Επικαιροτητα προβληματισμοι 8/13

[PANOS-E60]

Μια ρεαλιστική προσέγγιση στο θέμα, νομίζω ενδιαφέρει πολλούς.

Τι μπορεί να γίνει με τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια

Τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια είναι μία πραγματικότητα. Όπως κι η κατάρρευση των τιμών των ακινήτων. Απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις δεν μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου και να υποκρίνεσαι ότι δεν συμβαίνουν. Η δουλειά του πολιτικού, λοιπόν, είναι να κάνει προτάσεις και να αντιμετωπίσει στο τέλος το πρόβλημα. Ας δούμε όλες τις πτυχές του θέματος και τις πιθανές λύσεις.

Στην συζήτηση που γίνεται ή που δεν γίνεται ξεχνάμε το πώς δημιουργήθηκε το πρόβλημα. Τα κόκκινα δάνεια στην Ελλάδα δεν έχουν σχέση με τα αντίστοιχα κόκκινα δάνεια στην Ιρλανδία, για παράδειγμα. Στην Ελλάδα δεν ήταν οι τράπεζες που βούλιαξαν την Οικονομία, αλλά η κρίση χρέους που γονάτισε και το τραπεζικό σύστημα.

Ούτε και μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα ήταν υπερβολικές, αν τις συγκρίνει με τις αντίστοιχες τιμές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακριβές σε ορισμένες περιοχές; Ναι! Δεν ήταν όμως αυτό που θα ονομάζαμε φούσκα. Κατά συνέπεια ήταν απόλυτα φυσικό για τον δανειολήπτη να προσπαθήσει να καλύψει τις στεγαστικές του ανάγκες με ένα τραπεζικό δάνειο και εξίσου λογικό για την τράπεζα να προσπαθήσει να αναπτυχτεί σε μία αγορά που έδειχνε να έχει λιγότερους κινδύνους από άλλες.

Τα πράγματα εξελίχτηκαν με τρόπο ιδιαίτερα άσχημο. Η υψηλή ανεργία και η μείωση των μισθών σε όσους εξακολουθούν και έχουν εργασία ανέτρεψαν πλήρως τον οικογενειακό προϋπολογισμό σχεδόν σε όλους τους Έλληνες. Την ίδια ώρα οι τράπεζες κατέρρευσαν και οι μέτοχοί τους είδαν την περιουσία τους να εκμηδενίζεται. Στις τράπεζες παρέμειναν οι ίδιες διοικήσεις, επιλογή που ήταν αμφισβητούμενη, διότι επέτρεψε σε πολλούς να ταυτίζουν την προηγούμενη περίοδο των τραπεζών με την παρούσα. Κι αυτό το είχα επισημάνει κι όταν ανακοινώθηκε το περίφημο πακέτο Αλογοσκούφη.

Όταν μιλάμε σήμερα για τράπεζες μιλάμε για τα λεφτά των καταθετών. Όταν, λοιπόν, κάποιος διατυπώνει την άποψη ότι τα κόκκινα δάνεια θα πρέπει να τα πληρώσουν οι τράπεζες, στην πραγματικότητα απευθύνεται στους καταθέτες των τραπεζών. [σημείωση δική μου : τα λεφτά της ανακεφαλαιοποίησης που έχουν ήδη πάρει οι Τράπεζες, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για χορήγηση νέων δανείων, αποτελούν κεφάλαια, χωρίς τα οποία, ανακαλείται η άδεια λειτουργίας τους]. Κι αυτό θα πρέπει να είναι πλήρως ξεκαθαρισμένο. Ό,τι δεν πληρωθεί, θα το πληρώσουν, τελικά, οι καταθέτες. Δηλαδή, όλοι μας.

Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να κάνουμε μία διάκριση. Υπάρχουν κόκκινα δάνεια και κόκκινα δάνεια. Υπάρχουν δανειολήπτες που έχουν αποπληρώσει το 50% του δανείου τους, άλλοι που έχουν αποπληρώσει το 80% και άλλοι το 10% ή το 20%. Για όλες τις περιπτώσεις είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει η λύση της διαγραφής των χρεών και της ταυτόχρονης δωρεάς του ακινήτου στους δανειολήπτες. Πρώτον, είναι αντίθετο στα συναλλακτικά ήθη. Δεύτερον, είναι προκλητικό για όσους δεν είχαν την «τύχη» να δανειστούν για να αγοράσουν κατοικία. Τρίτον, δεν υπάρχουν τα χρήματα για να γίνει μία τέτοια «γενναιόδωρη πράξη».

Θα επιστρέψουμε, όμως, στην διάκριση που κάναμε πιο πάνω. Νομίζουμε ότι είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να υπάρξει η ίδια αντιμετώπιση σε έναν δανειολήπτη που βρίσκεται στα μισά της διαδρομής της αποπληρωμής του δανείου του σε σχέση με έναν άλλον που βρίσκεται μόλις στην αρχή. Το βάρος των προσπαθειών της Πολιτείας θα πρέπει να πέσει στις περιπτώσεις εκείνες που αποδεδειγμένα χρήζουν βοήθειας. Δεν μπορείς να απαιτήσεις τα λεφτά εδώ και τώρα από έναν άνθρωπο που έχει πληρώσει το 60% του δανείου του και είναι σήμερα άνεργος. Μπορείς και πρέπει να του δώσεις μία μεγάλη περίοδο χάρητος. Κι από την άλλη δεν έχει νόημα να δαπανήσεις πόρους για περιπτώσεις που ο δανειολήπτης έχει αποπληρώσει μικρό μέρος του δανείου, επειδή η βοήθεια αυτή δεν θα έχει αποτέλεσμα και θα στερηθεί από άλλες κατηγορίες για τις οποίες και θα ήταν σωτήρια.

Ας δούμε και μία άλλη πτυχή αυτής της ιστορίας μέσα από ένα παράδειγμα: Ας πούμε ότι κάποιος πήρε ένα δάνειο ύψους 200.000 ευρώ και αγόρασε ένα διαμέρισμα. Έχει πληρώσει 20.000 ευρώ και οφείλει άλλες 180.000 ευρώ σε κεφάλαιο. Το ακίνητο αυτό αξίζει σήμερα 100.000 ευρώ και τελικά το παίρνει η τράπεζα μέσω ενός πλειστηριασμού. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Θα βρεθεί ο δανειολήπτης να οφείλει άλλες 80.000 ευρώ; Δεν θέλουμε να λέμε πράγματα που είναι ευχάριστα στα αφτιά, αλλά κι αυτό θα είναι παράλογο, όσο παράλογο είναι και να χαριστεί το ακίνητο στον δανειολήπτη.

Μπορεί η τράπεζα να μην ευθύνεται για την ελληνική κρίση, αλλά αυτή επέτρεψε στον πελάτη της να αγοράσει το ακίνητο με 100% δανεικά χρήματα. Για να μην μακρηγορούμε: Σε περιπτώσεις που η τράπεζα παίρνει τα ακίνητα, η ευθύνη του δανειολήπτη θα πρέπει να τελειώνει σε εκείνο ακριβώς το σημείο. Διαφορετικά θα δημιουργηθούν μεγάλες αδικίες. Κι επίσης, οι κανόνες για το πότε μία τράπεζα προχωράει σε ρύθμιση και τι είδους ρύθμιση και πότε όχι θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι για όλους.

Καταλαβαίνουμε ότι κάποιοι θα ήθελαν να ανοίξουν φάμπρικα με τις «ρυθμίσεις» δανείων. Ότι κάποιοι άλλοι ελπίζουν σε ψήφους, υποσχόμενοι κούρεμα δανείων ή ακόμη και διαγραφή οφειλών. Παίζουν στις πλάτες των δανειοληπτών. Όσοι τους ακολουθήσουν έχουν μόνο να χάσουν.

Όσο για την κυβέρνηση; Ας καταλάβουν κάποια στιγμή ότι ο πολίτης τους χρειάζεται δίπλα του. Μπορεί να υπάρχει μία μικρή μειοψηφία που ελπίζει να κερδίσει μέσα στην αναμπουμπούλα, αλλά αυτό δεν συμβαίνει με τον περισσότερο κόσμο. Ο πολύς ο κόσμος έχει προβλήματα και τα προβλήματα απαιτούν λύσεις.

Θανάσης Μαυρίδης

Πηγή:www.capital.gr

[Stathis]

Μια ρεαλιστική προσέγγιση στο θέμα, νομίζω ενδιαφέρει πολλούς.

μια αλλη προσεγγιση ειναι η παρακατω:

Μανώλης Πετράκης είπε:
21/08/2013 στις 11:49 am
Με άλλα λόγια να χάσουν τα λεφτά τους οι καταθέτες ή να πληρώσουμε παραπάνω φόρους για να μην χάσουν το σπίτι “τους” (στην πραγματικότητα δεν είναι σπίτι τους αλλά ανήκει στην τράπεζα μέχρι την ολοσχερή εξόφλησή του) οι έξυπνοι, οι σπάταλοι, οι απερίσκεπτοι ή απλά οι άτυχοι. Γιατί? Γίναμε μία οικογένεια και δεν το καταλάβαμε? Γιατί να πληρώσω εγώ την απερισκεψία ή την έλλειψη προνοητικότητας ή έστω την ατυχία του καθενός? Τι τον έχω ? Είναι πάντως πάρα, μα πάρα πολύ καλό, που η συζήτηση γίνεται δημόσια. Οι νοώντες νοήτωσαν. Οι ελάχιστες δικές μου καταθέσεις μου (ΣΗΜ. εγώ μένω στο νοίκι γιατί έβλεπα από τότε τι απίθανη φούσκα ήταν τα ακίνητα) ΔΕΝ θα θυσιαστούν για την μαιζονέτα ή το ρετιρέ με θέση στάθμευσης του κ. Ακριβόπουλου. Και αν έσκασε 200 χιλιάρικα για 100 τετραγωνικά με κλεισμένο ημιυπαίθριο στο Μπραχάμι ας πρόσεχε. Ξαναλέω δεν με ενδιαφέρει καθόλου εάν είναι άτυχος και έχασε την δουλειά του. Να πάει να ζήσει στο νοίκι. Παλιά δηλαδή που κάνανε οικονομία 20 χρόνια για να αγοράσουν τοις μετρητοίς ένα σπίτι και φρόντιζαν να έχουν και δέκα δραχμές στην άκρη για μια δύσκολη ώρα τι παθαίνανε? Μάθαμε τώρα ο κάθε πικραμένος με μηδέν καταθέσεις να σηκώνει δάνειο 250 χιλλιάδων για να ζήσει στο σπίτι των ονείρων του για να μην πληρώνει νοίκι λες και εμείς που μένουμε σε νοίκι γιατί κάνουμε μετρημένα βήματα είμαστε παιδιά ενός κατώτερου θεού. Αν αυτός ο κύριος δεν αποβληθεί από το σπίτι της τράπεζας θα του το πληρώσουμε εμείς οι υπόλοιποι στο τέλος και θα γίνει στο τέλος ιδιοκτήτης ακίνητης περιουσίας και θα το παίζει μάγκας με τα δικά μας λεφτά και εμείς θα είμαστε στο νοίκι. Τόσο απλά. Έλεος πια με τον λαϊκισμό. Αν διαβάζουμε τέτοια πράγματα εδώ τι θα διαβάσουμε δηλαδή στον Ριζοσπάστη ή την Αυγή ? Και υπάρχει και άλλο ένα θέμα πολύ πιο βαθύ που απορώ πως ο κ. Κρανιδιώτης ως νομικός το αντιπαρέρχεται τόσο εύκολο. ΑφΆ ης στιγμής επιτρέπουμε στο κράτος να παρεμβαίνει σε συμβόλαια ιδιωτών και να αλλάζει κατά το δοκούν τους όρους της συμφωνίας, παύει να υφίσταται η έννοια του συμβολαίου.

ειναι ακραια μεν, αλλα δεν ξερω αν μπορει καποιος λογικος ανθρωπος να διαφωνησει επι της ουσιας.

η γνωμη μου ειναι οτι για μια ακομη φορα οι κυβερνωντες δεν ενδιαφερονται να βαλουν ταξη και να λυσουν ενα προβλημα οπως μπορουν ή οπως ειναι εφικτο, αλλα επιδιδονται σε ενα επικοινωνιακο παιχνιδι το οποιο δεν αγγιζει το προβλημα σε βαθος, απλα προσπαθει να μην στεναχωρησει -δικαια ή αδικα- μεγαλες κοινωνικες ομαδες.
καποια στιγμη θα πρεπει να μαθουμε να βλεπουμε τα προβληματα καταματα και να κανουμε πραξεις.
στη συγκεκριμενη περιπτωση ουτε η λυση του μαυριδη προσφερει τελεσιδικη αντιμετωπιση γιατι προσπαθει να χωρεσει πολλα καρπουζια στην ιδια μασχαλη.
σε ενα οργανωμενο κρατος θα μπορουσαν οσοι αντεχουν να πληρωσουν το δανειο τους και να τηρησουν τη συμφωνια τους και οσοι πραγματικα δεν μπορουν και οι σωστες και αδιαβλητες κρατικες υπηρεσιες το βεβαιωνουν να τυχουν αλληλεγγυης.
αυτο ομως πως θα γινει στο τρωκτικισταν οπου ολοι διαπλεκονται με ολους και η διαφθορα κοντευει να αγγιξει το 100%, οντας η χωρα μας κατω απο αφρικανικες χωρες οπως το μαλι, η σενεγαλη κλπ?
για μια ακομα φορα και θα γινει παρτι λαμογιαρηδων και θα τη φανε οσοι εχουν πραγματικα αναγκη, αλλα δεν εχουν γνωριμιες.

η αποψη μου λοιπον ειναι να παρθουν οι χασουρες απο ολες τις πλευρες το συντομοτερο, με οτι αυτο σημαινει.
ολοι ξερουμε οτι ενα σπιτι που αγοραστηκε πριν 5 χρονια για 300 χιλιαδες, σημερα πωλειται κοντα στα μισα, ισως και πιο κατω.
αν το δανειο ηταν στο 100% (οπως τα περισσοτερα) με 20-25 χρονια διαρκεια, ποσα χρηματα εχει δωσει ως τωρα ο δανειοληπτης.
ουτε μερος των τοκων λεω εγω, ενω παραμενει να χρωσταει το κεφαλαιο τα διπλασια δηλαδη απο την τρεχουσα εμπορικη αξια του σπιτιου.
εστω οτι δεν ειναι ουτε ανεργος, ουτε επεσε ο μισθος του, μλκας ειναι να πληρωνει ενω μπορει να αγορασει το διπλανο με τα μισα?
ας παρθουν λοιπον οι χασουρες απο ολες τις πλευρες να παμε παρακατω.
και απο τις τραπεζες και απο τους δανειοληπτες.
στις περιπτωσεις που ο δανειοληπτης ειναι ενημερος ταμειακα θα πρεπει η τραπεζα να του κουρεψει το δανειο στην τρεχουσα αξια του ακινητου παιρνοντας η ιδια τη ζημια, αν δεν μπορει και δεν πληρωνει πλεον, θα παρει εκεινος τη ζημια και θα χασει οτι εδωσε ως τωρα.
το τι θα γινει μετα και τι κλειδωνισμοι θα υπαρξουν δεν το ξερω, ουτε μπορω να το υπολογισω διοτι δεν διαθετω τα στοιχεια.
πιστευω ομως οτι αλλη δικαιοτερη λυση δεν υπαρχει.

[PANOS-E60]

ξέρεις, συζητείται "σοβαρά" και η λύση μιά νέας bad bank που θα τα πάρει όλα τα κόκκινα πάνω της. Αυτό που δεν τολμάνε να πουν είναι ποιός θα κεφαλαιοποιήσει τη bad bank ... Αλλά ξέρουμε ... στο μπαχαλισταν, οι κουβέντες είναι δωρεάν !

Η δική μου γνώμη είναι να αφήσουν τους τραπεζίτες να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα, να μην γίνει καμμία πολιτική παρέμαση στο θέμα, διότι θα είναι επικοινωνιακή και μόνο και κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν θα αποφέρει. Συμφωνώ με το Στάθη και απεχθάνομαι τα πολιτικάντικα.

Σε ποιές περιπτωσεις θα κατασχεθούν ακίνητα και σε ποιές όχι, το ξέρουν οι Τράπεζες, το ξέρει η blackrock, το ξέρει η τρόικα, το ξέρει η αγορά, σε μεγάλο βαθμό το ξέρουν (ή τουλάχιστον το αισθάνονται) και οι ίδιοι οι δανειολήπτες. Στην κυβέρνηση δεν πέφτει λόγος, παρά μόνο τυπικός, επειδή κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών των Τραπεζών. Η κοινή λογική λέει πως κανείς δεν μπορεί να κατοικεί ένα σπίτι δωρέαν. Και τον παραλογισμό δεν τον αντέχει η αγορά. Και όσο η αγορά παρατηρεί παραλογισμούς γύρω της, τόσο η ύφεση θα βαθαίνει και νέοι άνεργοι θα προστίθενται.

Το θέμα ζητάει άμεση λύση, αλλά η κυβέρνηση δεν μπορεί να πει την αλήθεια, δυστυχώς.

[deepBLUE]

23/08/2013 10.00 Νέος τρόπος υπολογισμού του τιμήματος χρήσης του αιγιαλού από τα ξενοδοχεία

Επιστολή του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Τουρισμού Αναστάσιου Λιάσκου, σχετικά με την ανάγκη αποστολής οδηγιών στις κατά τόπους κτηματικές υπηρεσίες και ΟΤΑ για το νέο τρόπο υπολογισμού του τιμήματος χρήσης του αιγιαλού από τις ξενοδοχειακές μονάδες.
Ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Τουρισμού κ. Αναστάσιος Λιάσκος απέστειλε επιστολή προς το γενικό γραμματέα Δημόσιας Περιουσίας κ. Αβραάμ Γούναρη, αναφορικά με την ανάγκη αποστολής οδηγιών στις κατά τόπους κτηματικές υπηρεσίες και ΟΤΑ για το νέο τρόπο υπολογισμού του τιμήματος χρήσης του αιγιαλού από τις ξενοδοχειακές μονάδες, σύμφωνα με τον νέο νόμο 4179/2013.
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή του κ. Λιάσκου:
“Όπως γνωρίζετε, μετά την ψήφιση του νόμου 4179/2013 με αριθμό ΦΕΚ 175/8/8/2013, ο καθορισμός ανταλλάγματος για τη χρήση αιγιαλού καθορίζεται όπως ορίζει το άρθρο 25 του προαναφερόμενου νόμου και υπολογίζεται πλέον ΅από τον πολλαπλασιασμό του ενός τετάρτου (1/4) της μέσης τιμής απλού δίκλινου δωματίου μετά λουτρού χωρίς λοιπές επιβαρύνσεις, όπως η τιμή αυτή δηλώνεται στο ΞΕΕ για κάθε ξενοδοχειακή επιχείρηση επι τον αριθμό των κλινώνΆ.
Επιπλέον, ο νόμος προβλέπει ότι ΅τυχόν καταρτισθείσες συμβάσεις αναπροσαρμόζονται από την έναρξη ισχύος του παρόντος ως προς το αντάλλαγμα στο τίμημα του προηγούμενου εδαφίουΆ.
Επειδή πολλές κτηματικές υπηρεσίες ανά τη χώρα, καθώς και Δήμοι αγνοούν ότι ψηφίστηκε ο παραπάνω νόμος και έχει δημοσιευτεί σε ΦΕΚ, παρακαλώ άμεσα να διαβιβάσετε εγγράφως στις κτηματικές Υπηρεσίες το νέο τρόπο υπολογισμού, προκειμένου να μη δημιουργούνται προβλήματα και εντάσεις με τα ξενοδοχεία”.
- See more at: https://traveldailynews.gr/news/arti....mX0xYQjD.dpuf

[deepBLUE]

23/08/2013 08.00 Τelegraph: Οι Κυκλάδες απλά δεν μπορούν να ηττηθούν

Oι Κυκλάδες δεν θα μπορούσαν φυσικά, να απουσιάζουν από το αφιέρωμα της Telegraph στους 100 παγκόσμιους top προορισμούς.
Η βρετανική εφημερίδα, άλλωστε, συχνά εξυμνεί κάποια από τα διασημότερα νησιά του συμπλέγματος.
Αυτή τη φορά γράφει ο Μαρκ Ντούμπιν, ειδικός για ελληνικά θέμα για περισσότερο από τρεις δεκαετίες. Εχει γράψει, μεταξύ άλλων, οδηγούς για την Ελλάδα, τα ελληνικά νησιά, την Κύπρο, την ελληνική κουζίνα, την ελληνική κουζίνα, την ελληνική μουσική αλλά και το real estate στη χώρα μας.
«Ως ένα κομψό, κοσμοπολίτικο αρχιπέλαγος σε κοντινή απόσταση από την Αθήνα, οι Κυκλάδες απλά δεν μπορούν να ηττηθούν. Για πολλούς επισκέπτες, αυτά είναι τα ελληνικά νησιά, και δεν γνωρίζουν ποτέ άλλα. Είναι μονίμως γεμάτα κόσμο, συχνά και πιο ακριβά σε σχέση, ας πούμε με την Κρήτη. Αλλά τα πλήθη έρχονται, λόγω των υπέροχων φωτογραφιών, των παραλιών με τα αρμυρίκια, των παραδοσιακών χωριών, του θερμού καλωσορίσματος των ντόπιων, ειδικά στα λιγότερο πολυσύχναστα νησιά.
Η Σαντορίνη
Η ηφαιστειακή Σαντορίνη είναι καλύτερα να προσεγγιστεί από τη θάλασσα. Όπως ελίσσεται το σκάφος στα μπλε νερά της Καλντέρας, με τα βράχια να ίπτανται και τα κάτασπρα σπίτια στην κορυφή σαν ίχνη χιονιού, απλά αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό είναι το πιο υπέροχο θέαμα της Μεσογείου.
Η Νάξος
Η ανθεκτική Νάξος είναι πιο χαμηλών τόνων και το μεγαλύτερο και πιο ψηλό νησί του αρχιπελάγους. Είναι ένα από τα λίγα ελληνικά νησιά εκτός από την Κρήτη που θα μπορούσε να θρέψει τον εαυτό του – θα δείτε πρόβατα, κατσίκες και βοοειδή παντού, αλλά και κάθε λογής κηπευτικό. Η κύρια πόλη ήταν η έδρα του ενετικού Δουκάτου της Νάξου. Τα ανηφορικά καλντερίμια παρέχουν ατμοσφαιρική περιπλάνηση, ενώ η ύπαιθρος είναι γεμάτη με πύργους και αρχοντικά από τους Βενετούς και τους απογόνους τους. Υπέροχο είναι ολόκληρη η νοτιοδυτική ακτή του νησιού, που αποτελεί ουσιαστικά μια μεγάλη παραλία.
Η Μύκονος
Μόλις μεταξύ των φτωχότερων και γυμνών ελληνικών νησιών κάποτε, η Μύκονος έγινε μποέμ Μέκκα στη δεκαετία του '60 και τώρα είναι ένας από τους πιο χλιδάτους και διάσημους τουριστικούς προορισμούς στη χώρα. Είναι το κορυφαίο θέρετρο της Μεσογείου για gay ταξιδιώτες, αν και η Μύκονος έχει εφευρεθεί εκ νέου για ποικιλία πελατείας.
Η Πάρος
Η Πάρος έχει λίγο απ 'όλα όσα θα περιμένατε από τις Κυκλάδες. Μπλε τρούλους εκκλησιών, ασβεστωμένα χωριά, ξανθή άμμο, παραλίες, ταβέρνες σε λιμάνια και ζωντανά μπαρ. Έγινε μια υποχρεωτική στάση (μαζί με τη διπλανή Αντίπαρο) για τους χίπις μεταξύ της Ίμπιζα και της Ασίας, και παρά την αυξανόμενη δημοτικότητα, έχει καταφέρει να διατηρήσει την ακεραιότητα και το τοπικό της ύφος με έναν τρόπο που σε άλλα νησιά δεν υπάρχει.
Πότε να πάτε
Οι Κυκλάδες είναι πιο ευχάριστες στα τέλη της άνοιξης, όταν το τοπίο εξακολουθεί να είναι πράσινο, η θάλασσα έχει ζεσταθεί σε εφικτές θερμοκρασίες για κολύμπι και τα πλήθη απουσιάζουν. Ωραία είναι και νωρίς το φθινόπωρο, όταν οι ορδές του καλοκαιριού έχουν αναχωρήσει και η θάλασσα είναι στα θερμότερα της. Αλλά προσέξτε: μετά τα τέλη Σεπτεμβρίου πολλές εγκαταστάσεις κλείνουν, άνεμοι δυνατοί πνέουν και οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις γίνονται όλο και πιο αραιές».

Πηγή: Τelegraph

[Nino]

bmw power
https://www.deite-to.com/%CE%B4%CE%B...BF-%CF%87/5021


bmw key phone google it

[Nikos]

μια αλλη προσεγγιση ειναι η παρακατω:

Προσωπικα συμφωνω απολυτα και επαυξανω. Ο ανθρωπος εχει απολυτο δικιο .

[Nikos]

Σαφως και ειναι μεγαλος ο αριθμος των αιτιων που εχουν οδηγησει πολυ κοσμο σε δυσκολη θεση, με αποτελεσμα να κινδυνευει να χασει το σπιτι του, αλλα δεν ειναι δυνατον να αισθανομαι οικτο η λυπη για τον νεοπλουτο, τον ματαιοδοξο, τον μεγαλομανη, τον κλεφτη επαγγελματια με τη μηδενικη προσφορα στα εσοδα του κρατους, τον σπαταλο, τον επιδειξιομανη, το φοροφυγα η αυτον που δεν εχει πληρωσει ποτε του εισφορες, η αυτον που ειναι κατα συρροη απατεωνας, διατηρει μεγαλους τραπεζικους λογαριασμους, εχει παρει σπιτι με δανειο και εχει πληρωσει τρεις δοσεις και τωρα κανει το φτωχομπινε που η κακια τραπεζα θελει να του παρει το "βιος του" η το "κεραμιδι του" που λενε και οι βλαχοδημοσιογραφοι. ΟΥΣΤ ΡΕ .

[nikos1400]

ειχε παντως αποδειξεις ταμειακης απο πισω κανονικα.


για το παρακατω τι γνωμη εχεις?

Περισσότερα από 100 συνεργεία ελέγχου ενεργοποιήθηκαν για την πραγματοποίηση των 1.256 ελέγχων σε ελληνικά νησιά και τουριστικούς προορισμούς της υπόλοιπης Ελλάδας που πραγματοποίησε το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, από 6 έως 18 Αυγούστου 2013, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΘΕΡΟΣ 2013» για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία η παραβατικότητα σε Αμοργό –Παξούς – Σύμη ανήλθε στο 100%, ενώ ακολούθησε η Σαντορίνη με 96,43%, η Εύβοια με 85% και η Ρόδος με 81%.

Από τους ελέγχους, διαπιστώθηκε ότι 586 επιχειρήσεις ήταν παραβάτες και καταλογίστηκαν 5.668 παραβάσεις, κυρίως για μη έκδοση αποδείξεων και λειτουργία παράνομων ταμιακών μηχανών.

Μέση παραβατικότητα: 46,65%

Οι δέκα (10) περιοχές με την υψηλότερη παραβατικότητα εiναι:

1.- Αμοργός –Παξοί – Σύμη 100,00%
2.- Σαντορίνη 96,43%
3.- Εύβοια 85,00%
4.- Ρόδος 81,00%
5.- Μύκονος - Άνδρος 80,00%
6.- Πάρος – Αντίπαρος 77,80%
7.- Κρήτη 62,90%
8.- Τήνος 60,00%
9.- Αττική 54,00%
10.- Χαλκιδική 34,00%

ατιμη τροϊκα...

καλα, ολοι ξερουμε τι γινεται στα νησια μας, και γενικα οπου ειναι δυσκολος ο ελεγχος...
(παντα υπαρχουν εξαιρεσεις βεβαιως, δεν γενικευω)

πουλησα πριν μερικα χρονια ενα "τζιπακι" πετρελαιο σε καποιον κατοικο Καρπαθου.
μετα απο δυο τρεις μηνες με παιρνει τηλεφωνο και

-μου λεει "ειχα μια ατυχια, εσπασε το παρμπριζ. καμμια ιδεα που να κοιταξω για ανταλλακτικο κλπ?"
-του λεω "τι να σου πω. ισως απο Ηρακλειο ή Αθηνα βγαλεις ακρη, αλλα κοιτα πρωτα μεσω της ασφαλειας σου () τι γινεται"
-μου λεει "ΑΑΑΑΑ, λες να βγαλω και ασφαλεια ε? σωστα, σε ευχαριστω πολυ να'σαι καλα."
-εγω: ".............."


ανομια στην Ελλαδα...

[Kostas_1]

Σαφως και ειναι μεγαλος ο αριθμος των αιτιων που εχουν οδηγησει πολυ κοσμο σε δυσκολη θεση, με αποτελεσμα να κινδυνευει να χασει το σπιτι του, αλλα δεν ειναι δυνατον να αισθανομαι οικτο η λυπη για τον νεοπλουτο, τον ματαιοδοξο, τον μεγαλομανη, τον κλεφτη επαγγελματια με τη μηδενικη προσφορα στα εσοδα του κρατους, τον σπαταλο, τον επιδειξιομανη, το φοροφυγα η αυτον που δεν εχει πληρωσει ποτε του εισφορες, η αυτον που ειναι κατα συρροη απατεωνας, διατηρει μεγαλους τραπεζικους λογαριασμους, εχει παρει σπιτι με δανειο και εχει πληρωσει τρεις δοσεις και τωρα κανει το φτωχομπινε που η κακια τραπεζα θελει να του παρει το "βιος του" η το "κεραμιδι του" που λενε και οι βλαχοδημοσιογραφοι. ΟΥΣΤ ΡΕ .

Πόσα χρονια το λεω ρε Νικο. Τι φταιω εγω (εσυ και πολλοι αλλοι) για αυτους που εφεραν στη κατασταση αυτη τη χωρα, ειτε λεγονται τρωκτικα, ή νεοπλουτιδηδες μπαταχτσηδες, ή φoροφυγαδες, ή μιζαρπαχτρες....

Αν ειχαν ασχοληθει απο την αρχη με αυτους θα ειχε ηδη λυθει το προβλημα.

Αλλα οταν ειναι πρωτοι οι πολιτικοι στις κατηγοριες αυτες....no hope