Απο παντα μου άρεσε να διαβάζω ιστορία.παντα το εβρισκα πολύ πιο ενδιαφέρον σαν μαθημα αρχικα και κατόπιν κατάλαβα πως μαθαίνοντας ιστορία όχι μονο θα μου "δώσει"ενα μπουσουλα για το μέλλον μου,ακόμα και σε επιχειρηματική κινηση,αλλά και να με κανει και καλυτερο ανθρωπο,κυρίως απο τα διδάγματα της.θέλετε καλώς,θελετε κακώς πολλοί αμφισβητούν την επίσημη ιστορία,μπλέκοντας θεωρίες συνομωσίας και θρύλους μέχρι τις πολιτικές τους πεποίθηση εις.ακόμα το ιδιαίτερο με την ιστορία είναι πως δεν είναι απόλυτη(π.χ. μαθηματικά 1+1=2) αλλά ιδωμένη απο διαφορετικούς ανθρώπους βγάζουν διαφορετικά συμπεράσματα.με ενα επιπλέον ενδιαφέρον μου για τον Β παγκοσμιο πόλεμο,κυρίως σε στρατιωτικό επίπεδο έχω φθάσει σε ενα επίπεδο που μπορω να Κρίνω πολλά πραγματα.
Δεν απευθύνομαι σε κανέναν απο τους παραπανω σας που σχολιάζεται την αντιστασιακή αυτή ενέργεια.το μονο που έχω να πω είναι πως η ιστορία γενικως είναι μια "καυτή πατάτα" για τους συνομιλητές και αντικείμενο ακόμα και έντονων διαφωνιών για όχι τόσο ξεκάθαρα πραγματα...πιστεύω πως αυτό που πρεπει να μονομολει τις συζητήσεις είναι τα αντικειμενα που συμβαίνουν σε οικονομικό/πολιτικο επίπεδο...
Ελπίζω να μην κούρασα με το ποστ μου
Αν στα είκοσι δεν μάθεις,
στα τριάντα δεν κάνεις,
στα σαράντα δεν έχεις,
τότε στα πενήντα ούτε θα μάθεις, ούτε θα κάνεις, ούτε θα έχεις.
Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος, αν τον κόσμον όλον κερδίσει την δε ψυχή αυτού ζημιωθή?
