Αγαπητέ Γιώργο αναφέρεσαι σε εποχές παλιές, άγνωστες στους περισσότερους εδώ, σχεδόν ξεχασμένες απο λίγους και ενδεχομένως "απίστευτες" σε κάποιους, σίγουρα όμως πιο αγνές, πιο ξέγνοιαστες και πιο ανόθευτες.Αρχικό μήνυμα απο gant
Ωραίοι! Μου θύμισε τα δικά μου όταν παίζαμε ξυπόλητοι στο χώμα με πάνινες μπάλες.
Το must ήταν όταν καταφέρναμε να κλέψουμε απ τις μανάδες μας κανένα σφιχτοδεμένο τόπι από ψιλοκομμένα κουρέλια που προορίζονταν για κουρελού.
Πώς να τα εξηγήσεις σήμερα αυτά στα μικρά παιδιά όταν τους λές οτι κάποτε οι άνθρωποι ζούσαν και χωρίς κινητά τηλέφωνα και δυσκολεύονται να το καταλάβουν.
Είναι άξιο απορίας και θαυμασμού ενδεχομένως, πώς στην προσπάθειά του ο άνθρωπος να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, τελικά την κατάντησε τόσο πολύπλοκη που στο τέλος την έκανε πιο δύσκολη...
