Κρίμα για το παλικάρι. Ας είναι ελαφρύ το χώμα. Δε θέλω ούτε να φανταστώ τον πόνο του αδερφού του.

Άπειρες τέτοιες ιστορίες έχει να διηγηθεί ο φιλικός μου κύκλος. Γνωρίζουμε όλοι πως ο μέσος Έλληνας οδηγός πάσχει από έλλειψη παιδείας και στοιχειώδους λογικής. Το θλιβερό είναι όταν επαγγελματίες οδηγοί προκαλούν τέτοια δυστυχήματα. Ο ένας ταξιδεύει υπέρβαρος με κακοδεμένες μελαμίνες, ο άλλος λαδώνει στα ΚΤΕΟ για να περάσει το φορτηγό του με σάπια καρότσα, ο τρίτος δεν κάνει συντήρηση με αποτέλεσμα να αποκολληθούν 2 τροχοί και να κουρέψουν έναν αυστριακό αναβάτη που διήνησε 2000km για να αφήσει την τελευταία του πνοή στον Σκαραμαγκά (συνέβη πέρυσι), κ.ο.κ.

Δυστυχώς κανείς δεν παραδειγματίστηκε σ' αυτή τη χώρα. Το έχουμε ξαναπεί: Ξεχνάμε γρήγορα. Ως εκ τούτου, τέτοιες τραγωδίες έμειναν απλά στατιστικά στοιχεία για τους μη εμπλεκόμενους σε βάθος χρόνου.

Και πάλι, θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς και φίλους του Άλκη Συνιώρη. Να τον θυμούνται πάντα όπως ήταν.