Καταλαβες γιατι?

[ghost-rider]

Σε αυτό δε διαφώνησε κανείς (αν και τα μέσα, τουλάχιστον χτες, είχαν ελάχιστες διακοπές και όποιος ήθελε μπορούσε άνετα να τα χρησιμοποιήσει, όπως εγώ που χρησιμοποιώ κάθε φορά ηλεκτρικό για να κατέβω).
Αλλά είναι ουτοπικό να λέμε ότι χρειάζεται πενθήμερη απεργία για να πετύχουμε κάτι, τη στιγμή που ακόμα και στη μονοήμερη συμμετέχουν ελάχιστοι! Σαν να λέμε σε ένα μαθητή που παλεύει να περάσει την τάξη, ότι αν δεν βγάλει 19 δεν θα κάνει τίποτα! Όλα έχουν μια αρχή και όποιος θέλει να διεκδικεί, συμμετέχει ενεργά παντού.

Αν θέλετε τη γνώμη μου, με το που υπεγράφη το μνημόνιο έπρεπε ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι να κάνουν επ'αόριστον απεργία. Και ένα μήνα συνεχόμενα να απεργούσαν, τα λεφτά που θα έχαναν θα ήταν λιγότερα απ'ότι με τα νέα μέτρα και φυσικά, η κυβέρνηση και το ΔΝΤ δεν θα μπορούσαν να τα περάσουν. Φωνή λαού, οργή Θεού. Αλλά ποιος κάνει κάτι τέτοιο?
Γι'αυτό λοιπόν, ας ξεκινήσουμε από τα λίγα για να φτάσουμε στα πολλά. Μάνα εξ'ουρανού δεν υπάρχει ούτε υπήρξε ποτέ.

Και μην περιμένετε από τα ΜΜΕ διαφορετική αντιμετώπιση. Αν δείτε ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες τους, θα καταλάβετε ότι δεν έχει κανείς να περιμένει τίποτα καλύτερο από λάσπη και προπαγάνδα, υπέρ των εκάστοτε κυβερνήσεων και των στιγνών μέτρων τους.
Σε αυτό τον αγώνα είμαστε μόνοι μας, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε δικαιολογίες για ΜΜΕ, εργατοπατέρες κλπ, τα οποία ποτέ δεν πρόκειται να βοηθήσουν. Ας κατέβουμε ΟΛΟΙ στο δρόμο και τότε θα έχουμε δικαίωμα να κατακρίνουμε και να απαιτούμε. Από το σπίτι όμως και με το να λέμε ότι φταίνε 1002 παράγοντες που δεν συμμετέχουμε ενεργά στα κινήματα, δεν μας φταίει κανείς άλλος παρά μόνο ο εαυτός μας.




Αγαπητέ Δημήτρη, για ποια αντιπολίτευση μιλάς? Γιατί η αντιπολίτευση να αντισταθεί στα μέτρα αυτά, τη στιγμή που κι εκείνη τα ίδια θα έκανε στη θέση της κυβέρνησης? Μην ψάχνουμε σωτήρες λοιπόν, κυρίως όταν αυτοί είναι ίδιοι με τους δυνάστες. Και όσον αφορά στους πελάτες, αν κάποιος μαγαζάτορας δεν κάνει καλά τη δουλειά του δεν ξαναπατάνε. Εμείς όμως που έχουμε μια κυβέρνηση να μας επιβάλλει σκληρά μέτρα, τι πρέπει να κάνουμε? Να αλλάξουμε χώρα? Ίσως ναι, αλλά δεν είναι και τόσο απλό, κυρίως για ανθρώπους κάποιας ηλικίας.

Άρα, το μόνο που μένει είναι οι πορείες και οι διεκδικήσεις. Φυσικά, άμα πάνε 20.000 άτομα δεν κατορθώνεις τίποτα. Επίσης, αν αυτοί που κατεβαίνουν δεν είναι αποφασισμένοι και ενωμένοι, ώστε να περικυκλώσουν πχ τη βουλή μέχρι να αλλάξουν τα νέα μέτρα, ακόμα και 1.000.000 να είναι δεν αλλάζει κάτι. Σίγουρα πάντως υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες από το να καθομαστε σπίτι μας και παθητικά να κλαίμε τη μοίρα μας.
Η μοιρολατρία και η υπαρξιστική αντίληψη ζωής είναι κατάλληλες μόνο για μυθιστορήματα και ταινίες του σινεμά, ώστε να προκαλούν συγκίνηση.
Στην πραγματική ζωή όμως, το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν τους πολίτες άβουλους, αδύναμους και δίχως όνειρα. Και όταν φτάσουν να μας στερήσουν ακόμα και τα όνειρα, τότε μάλλον και η ανθρώπινη ζωή θα έχει χάσει το πραγματικό της νόημα.

Κυριοι ειμαστε στο 2010. Και λεμε(και ισως ετσι ειναι) οτι μονο οι πορειες και οι διαμαρτυριες μας εμειναν.
Γιατι να χρειαζονται πορειες? Γιατι να πρεπει να διεκδικουμε τα αυτονοητα?
Σε πορειες εχω παει. Εχω δει πολλα, και δεν μου αρεσαν ολα.
Γιατι συνδιαζεται η διαμαρτυρια με τη βια? Το μονο που καταφερνεις ετσι ειναι να χανεις το δικιο σου.
Και στη συνεχεια δινεις δικαιωμα για καταστολη.
Και σε καταστελει ενας απο αυτους που τα δικαιωματα του διεκδικουνται μεσω της διαμαρτυριας.
Καπου ακουσα καποια στιγμη οτι στην Ιαπωνια οι εργαζομενοι διαμαρτυρονται φοροντας στο χερι μια μαυρη κορδελα, ενω δουλευουν κανονικα. Και ο εργοδοτης το λαμβανει σοβαρα υποψιν του και στο τελος της ημερας συζητα για τα "θελω" τους.
Αν ισχυει ποσο πισω ειμαστε? Γιατι εδω για να γινει κουβεντα πρεπει να παιξουμε πρωτα τις μπουνιες.
Καθομαστε και ασχολουμαστε με την οικονομια και τους μισθους τελευταια.
Αυτο ειναι η κορυφη του παγοβουνου. Πρεπει να το δουμε πιο βαθια το θεμα.
Μηπως η διακυβερνηση της χωρας εχει γινει ντερμπι ολυμπιακου παναθηναικου? Και αν η απαντηση ειναι ναι, μηπως αυτο μας βγαζει εκτος οριων δημοκρατιας? Μηπως επι της ουσιας εχουμε απλως δυο βασιλικες οικογενειες που εναλλαξ κρατουν πηδαλιο?
Και γιατι αυτοι να προσπαθησουν? Αφου ξερουν οτι στην χειροτερη θα κανουν ενα διαλειμμα και μετα θα ξαναπαρουν την κατασταση στα χερια τους.
Γιατι να ακουμπησουν το μεγαλο(κεφαλαιο)? Αφου ο ιδιος πριν τις εκλογες ξερει τι περιπου θα βγει(2 κομματα ειναι) και ειναι σε θεση, με τον τροπο του, να εξασφαλισει την ευημερια του οτι και να γινει.
Τελος να πω πως πληροφορηθηκα οτι με το νεο μνημονιο, τα κρατη που μας δανεισαν θα εχουν δικαιωμα κατασχεσης κρατικου πλουτου σε περιπτωση αδυναμιας(λεμε τωρα) αποπληρωμης του χρεους. Μαλιστα...
Ας μας πουν τελος παντων τι γλωσσα θα μιλαμε στην πορεια αν κατι παει στραβα.
Οχι τιποτε αλλο. Να προλαβουμε να τη μαθουμε.