Εγώ λεβέντες τα έχω ζήσει όλσ αυτά.
Δεν έτυχε να χω και μια κόρη, αλλά 2 γιούς, ο ένας που αρκετοί τον γνωρίζετε κιόλας σαν συμφορουμίτης που είναι, έφτασε αισίως τα 32 και ο μικρός τα 26.
Όταν γίνεις πατέρας, πιστέψτε με όσα χρόνια και να περάσουν, αν είσαι σωστός, η φροντίδα δεν σταματάει ποτέ.
Σας εύχομαι λοιπόν δύναμη και υπομονή στην προσπάθεια σας.
Νομίζω το σπουδαιότερο απ όλα είναι πως πρώτα πρέπει να είσαι φίλος και έπειτα πατέρας.









Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
Απάντηση με παράθεση
