Αρχικό μήνυμα απο
S8N
Εμένα μου άρεσε πάντα αυτή η 5αρα. Το σχήμα της, το εσωτερικό της, το ότι έχει πάτημα. Η Ε60 ήταν σαφώς πιο άνετη και πιο ξεκούραστη, αλλά η Ε39 ήταν το απωθημένο μου. Κουμπάκια και διακόπτες, dot matrix οθόνες, σταχτοδοχεία σε κάθε πόρτα, μόνιτορ με άθλια γραφικά και από πίσω κασετόφωνο, σιντιέρα να πηδάει σε κάθε λακκούβα, πρωτόγονο Bluetooth, ψηφιακός ισοσταθμιστης και DSP με εφέ 80s, δέρμα παντού αντί για πλαστικό, μέταλλο και ξύλο, πολλά όργανα με μεγάλες κόκκινες βελόνες και βλαμμένα λαμπάκια αντί για λεντ, παχιές μοκέτες, χοντρά κρύσταλλα, κίτρινα φώτα, βαρύ τιμόνι, βαρύς λεβιές, σκληρά πεντάλ. Τα γράφω και ερεθιζομαι.
Ναι, έχω ρίξει πολλά χρήματα και μπορώ να πω πως μηχανικά είναι άψογη. Σε όλα τα υπόλοιπα είναι σκατα κι αποσκατα. 20 ετών αυτοκίνητα δεν μαζεύονται. Είναι και καθημερινό αυτοκίνητο, οπότε καταλαβαίνετε. Αλλά σκοπός μου δεν ήταν να έχω ένα μπιμπελό 39. Δεν είναι κάποιο σπανιο American muscle car με hemi κινητήρα. Τα Βαλκάνια είναι γεμάτα 39αρια, πολλά μάλιστα καγκουρεμενα.
Εγώ θέλω να φτιάξω ένα sleeper. Θέλω οσμή ακαυτης, λαδιού και παραφλου ανακατεμενων. Θέλω μυρωδιά καταλύτη, εσύ μοναχα μ' αγαπας. Θέλω θόρυβο πολλών κυβικών και πολλών κυλίνδρων και μπάσο μαζί με ρασπαρισμα. Θέλω να πίνει βενζίνη και να φτύνει φωτιά. Θέλω ο οικολόγος με το Τέσλα να ρίχνει Χριστοπαναγιες. Hell's Angel ή Son of Anarchy σε τέσσερις τροχούς.
Για μένα το 39 ήταν μια καλή βάση για το project μου. Αυτό.
Απάντηση με παράθεση
