Ταίριασμα Χρώματος? / Τοπικό Βάψιμο?

[S8N]

Όταν πήγα αρχικά στον Κώστα και μου είπε πως πρέπει να βαφτεί όλο το φτερό καθώς και η μισή πόρτα για μια κωλογραντζουνιά που έκανε κάποιος ανεγκέφαλος κομπλεξικός, μου κόπηκαν τα πόδια. Ο άνθρωπος μου εξήγησε ευγενικά και υπομονετικά όλα αυτά που γράφει στην αρχική σελίδα του νήματος κι έτσι αποφάσισα να τον εμπιστευτώ. Δεν ασχολήθηκα καν με το να μπω στον κόπο να ρωτήσω σε άλλες ανταγωνιστικές εταιρίες όπου ίσως να μου είχαν πει εκείνο που ήθελα ν' ακούσω.

Φυσικά δεν το μετάνιωσα καθόλου. Έφαγα όλη μέρα χθες και σήμερα κι ακόμη δε μπορώ να διακρίνω σε ποιο σημείο έχει σβήσει τη ρημάδα την πόρτα. Και να είστε σίγουροι ότι το μάτι μου είναι αετήσιο. Οι δε προφυλακτήρες έγιναν αγνώριστοι. Εδώ πρέπει να σας πω και κάτι άλλο: Το space gray της 5άρας μου είναι τόσο δύσκολο χρώμα που ακόμη και η εργοστασιακή βαφή κάνει 'σύννεφα', κυρίως στο καπώ. Αυτό το πρόβλημα το είχα και με άλλα δύσκολα χρώματα σε παλαιότερα αυτοκίνητα. Εντούτοις, όπου έκανε επισκευή ο Κώστας είναι πρακτικά ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αντιληφθείς διαφορά! Κώστα, ΕΥΓΕ!

Έτσι για την ιστορία, να πω πως δεν πρόλαβα να χαρώ πολύ την 5άρα μου σε αυτή την απαστράπτουσα κατάσταση στην οποία την παρέλαβα από τον Κώστα...

Φεύγοντας από το κατάστημά του μαζί με εναν φίλο οποίος είχε επίσης αφήσει το αυτοκίνητό του για γυάλισμα-κέρωμα-κεραμική επίστρωση, μας πιάνει αυτό το κωλοψιλολασπόβροχο στο δρόμο και μας κάνει και τους δυο σκατά. Εν πάσει περιπτώσει, λέμε να πάμε στο κεφαλάρι για εναν καφέ μιας και είχαμε χρόνο, οπότε παρκάρουμε και οι δυο τα φρεσκογυαλισμένα και κεραμικοεπιστρωμένα αυτοκίνητά μας -με ολίγη λασποβροχή- στο πλάι του ξενοδοχείου 'Πεντελικόν'.

Πηγαίνοντας να πάρουμε τα αυτοκίνητα μία ώρα αργότερα, διαπιστώνουμε με φρίκη πως ο τύπος έξω από το σπίτι του οποίου είχαμε παρκάρει αποφάσισε ν΄αδειάσει την πισίνα του, η οποία κρίνοντας από τον όγκο των νερών πρέπει να ήταν Ολυμπιακών διαστάσεων. Έτσι, τα αυτοκίνητα βρίσκονταν παρκαρισμένα καταμεσής μιας κοίτης ποταμού χλωρο-κατουρόνερων ενώ όσα άλλα αυτοκίνητα διέρχονταν από εκεί φρόντιζαν να πετούν τα νερά πάνω στα παρκαρισμένα, μεταξύ των οποίων ήταν και τα δικά μας.

Περιττό να σας πω πώς ήταν η Ε60 όταν έφτασα σπίτι. Εκεί που ήθελα να φωνάξω τη γυναίκα μου και να της δείξω επιτέλους τη μεταμόρφωση του αυτοκινήτου, το έκλεισα πάλι μέσα στο γκαράζ περιμένοντας το επόμενο Σ/Κ για να το πλύνω.

Και θα κλείσω αυτό το off-topic παραλλήρημα με μια ευχή: Μακάρι ο τύπος να μην έχει δηλώσει τον κωλοπισίνα του, να του τη βρει η ΥΕΕ μέσω Google Earth και να του σκίσει τον πισινό ο Παπακωνσταντίνου.