Άρη από την αρχή που είχες κάνει εγγραφή είχα προσέξει το άβαταρ σου με τον πολίτη κέιν και είχα σκεφτεί ''καλά τι του άρεσε από αυτή την ταινία??''

Όταν την πρωτο είδα κοιμήθηκα, ξύπνησα, λέω δε μπορεί κάτι θα κάνω λάθος, ξανακοιμήθηκα κ ξύπνησα όταν τελείωσε. Μία ταινία που ακροβατεί επικινδύνως μεταξύ του απόλυτου Κιτς και του αμερικάνικου σουρεάλ, αποτυγχάνει παταγωδώς να περάσει τα πρώιμα - η αλήθεια είναι - μηνύματα αμερικανικού νεοφιλελευθερισμού.
Με έναν Orson Welles κουραστικό και ατάλαντο αναρωτιόμουν πως αυτή η ταινία ανακηρύχθηκε η ''καλύτερη όλων των εποχών''. Το κατάλαβα όταν είδα πως χρίστηκε έτσι από το American Film Institute..
Αντιθέτως για το κουρδιστό το μόνο που έχω να πω είναι ότι το έχω δει καμιά 10 αριά φορές και μάλιστα αγόρασα την ταινία σε συλλεκτική θήκη από την Αγγλία το '94 (βιντεοκασέτα) και ακόμα την έχω σφραγισμένη.
Ασύλληπτα μπροστά από την εποχή της._
Από εμένα προτείνω (ξεφεύγοντας λίγο από την αυστηρή έννοια του σινεφίλ) την κλασσική και ατμοσφαιρική casablanca, Great Expectations, vita e bella, talented ripley, Bullit

, Christine..