ΦΙΛΕ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ! ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΛΑ!--Απολογισμός - Αναπόληση

[Ptboul]

.. κόβαμε ένα καλάμι μήκους 1 μέτρου ή και πιο λίγο, στο πάνω μέρος του κάναμε 4 τρύπες 2+2 αντικριστές, απ' όπου περνούσαμε ένα μακρύ σύρμα και σχετικά χοντρό, συνήθως από περίφραξη, το πλέκαμε και το διαμορφώναμε σε τιμόνι. Έτοιμη η κολόνα τιμονιού με το τιμόνι!

Στην άλλη άκρη του καλαμιού κάναμε 2 εγκάρσιες εγκοπές σαν δίχαλο, απ' όπου περνούσαμε το σιδερένιο άξονα των τροχών από κάποιο χαλασμένο πλαστικό αυτοκίνητο (από κάποιο ανατρεπόμενο φορτηγό με μεγάλες πλαστικές ρόδες) περνούσαμε και 2 πιο μικρά καλαμάκια-αποστάτες δεξιά και αριστερά στον άξονα για να μην χάνει τα κέντρα του, κουμπώναμε τις ρόδες, .

[NickE60]

Είσαι φοβερός!! Με έστειλες τώρα!!!!!!!!!!!!!!!! Δάκρυσα ρε!!!

αυτό έχει και λεβιέ ταχυτήτων!!

ΑΑαααααααααααανννννν... ΑΑΑΑααααααααααααααανννννν νν.... καρφωτές γινόντουσαν οι αλλαγές χαχαχαχαχα

ΜΠΡΑΒΟ ρε Πάνο!!!!!!!!!

[Κωνσταντίνος]

Αμιγώς επαρχιώτικο. Το συγκεκριμένο παιχνίδι το έμαθα και το φτιάχναμε μόνο στο χωριό του πατέρα μου. Στην Πάτρα δεν το συνάντησα ποτέ μου. Τι μου θύμισες και μένα τώρα. Την πρώτη φορά που το είχα δει να το ''οδηγάνε'' τα παιδιά στο χωριό, στην κατηφόρα έξω έξω απο το σπίτι μας. Ενοιωσα δέος ! Το θεώρησα τη επιτομή των αυτοσχέδιων παιχνιδιών. Αν και στο χωριό το πρώτο που φτιάχναμε όταν πηγαίναμε ήταν τα τόξα. Εφοδιασμένοι με πετονιά απο την Πάτρα, ξεχυνόμασταν ψάχνωντας το ''Αγιο Δησκοπότηρο''. Το δέντρο με κλαδιά που να ήταν ευλίγιστα αλλά και ανθεκτικά. Και στα βέλη τυλίγαμε τηλεφωνικό καλώδιο στην μπροστινή άκρη για να έχουν περισσότερο βάρος. Τελικά το τηλεφωνικό καλώδιο (μπλέ-κόκκινο) είχε πολλές χρήσεις τότε. Σε σφεντόνες, σε βέλη κ.α