Κυριάκο είσαι ένας απο εμάς...Θυμάσαι που αρμέγαμε τις αγελάδες; Το άγχος μας μην πέσει ο πάγος και "κάψει" τα δέντρα; Που ξυπνάγαμε αχάραγα να μαζέψουμε τις ελιές και τρώγαμε παξιμάδι και ντομάτα στο χωράφι; Αχ Κυριάκο, και άλλα 400 μνημόνια να μας βάλεις θα σε λατρεύουμε, όπως και τους άλλους. Και ξέρεις γιατί Κυριάκο; Γιατί είμαστε ΖΩΑ. Και το κακό δεν είναι πως είμαστε. Το κακό είναι πως εσείς το ξέρετε, ενώ εμείς το αγνοούμε. Καληνύχτα μας...