Οπως ο κάθε υπάλληλος λογοδοτεί στον ιεραρχικά ανώτερο του, η στο αφεντικό του, έτσι και αυτοί οι κύριοι που προεκλογικά μας γλείφουν, γίνονται οι καλοπροαίρετοι φίλοι μας, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, καταδεκτικοί, χαμογελαστοί, ήπιοι, ενώ όταν εκλεγούν βγάζουν το προεκλογικό προσωπείο τους και τότε έρχεται η αλαζονεία, η δεικτικότητα, η ειρωνεία, η κομπορρημοσύνη, η αυθάδεια, η μίζα, η αρπαχτή.
Μακάρι εδώ και τώρα στην άρση της ασυλίας, αλλά που; πότε; ποιός;
Χαζοί είναι να βγάλουν τα μάτια τους μόνοι;
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
Απάντηση με παράθεση
