Το Νοέμβριο του 1956 η Ευρώπη βίωνε τις συνέπειες της κρίσης του Σουέζ. Η Ελλάδα δεν αποτέλεσε εξαίρεση, με αποτέλεσμα να παρθούν μέτρα για τον περιορισμό κατανάλωσης πετρελαιοειδών. Η τότε κυβέρνηση εξέδωσε την αγορανομική διάταξη υπ'αριθ. 90/23-11-1956, "περί μέτρων περιορισμού της καταναλώσεως βενζίνης αυτοκινήτων και πετρελαίου εσωτερικής και εξωτερικής καύσεως". Αυτή όριζε ότι οι εταιρίες πετρελαίου θα χορηγούσαν υγρά καύσιμα μόνο στους έως εκείνη τη στιγμή πελάτες τους. Επίσης, ότι απαγορευόταν η χορήγηση βενζίνης ή πετρελαίου σε δοχεία, ενώ από τις 26 Νοεμβρίου η κυκλοφορία των επιβατικών ιδιωτικών αυτοκινήτων θα γινόταν εκ περιτροπής, βάσει του αριθμού κυκλοφορίας (μονά-ζυγά). Επιπλέον, ανεξαρτήτως αριθμού κυκλοφορίας απαγορευόταν η κυκλοφορία τους από το μεσημέρι του Σαββάτου έως τα μεσάνυχτα της Κυριακής (από τα μεσάνυχτα του Σαββάτου για τα φορτηγά). Αυτό ίσχυε και για τις δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσυκλέτες. Από την απαγόρευση εξαιρούνταν τα ιδιωτικά αυτοκίνητα των πυροσβετικών υπερεσιών και των νοσοκομείων, των γιατρών (αποκλειστικά για χρήση άσκησης του επαγγέλματος) καθώς και των σχολικών λεωφορείων. Η αγορανομική διάταξη ανέφερε μέτρα και για τον περιορισμό κατανάλωσης πετρελαίου για θέρμανση.