Κάποτε στα ισιάδια της Ιερισσού που μπορείς να πάς και με 200, γνωρίζοντας το πρόβλημα, πήγαινα με 80 γυρίζοντας απ την θάλασσα καλοκαίρι μεσημεράκι.
Μπροστά μου τριαξονικό κι εγώ κρατώ τσιγάρο (τότε κάπνιζα οδηγώντας), σκέφτομαι να προσπεράσω και να το ανάψω η πρώτα να το ανάψω.
Η δεύτερη σκέψη μας έσωσε, γιατί στο επόμενο δευτερόλεπτο, προβάλουν μέσα από μιά συστάδα πρικροδαφνών δυό αγελάδες, διασχίζοντας κάθετα τον δρόμο από αριστερά προς τα δεξιά. Πέφτει με τα μούτρα στα φρένα το φορτηγό, αλλά την πρώτη την χτύπησε πετώντας την 2 μέτρα μπροστά.
Αν έκανα την προσπέραση...ίσως εγώ και κάποιο μέλος της οικογένειας να μη ζούσαμε τώρα.