 6 χρόνια αισθάνομαι πως το κρατάω άλλα τόσα χαλαρά... πρώτα ο Θεός, μετά πάμε στα "δοκιμασμένα" (τότε) τουρμπάτα Μ...

Πάντα μεταχειρισμένα! Και να μου περίσσευαν (που δεν) καινούριο δεν θα έπαιρνα ποτέ. Προτιμώ να φτάσω ακόμα και την αξία ενός καινούριου ρίχνοντας τα λεφτά σιγα σιγα σε φτιαξίματα κάνοντάς το όπως θέλω εγώ ...θέμα φιλοσοφίας ή και δημιουργικής ευχαρίστησης..

Πωπωπω τέτοια να ακούω να με φτιάχνεις βρε Νικόλα.... στο έχω πει άλλωστε...είσαι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ να πούμε Μία από τα ίδια...ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΒΑΡΙΑ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ?