68 κιλα ημουν στο λυκειο.
εκανα προγραμμα για να παρω με βαρη και συμπληρωματα διατροφης.
σε ενα χρονο πηγα στα 78 και εμεινα εκει πολλα χρονια.
την τελευταια 15 ετια επαιρνα σταθερα 800 γραμμαρια το χρονο, με καποιες αυξομοιωσεις σε εποχες μεγαλης κρεπαλης ή διαιτας.
η διαφορα που παρατηρησα ειναι πως οταν ημουν κοντα στα 30 οταν ξεφευγα 2-3 κιλα ερχομουν ευκολα στα συνηθισμενα μου με λιγη προσπαθεια.
μετα τα 35 απλα μου ηταν αδυνατο να μη φαω, ιδιαιτερα το βραδυ οταν γυριζα στο σπιτι μετα απο 12-14 ωρες δουλειας. θα σκοτωνα ανθρωπο!
σε εκεινη την περιοδο κοντεψα να φτασω τα τριψηφια, τα φλερταρα αρκετες φορες, αλλα δεν τα ξεπερασα.
ολο αυτο καταφερα να το αποβαλω τα τελευταια 3-4 χρονια αλλαζοντας το προγραμμα μου και τις συνηθειες μου.
με λιγη γυμναστικη κρατιεμαι στο ιδιο βαρος και χωρις αιματηρες διαιτες και τετοια, ουτε στερουμαι τιποτα απο φαγητα.
εκοψα ομως το αλκοολ σχεδον εντελως (καμια μπυρα το καλοκαιρι, κανενα ποτο πολυ αραια), μειωσα τις ποσοτητες μεχρι εκει που θεωρω οτι χορταινω (οχι σκαω και δεν μπορω να φαω αλλο, μπορω αλλο τοσο, αλλα δεν το κανω), εκοψα τον καπνο σχεδον εντελως επισης (δεν θελω το παιδακι μου να μυριζει τα ρουχα μου ή το στομα μου και να το πιανει η μποχα), σταματησαν τα τσιμπολογηματα και τα σκατολοϊδια, ενω τελος κοπηκε μαχαιρι και το διαβασμα στην τουαλετα (που να με ακουσει ο γιαννης, χαχαχαχα).
ολα αυτα συνετελεσαν να βελτιωσω την ποιοτητα της ζωης μου αρκετα, μιας και ειναι πολυ ενοχλητικη η αυξηση βαρους (εκτος απο το θεμα υγειας, ή το αισθητικο), ειναι και πολλα αλλα απο τα οποια γλιτωνεις αν θυσιασεις τη μεγαλη αυτη απολαυση -χωρις αμφιβολια- που εχει να κανει με την αισθηση της γευσης.
τα περισσοτερα ειναι θεμα συνηθειας και τροπου ζωης, αν κανεις δεν ειναι ευχαριστημενος με την πορεια που εχει παρει το βαρος του, αν προσπαθησει λιγο μπορει να τα αλλαξει και να δει αποτελεσμα.
Αρχικό μήνυμα απο nikos1400
λιγο δυσκολο το κοβω,ασε γιατι μετα θα ειμαι σαν το Ντανι Ντε Βιτο
παρα πολυ σωστα Σταθη!
