Το πρόβλημα ειναι οι κρατικές δαπάνες και τπτ άλλο. Ολα απο εκεί ξεκινάνε. Και η υπερφορολόγηση με συνέπεια την φοροδιαφυγή, αλλά και η αυξημένη βοήθεια δανεικών.
Κακά τα ψέματα, όσο και να προσπαθεί να το κουράσει κανείς, ενα και ενα κάνουν δυο και όχι έντεκα.
Το κράτος δεν παράγει πλούτο, δεν παράγει γενικά τπτ, παρέχει υπηρεσίες του κωλου οι οποίες ειναι ακριβοπληρωμένες. Ενα νορμαλ κρατος θα είχε κάποια μερίδια απο μεγάλες εταιρείες, θα είχε κάποια βαριά δίκη του βιομηχανία, γενικά ρε αδερφέ κάτι, το οποίο φέρνει πραγματικά λεφτά, απο υπαρκτές πωλήσεις αγαθών και όχι παροχή άθλιας υπηρεσίας.
Όπως και ενα νυκοκοιριο,μετάξι ειναι και το κρατος. Όπως όταν δεν βγαίνει κάποιος κοιτάει είτε να αυξήσει το εισόδημα του είτε να μειώσει τα έξοδα του για να ανταπεξέλθει, έτσι θα πρέπει να κάνει και το κρατος. Πράγμα το οποίο δεν γίνεται.
Δεν μπορεί το 75% των εσόδων να έρχεται απο φορολογία και το υπόλοιπο 25% απο δανεικά. Και ολα αυτά γιατι, για μηδέν ανάπτυξη. Εγώ δεν ξέρω αν πρέπει να φύγουν 300 η 100 χιλιάδες απο το δημόσιο, ξέρω ότι πρέπει να ορθολογισουν έσοδα έξοδα. Κάτι που όλοι αρνούνται να κάνουν πεισματικά.
Για όνομα του θεού, έχει καταντήσει αηδία πλέον με αυτό το άρμεγμα της αγοράς για να μην κοπούν προνόμια άδικα που δεν έπρεπε να δώσουν ποτέ.