Σε αναζήτηση Ε39 520

[GiannisRob]

Το ταξιδιάρικο αυτοκίνητο είναι ωραίο πράγμα, αλλά άλλο πράγμα. Τέτοιο, καλώς ή κακώς, είναι το Volvo που έχω. Μπαίνεις μέσα στις 5 το πρωί, στις 9.30 είσαι στη Φλώρινα ατσαλάκωτος, κάνεις τη δουλειά σου, σταματάς για λουκάνικα στο Μέτσοβο, στο γυρισμό, και αν δεν έχεις μετανιώσει που πήρες τη σύντροφο μαζί, πίνεις και κανα τσίπουρο και οδηγεί αυτή στο υπόλοιπο του γυρισμού. Φτάνει η ώρα 10 το βράδυ όταν μπαίνεις σπίτι, και είσαι πιο ξεκούραστος από το να πέρναγες μια μέρα στο γραφείο.

Αλλά έχει ένα turbo lag πιο αργό και από το Internet στην Ελλάδα. Μια δευτέρα πιο μακριά από τον φιρφιρίκο μου. Μια δευτέρα που τερματίζει στα 125 km/h σκοτώνει οποιοδήποτε όνειρο, οποιαδήποτε επιθυμία για καφριλίκι. Δε λέω, έχει πλάκα στριφτερή διαδρομή σε βουνό χωρίς να αλλάξεις ταχύτητα, και ας το πήρες χειροκίνητο, αλλά δεν είναι η καλή "πλάκα".

Όταν θες να διεκπαιρεώσεις χιλιόμετρα, είναι τρομερό αμάξι. Όταν, όμως, σε γαργαλάει ο κώλος σου, κουράζει. Κουράζει γιατί δεν είναι φτιαγμένο γι' αυτό το σκοπό. Δε λέω, με τιμονιά διπλώνει, αλλά γελάνε και οι πέτρες. Αν σε δει κανείς, ξέρεις ότι σκέφτεται "πάει ο παππούς, σκοτώθηκε".

Το Ε60, που έχω οδηγήσει μερικές φορές πριν λίγα χρόνια, θυμίζει περισσότερο S60 παρά 46άρι. Γι' αυτό και δεν το σκέφτομαι. Επίσης δεν φτάνουν τα λ7 για Ε60, αλλά ποιος νοιάζεται για λεπτομέρειες...

Το Ε39, όταν βγήκε, ήταν αφίσα στο παιδικό μου δωμάτιο. Το Ε60, όταν βγήκε, δεν κόσμησε καμιά κατακόρυφη επιφάνεια στο σπίτι μου. Το F10 το είχα βρει σε κάλυμμα τουαλέτας στο alibaba.com αλλά το θεώρησα υπερβολή. Το κλασσικό λευκό αναδεικνύει τα είδη υγιεινής, συμβολίζει την καθαρότητα και εμπνέει εμπιστοσύνη. Ενίοτε, φέρνει και έμπνευση.

Αν και μετά το Ε39, θα ήθελα και ένα F10...