H δική μου λιτή εμπειρία Βαγγέλη αναφορικά με το θέμα φορολογία των μεγάλων πολυεθνικών συνοψίζεται στα εξής:
Δεν τις αγγίζουν, δεν αγγίζουν τα καρτέλς όπου αφήνουν στην απέξω τους μικρούς, λαδώνουν το κλιμάκιο που έρχεται για έλεγχο (προσυμφωνημένος) και είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Μίζα νομίζω το λένε κ από ότι είδαμε έχει προεκτάσεις κ στην πολιτική.










) κλπ. Από την ώρα που δεν υπάρχει πολιτική βούληση, αλλά και ο υπεύθυνος υπάλληλος ΔΕΝ τιμωρείτε για χρηματισμό θα προστατεύονται αυτά τα συμφέροντα.... Όλα ξεκινάνε από το κράτος. Οι πιο πολλοί αν βρουν ευκαιρία να κλέψουν ή να πάρουν μίζα θα το κάνουν. Δεν μιλάμε για συνείδηση φορολογική , δεν μιλάμε για ηθική, απλά δεν φοβάται κανένας.... Βέβαια τόσο τον κλέφτη, όσο και αυτόν που θα βάλει το χέρι στο μέλι, τους καταλαβαίνω... δεν περιμένω από αυτούς... Το κράτος δεν καταλαβαίνω που τους προστατεύει εις βάρος όλων των άλλων !!!! 