Το ξερατε?

[A8hnaios]

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ



Χρειάζεται για ένα ορειβάτη, πεζοπόρο, ένα ξωμάχο, ή ένα στρατιώτη να ξέρει κάποιους πρακτικούς κανόνες πρόγνωσης που βγήκαν μέσα από πολύχρονες παρατηρήσεις και εμπειρίες πολλών γενιών από το απώτερο παρελθόν μέχρι σήμερα. Για το στρατιωτικό προσωπικό που ασχολείται με εκπαίδευση στην επιβίωση, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο.

Να λοιπόν τέτοιες οδηγίες που μπορεί κάποιος να τις επιβεβαιώσει μαθαίνοντας να παρατηρεί:

Αν κατά τη δύση του ηλίου ο ουρανός έχει ρόδινο χρώμα, θα έχουμε καλό καιρό.
Αν κατά τη δύση του ηλίου ο ουρανός έχει κίτρινο χρώμα, θα έχουμε αέρα.
Αν κατά τη δύση του ηλίου ο ουρανός έχει ωχροκίτρινο χρώμα, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος ανατέλλει και δεν έχει σύννεφα στην ανατολή, θα έχουμε καλό καιρό.
Αν ο ήλιος ανατέλλει και έχει σύννεφα στην ανατολή, θα έχουμε αέρα.
Αν ο ουρανός το πρωί είναι κόκκινος, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος είναι χλωμός, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος ή το φεγγάρι φαίνονται στον ορίζοντα μεγαλύτερα θα πρέπει να περιμένουμε βροχή.
Αν τα σύννεφα αρχίζουν και μαζεύονται στις βουνοκορφές και μετά κατεβαίνουν στους πρόποδες, είναι προμήνυμα βροχής.
Αν τα σύννεφα συμπλέκονται και αρχίζουν και κατεβαίνουν προς τη γη, σύντομα θα έχουμε βροχή.
Αν τα σύννεφα μοιάζουν να κυνηγούν το ένα τ” άλλο, θα έχουμε βροχή.
Αν τα σύννεφα τρέχουν με αντίθετη κατεύθυνση από αυτή του αέρα, θα έχουμε θύελλα.
Αν τα αστέρια λάμπουν πολύ, θα έχουμε βροχή.
Αν ο ήλιος ή το φεγγάρι περικλείονται από μεγάλους κύκλους δεν υπάρχει πιθανότητα βροχής.
Αν οι κύκλοι είναι μικροί ίσως να βρέξει.
Αν αστράφτει από το βορρά, θα φυσήξει δυνατός αέρας.
Αν αστράφτει από το νότο, θα βρέξει.
Αν αστράφτει και βροντάει ταυτόχρονα προμηνύεται καταιγίδα.
Αν βροντάει τη νύχτα υπάρχει περίπτωση καταιγίδας.
Αν βροντάει το πρωί θα φυσήξει από εκεί που ακούγονται οι βροντές.
Αν σηκώνεται αέρας πριν τη βροχή, γρήγορα θα καλοσυνέψει.
Αν σηκώνεται αέρας μετά τη βροχή, θα φυσήξει περισσότερο.
Η πορεία της πτώσης των διαττόντων αστέρων μας δείχνει την κατεύθυνση των ανέμων του επόμενου πρωινού.

Πως να προβλέπεις ο ίδιος τον καιρό
Επιδείνωση του καιρού θα έχουμε όταν:



Ο ουρανός έχει ωχροκίτρινο χρώμα στη δύση του ήλιου
Ο ουρανός γενικά είναι κόκκινος ή ωχροκίτρινος
Ο ήλιος στην ανατολή και κυρίως τη δύση του είναι χλωμός ή συννεφιασμένος
Ο ήλιος και το φεγγάρι φαίνονται μεγαλύτερα
Ο ήλιος και το φεγγάρι έχουν κύκλους γύρω τους
Τα αστέρια λάμπουν πολύ
Οι γλάροι δεν απομακρύνονται από την ακτή
Τα χελιδόνια πετούν πολύ χαμηλά (έρχεται βροχή)
Οι μέλισσες το πρωί δεν απομακρύνονται από τις κυψέλες τους
Τα μυρμήγκια μαζεύουν τις χρυσαλλίδες τους
Τα σύννεφα ανακατεύονται και κατεβαίνουν προς τη γη
Τα σύννεφα είναι έντονα, γκρίζα και μαύρα
Αστράφτει ή βροντά χωρίς βροχή (έρχεται καταιγίδα)
Κατά τη δύση του ήλιου υπερισχύουν το κίτρινα χρώματα

Βελτίωση του καιρού θα έχουμε όταν:

Ο ουρανός κατά τη δύση του ήλιου έχει χρώμα ρόδινο
Ο ήλιος ανατέλλει χωρίς να υπάρχουν σύννεφα στην ανατολή
Οι γλάροι το πρωί ανοίγονται στο πέλαγος
Οι μέλισσες βγαίνουν το πρωί από τις κυψέλες τους και απομακρύνονται πολύ από αυτές
Τα σύννεφα που είναι χαμηλά αρχίζουν να ανυψώνονται
Οι διάττοντες αστέρες ακολουθούν τη διεύθυνση του ανέμου που φυσά
Τα βατράχια κάνουν νυχτερινή συναυλία
Η αράχνη υφαίνει μακριές κλωστές στον ιστό της
Ένας φωτεινός κύκλος συνοδεύει τον ήλιο ή το φεγγάρ
Τα αστέρια δεν είναι ιδιαίτερα λαμπερά τη νύχτα
Ο ήλιος είναι ιδιαίτερα λαμπερός από την ανατολή του
Κατά τη δύση του ήλιου τα πορφυρά χρώματα υπερισχύουν στον ορίζοντα

Η λαϊκή μετεωρολογία περιέχει και άλλα πολλά. Κάθε τόπος έχει και τα δικά του.

Νομίζω ότι όλα αυτά, είναι αρκετά για ξεκίνημα. Καλές προγνώσεις!


https://frappetime.gr/

[A8hnaios]

Το χασίς καλλιεργείτο νόμιμα στην Αρκαδία, ενώ οι εργοστασιάρχες έκαναν και εξαγωγές σε όλο τον κόσμο. Η παραγωγή είχε φθάσει τις 5.000.000 οκάδες και στη συγκομιδή «όλα τα κορίτσια ήταν εύθυμα και πειρακτικά»

Η σχέση της ανθρωπότητας με το φυτό κάνναβη χάνεται στα βάθη της ιστορίας. Καλλιεργήθηκε από τα τέλη της νεολιθικής εποχής στην Κίνα, την Ινδία, τη Μεσοποταμία, την Αίγυπτο και στην Αρχαία Ελλάδα.

Η παραγωγή και η χρήση της κάνναβης αποτελούσε ανέκαθεν φλέγον ζήτημα για τις κοινωνίες μας. Διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στη διατροφή, την ιατρική, τις θρησκευτικές τελετουργίες ως ψυχαγωγική ουσία και ως πρώτη ύλη στην παραγωγή προϊόντων. Σε αντίθεση με τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, ο Χριστιανισμός αρνείται κατηγορηματικά τη «θεϊκότητα» της κάνναβης.

Μετά τη σύσταση του Νεότερου Ελληνικού Κράτους ξεκίνησε η καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης για εμπορικούς σκοπούς, μέχρι την τελική απαγόρευσή της το 1957. Η χώρα μας μαζί με την Τουρκία και την Αίγυπτο αποτελούσαν σημαντικές εξαγωγικές δυνάμεις κάνναβης. Η χρήση ήταν ελεύθερη και καλλιεργείτο σε πρόσφορα και αποδοτικά εδάφη όπως αυτά της Πελοποννήσου.

Το 1870 οι Νόμοι Αρκαδίας και Αργολίδας πρωτοστατούσαν στην καλλιέργεια της ευφορικής και κλωστικής κάνναβης. Η Τρίπολη από τα μέσα του 19ου αιώνα αποτελούσε κέντρο καλλιέργειας και εμπορίας χασίς. Πρώτος εισήγαγε τους σπόρους του χασίς στην Τρίπολη ο Γεώργιος Μακρόπουλος, γαμπρός του τότε δημάρχου Τριπόλεως Αθανασίου Γρηγορόπουλου.

Μετανάστες από την Ανατολή, την Αίγυπτο, την Κύπρο με υπουργική διαταγή, δίδαξαν στο Δήμο Ορχομενού Μαντινείας τη μεθοδολογία της καλλιέργειάς της. Η εφημερίδα της εποχής «Μορέας» αναφέρει ότι το 1904 η παραγωγή στη Μαντινεία ανερχόταν στις 5.000.000 οκάδες. Το χασίς εξαγόταν στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Η φήμη του το κατέτασσε ανάμεσα στα καλύτερα του κόσμου. Οι περισσότερες κατασχέσεις στην Τύνιδα της Τυνησίας είχαν σφραγίδα ελληνικών εργοστασίων, με κυριότερο τον οίκο «Σταύρου Κοτσακέ εν Τριπόλει». Υπήρχαν οι ποικιλίες καννάβι και ινδικό καννάβι. Διέφεραν ως προς το ότι το καννάβι δεν είχε καθόλου οσμή. Τα δενδρύλλια ορθώνονταν σε ύψος 1 με 2 μέτρα και είχαν πάχος 1 με 3 εκατοστά. Τα φύλλα ήταν στενά και στο τελείωμά τους σαν το πριόνι. Η σπορά γινόταν από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο με την ίδια διαδικασία της σποράς του σιταριού. Τα δενδρύλλια ωρίμαζαν μέχρι τον Αύγουστο, τα σκάλιζαν, έδιωχναν τα άγρια χόρτα, τα έκοβαν και τα άπλωναν στο χωράφι να ξεραθούν για 10 μέρες. Τελικά τα μάζευαν σε δεμάτια και τα αποθήκευαν. Χαρακτηριστικές αναφορές της επίδρασης κατά τη συγκομιδή τους είναι ότι οι νεαρές κοπέλες της περιοχής, όταν έφευγαν από το χωράφι καθΆ οδόν προς το σπίτι τους, ήταν πάντα εύθυμες αλλά και πειρακτικές, σε σημείο θράσους, απέναντι στους περαστικούς. Στα εργαστήρια χασίς εργαζόταν πολύς κόσμος, μέχρι γυναίκες και παιδιά. Η κατεργασία γινόταν το χειμώνα, εποχή ακατάλληλη για γεωργικές εργασίες. Ξεχώριζαν το ξύλο από τα φύλλα και τον σπόρο. Τα φύλλα τα έτριβαν αρχικά πάνω σε ειδικό συρμάτινο τελάρο με χοντρές τρύπες κι έπειτα σε τελάρα με πιο ψιλές τρύπες ώστε να απομονώνονται οι σπόροι. Τα φύλλα γίνονταν σκόνη, η οποία λόγω της ουσίας που περιείχαν σχηματιζόταν σε μία μάζα και κοβόταν σε πλάκες για κάπνισμα. Οι δε σπόροι πωλούνταν. Οι νοικοκυρές άπλωναν τους κορμούς των δενδρυλλίων στις αυλές των σπιτιών ή στα αλώνια και τους χτυπούσαν με ραβδί ώσπου να φύγουν τα υγρά από τον κορμό. Τη φλούδα του κορμού που απέμενε την στέγνωναν στον ήλιο. Επειτα σχημάτιζαν μπάλες (τουλούμπες), τις έγνεθαν με τη ρόκα κι έκαναν κλωστές. Το χασίς το συσκεύαζαν σε χειροποίητα μικρά υφασμάτινα σακίδια, πάνω στα οποία τυπώνονταν με μαύρο ή κόκκινο μελάνι το σήμα του εργοστασίου, το όνομα και η διεύθυνση του εργοστασιάρχη.

Κάθε παραγωγός διέθετε ξεχωριστό διακριτικό σήμα για το προϊόν του. Ο ελέφαντας ήταν σήμα του κτηματία Πέτρου Καραμάνου στο χωριό Στενό. Η ποιότητά του καθοριζόταν ανάλογα με τη χρονιά όπως στο κρασί. Ο Γάλλος περιηγητής Henry de Monfreid επισκέφτηκε ο ίδιος την οικογενειακή επιχείρηση Καραμάνου στο Στενό για να εμπορευτεί χασίς. Αναφέρει ότι υπήρχε οργανωμένο δίκτυο Ελλήνων, οι οποίοι αναλάμβαναν να συνοδεύσουν τους υποψήφιους πελάτες και να πάρουν τις τελωνειακές άδειες. Στο δίκτυο αυτό συμμετείχαν όχι μόνο άνθρωποι του περιθωρίου αλλά και μορφωμένοι, της καλής κοινωνίας, άνδρες και γυναίκες, μαζί με τους απαραίτητους μεταφραστές και τα ανάλογα τηλεγραφήματα. Από το Στενό θα φόρτωναν την παραγγελία του στον σιδηρόδρομο και από τον Πειραιά, με ελληνικό ατμόπλοιο θα μεταφερόταν στη Μασσαλία.

Ο περιηγητής δεν παρέλειψε να θαυμάσει την εργατικότητα, το πνεύμα οικονομίας, τη μυστικότητα, τη φιλοξενία των Ελλήνων και την ομορφιά της ελληνικής φύσης. Ο πελάτης είχε δικαίωμα δοκιμής του καπνού του χασίς. Το μέγεθος της φλόγας ήταν ανάλογο της ποιότητάς του. Η σοδειά είχε αποθηκευτεί σε σκοτεινό υπόγειο, όπου εργάτες χτυπούσαν με τα μπαστούνια τους σάκους για να κονιορτοποιήσουν το περιεχόμενο. Μετά φυλάσσονταν ολονυχτίς σε σιταποθήκη μέχρι το πρωί. Ακολουθούσε το κοσκίνισμά του από τις γυναίκες σε ειδικό τραπέζι και οι άντρες το τοποθετούσαν σε λεκάνες για να ομογενοποιηθεί. Μια υδραυλική πρέσα σχημάτιζε ομοιόμορφα μικρά σακίδια προς πώληση.

Υπήρχαν πολλά εργαστήρια στην Τρίπολη όπως του Αγγελίδη, Β. Βαφειόπουλου με 15 εργάτες στην οδό Σπετσεροπούλου και Νικηταρά. Ο Κ. Θαλασσινός, του Γεωργίου Σ. Κωτσάκη με 20 εργάτες στην οδό Ταξιαρχών, του Π. Καράκαλου με 25 εργάτες, ο Τ. Καρακάλος, ο Σ. Καραμάνος, ο Γ. Καραχάλιος, ο Π. Καραχάλιος, ο Π. Λυμπερόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Ι. Μαυρόγιαννης, ο Κ. Μικρούλης, ο Γ. Μουτσόπουλος, ο Ν. Μουτσόπουλος, ο Γ. Μπακόπουλος, ο Δ. Ματζαγριωτάκης, ο Κ. Μαυρόγιαννης, ο Μιχ. Κουγιούφας, ο Πέτρος Καραμάνος, ο Μ. Πετρόπουλος, ο Αργύρης Παπαοικονόμου, ο Γ. Σπορίδης, ο Κ. Σπορίδης.

Η καλλιέργεια σταμάτησε εξαιτίας επίμονων πιέσεων της βρετανικής διπλωματίας ότι δεν θα αγόραζαν εις το εξής ελληνική σταφίδα, αν δεν έπαυε η καλλιέργεια κι η εξαγωγή χασίς. Δύο εκδοχές αιτιολογούν την εκβιαστική πίεση των Αγγλων. Η πρώτη ότι αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα στην Αίγυπτο λόγω του ότι οι Αιγύπτιοι εργάτες κάπνιζαν πολύ χασίς με συνέπεια τη μείωση της ντόπιας παραγωγής. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι με την κυκλοφορία του ινδικού χασίς θα αποκόμιζαν τεράστια οικονομικά οφέλη, αφού η Ινδία ήταν δική τους αποικία. Ως αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής, η ελληνική κυβέρνηση το 1906 επέβαλε φόρο στην καλλιέργεια χασίς και τελωνειακούς περιορισμούς. Το 1919 η Συνθήκη των Βερσαλλιών είχε θέσει ως όρο να καταργηθεί η καλλιέργεια και εμπορία χασίς λόγω εθισμού κι επιβλαβών επιπτώσεων στην υγεία. Η Ελλάδα ακολούθησε τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη και με το νομοθετικό διάταγμα της 7/11/1925 θεσπίστηκε η απαγόρευση εμπορίου χασίς για δέκα χρόνια, έως την 1η Ιανουαρίου 1936. Σκοπός ήταν να εξαντληθούν τα αποθέματα και να διατεθούν στο εξωτερικό, ώστε να μην ζημιωθούν οικονομικά. Κατά συνέπεια άρχισε να μειώνεται το εργατικό δυναμικό στα χασισοεργαστήρια και οι καλλιεργητές στη Μαντινεία άρχισαν να καλλιεργούν άλλα είδη. Μετά τη δικτατορία του Μεταξά επεβλήθησαν σκληρά μέτρα, με αποτέλεσμα να σταματήσει οριστικά η καλλιέργεια κι εμπορία χασίς. Στις εκλογές του 1920, όταν ήρθε στην Τρίπολη για την προεκλογική περιοδεία ο Λεβιδαίος Αλέξανδρος Παπαναστασίου, υπουργός της κυβέρνησης Βενιζέλου, οι συμπατριώτες του τον παρακάλεσαν να βοηθήσει στην αναστολή της απόφασης του νόμου της απαγόρευσης καλλιέργειας χασίς. Ο διακεκριμένος πολιτικός όχι μόνο δεν ενήργησε θετικά στο αίτημα των συμπατριωτών του, αλλά συνέστησε στο νομάρχη να επιβάλει πιο αυστηρά μέτρα.

Το 1932 το ελληνικό κράτος απαγορεύει την καλλιέργεια και κατοχή ινδικής καννάβεως. Ο δήμαρχος Ορχομενού Μαντινείας Γ. Κ. Μακρής αναφέρει ότι από τις αποζημιώσεις των καλλιεργητών παρακρατήθηκε ένα ποσοστό και ότι αυτά τα κρατικά έσοδα στήριξαν έργα υποδομής στην Πελοπόννησο.

από το arcadiaportal.gr

[pilot]

Dr.Sam Chekwas!