Κοντά στο παλάτι ήταν ο ιππόδρομος. Ήταν φτιαγμένος με πρότυπο το Κολοσσαίο και είχε σχήμα U. Η χωρητικότητά του εκτιμάται πως έφθανε τις 100.000 θεατές, ενώ το συνολικό μήκος του ήταν περίπου 450 μέτρα.
Στο βορειοανατολικό άκρο του υπήρχαν δώδεκα πύλες ή θύρες εξοπλισμένες με μηχανισμό που επέτρεπε το ταυτόχρονο άνοιγμά τους. Αυτές ήταν και το σημείο εκκίνησης των αρματοδρόμων. Στο κέντρο της αρένας βρισκόταν ένα χαμηλό φράγμα γύρω από το οποίο γίνονταν οι αρματοδρομίες, καθώς σε κάθε άκρο του ένας πάσσαλος οριοθετούσε το σημείο στροφής. Στο μέσο της ανατολικής πλευράς του ιπποδρόμου, βρισκόταν το αυτοκρατορικό θεωρείο (Κάθισμα), το οποίο συνδεόταν με το Μεγάλο Παλάτι μέσω σπειροειδούς σκάλας. Το κυριότερο θέαμα του ιπποδρόμου ήταν οι ιπποδρομίες, που τις παρακολουθούσαν χιλιάδες θεατές από τις κερκίδες και ο αυτοκράτορας από το θεωρείο του. Μερικές φορές γίνονταν και κονταρομαχίες ή αρματοδρομίες και σπανιότερα άλλες εκδηλώσεις όπως παραστάσεις τσίρκου. Δε γίνονταν όμως πλέον ποτέ μονομαχίες, αφού δε συμβάδιζε αυτό το "θέαμα" με τις ιδέες του Χριστιανισμού.
Κατά τη διάρκεια των ιπποδρομιών οι θεατές υπέβαλλαν αιτήματα ή παράπονα στον αυτοκράτορα.
Τις ιπποδρομίες οργάνωναν οι δήμοι, που ήταν αθλητικά σωματεία με μέλη και οπαδούς. Κάθε δήμος διακρινόταν από το χρώμα των στολών και των λαβάρων που χρησιμοποιούσε και έπαιρναν το όνομά τους από αυτό. Έτσι ονομάζονταν Βένετοι(γαλάζιοι), Πράσινοι, Λευκοί και Κόκκινοι. Μάλιστα το κοινό πάθος τους για νίκη των ομάδων τους είχε σαν αποτέλεσμα τις φιλονικίες μεταξύ τους.
Αυτοκρατορική Κωνσταντινούπολη..
Απάντηση με παράθεση