Μια χαρα σε βρισκω Στεφανε....σαν σε ονειρο................
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΑΜΕ......ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ![]()
Μια χαρα σε βρισκω Στεφανε....σαν σε ονειρο................
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΑΜΕ......ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ![]()
Stefanos_Cool (09-06-10)
χμμμ...πριν λίγο μου το έστειλε ένας φίλος και μου έφτιαξε τη μέρα, είπα να το μοιραστώ μαζί σας μιας και εδώ υπάρχουν αρκετοί "παλιοί".
Ναι, η αλήθεια είναι ότι μεγαλώσαμε έτσι όπως περιγράφει ο συντάκτης του κειμένου, μακάρι να μπορούσα να δω στο παιδί μου έστω και το 1/3 από αυτά, θα ήμουν ευτυχισμένος...
Καλή συνέχεια σε αυτό το ταξίδι του χρόνου σε όλους όσους το έζησαν ...
Ναι ειχα την τυχη να μεγαλωσω σαν παιδι... και ολα αυτα που αναφερεις εμεις τα καναμε με εξαιρεση δεν μοιραζομασταν μπουκαλια με νερο,δεν ειχε τσουλησει ακομα αυτο το ειδος (μονο του λουτρακιου υπηρχε)
Αυτη η μακρια γαιδουρα ηταν ολα τα λεφτα!!!(και το ψιλοκλεψιμο σε συνενοηση με το μαξιλαρι) Θυμαται κανεις τι ηταν το μαξιλαρι στη μακρια γαιδουρα?
ΥΓ.μονο που απο γενια σε αναμονη...περασμα σε γενια σε υπομονη!!!
Stefanos_Cool (09-06-10)
Stefanos_Cool (09-06-10)
bmwcompactjohn (09-06-10)
πωωω τι να λεμε τωρα αυτη η γαιδουρα ειχε αφησει εποχη, μιλαμε να φτανουμε σε σημειο να ειμαστε 30 ατομα 15 καθε ομαδα!!!!!!!!το μονο που μπορω να πω στο οτι μας εχει ξεπερασει η σημερινη γενια εινα το υψος!!!!!!!! βλεπεις πιτσιρικια 2α λυκειου το πολυ και σου ριχνουν 2-3 στρεματα σε υψος!!εμεις τοτε ειχαμε ολοι ενα υψος αυτοι εχουν ξεφυγει πια!!!!!!
Καταρχήν ένα από τα αγαπημένα μου κείμενα, όταν το πρώτο - διάβασα αναγνώρισα κάθε πτυχή της παιδικής μου ηλικίας.
Ως γνήσιος ρετρο - λάγνος των 60-70 & 80ς θεωρώ υπερ τυχερό τον εαυτό μου που γνώρισα (με) κ βίωσα (με) ελευθερίες ανείπωτες για παιδιά σημερινά αντίστοιχης ηλικίας κ κυρίως ότι βγήκα (με) αλώβητος - (οι) από κινδύνους.
Γνώρισα χωριό, παππού-γιαγιά με πρόβατα, γαϊδουράκια και άλλα ζωντανά, αμάξι - μηχανάκια χωρίς δίπλωμα, βόλτες με ποδήλατα κ ξενύχτια με φίλους από μικρή ηλικία, μάθαμε να είμαστε από νωρίς υπεύθυνοι, στο σχολείο πηγαίναμε με τα πόδια μόνοι μας κ κυρίως ήμασταν στον αυτόματο!
Στέφανε έτσι πιστεύω κ εγώ, ωστόσο αν ρωτήσεις τους γονείς μας το ίδιο θα σου πουν και εκείνοι για τους ίδιους. Άγρια χρόνια, μετα-κατοχικά, δύσκολα, με πείνα, παρόλα αυτά ανέμελα κ ελεύθερα.
Τώρα τα παιδιά πρέπει να είναι ανταγωνιστικά, φορτωμένα με εφόδια για να είναι έτοιμα για τις 'αγορές'. Βρε δε πάνε νακαι οι αγορές και οι ''καριέρες''. Μια ζωή γελοιότητες αυτή η ανθρωπότητα. Μια ζωή ''με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί''. Υπάρχει κανένας λόγος για όλα αυτά?
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ptboul : 09-06-10 στις 09:25
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
katsaraios (10-06-10), NickE60 (10-06-10), Stefanos_Cool (09-06-10)