Επικαιροτητα προβληματισμοι 8/13

[Monsta]

του Α. Ανδριανόπουλου

Που είναι οι Αμερικανοί;

Πολλοί έχουν πεί πως η ιστορία συνήθως επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εξασφαλίσει τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου από την εκμετάλλευση σχιστόλιθων στο έδαφός τους και πετρέλαιο από τους αμμόλοφους του Καναδά είναι φανερό πως νοιάζονται όλο και λιγότερο για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, στην Ανατ. Μεσόγειο και τελικά για την ίδια την Ευρώπη. Τα συνεπακόλουθα αυτής της αποστασιοποίησης αρχίζουμε ήδη να τα διακρίνουμε γύρω μας.

Κλονισμένη από οικονομικά αδιέξοδα η Ευρώπη στρέφεται για ηγεσία σε μια Γερμανία άπειρη για τον ρόλο αυτό και άγαρμπη στις κινήσεις της και σε μια Γαλλία που, όταν χρειασθεί να ηγηθεί, αποκαλύπτει τις αδυναμίες της και τον θεμελιακά συμπλεγματικό της χαρακτήρα. Είναι φανερό πως η Ευρώπη δεν μπορεί να δώσει λύση στα σημερινά της αδιέξοδα. Και ψάχνεται σε ατραπούς ξεπερασμένων οικονομικών αντιλήψεων με υψηλούς φόρους και ένα αυταρχικό δημόσιο τομέα να ξεπεράσει τα προβλήματα στα οποία την έστειλε ο ενδημικός της κρατισμός. Και το επιχειρεί, παρά τις ασυναρτησίες ορισμένων περί δήθεν νεοφιλελευθερισμού, με πολιτικές βγαλμένες από το ίδιο ντουλάπι του παλιού κρατικού παρεμβατισμού. Αν η Αμερική δεν συνειδητοποιήσει άξαφνα πως χρειάζεται μια ισχυρή Ευρώπη στο νέο διεθνές περιβάλλον του σκληρού ανταγωνισμού με τις χώρες του ΒΡΙΚ (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) και προχωρήσει στην υλοποίηση ενός νέου Σχεδίου Μάρσαλ, η Ευρώπη είναι τελειωμένη. Οσο γρηγορότερα το καταλάβουμε, τόσο το καλύτερο για μας…

Στην Μέση Ανατολή τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά. Αγνοώντας τα μαθήματα και της πιο πρόσφατης ιστορίας ακόμη πολλές χώρες εμπλέκονται σε αδιέξοδα με άγνωστη απόληξη. Πολλοί κινητοποιούνται για να προσφέρουν βοήθεια στην ακραία Σουνιτική αντιπολίτευση στη Συρία, που πολεμάει την μετριοπαθή θρησκευτικά, αλλά αντι-δημοκρατική, κυβέρνηση Ασάντ στη Δαμασκό. Πόθεν προκύπτει πως οι μαχητές του Ισλάμ στη χώρα είναι οπαδοί μιάς δυτικού τύπου λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών; Κάτι παρόμοιο έγινε σχετικά πρόσφατα και στη Λιβύη. Με τα γνωστά για όλους αποτελέσματα.

Η κατάσταση στην Αίγυπτο δεν είναι μακριά από τις εξελίξεις πρίν κάποια χρόνια στην κοντινή Αλγερία. Κι εκεί έγινε προσπάθεια εφαρμογής δημοκρατικών διαδικασιών. Η κάλπη έβγαλε νικητές τους Ισλαμιστές. Ο στρατός παρενέβη και κατέλυσε την δημοκρατία. Κι έκτοτε η χώρα βρίσκεται στην αγκαλιά μιάς αιματηρής διαμάχης που δεν δείχνει να έχει τελειωμό. Τα ίδια γεγονότα βλέπουμε στην Αίγυπτο. Ο κόσμος επανεστάτησε και ζήτησε δημοκρατία. Η κάλπη έδωσε την νίκη στους ισλαμιστές. Που σε πολλούς όμως δεν αρέσουν. Δημοκρατία α λα κάρτ δυστυχώς δεν υπάρχει. Δημοκρατία και ελευθερία οφείλουν να πηγαίνουν μαζί. Δεν θα καταλύεται η μία επειδή σε κάποιους δεν αρέσουν τα αποτελέσματα στα οποία οδηγεί η άλλη.

Διαπιστώνουμε πως στην Αίγυπτο οι αντίπαλοι των Ισλαμιστών καταγγέλλουν τους Αμερικανούς (ποιούς άλλους – οι οποίοι επιμένουν για σεβασμό των δημοκρατικών διαδικασιών – για υποστήριξη «τρομοκρατών». Υποπτεύομαι πως είναι οι ίδιοι που παλιότερα φώναζαν για ανάμιξη των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις των μουσουλμανικών κρατών. «Αμερικανοί φονιάδες των λαών» κάποιοι φώναζαν. Τώρα που οι λαοί αφημένοι στην τύχη τους σφάζονται μόνοι τους, πάλι οι αμερικανοί τους φταίνε!!

Η πλέον σχιζοφρενι κή είναι η κατάσταση στην Σαουδική Αραβία. Το βασιλικό καθεστώς εκεί στηρίζεται πάνω στο σκληρό Σουνιτικό Ισλάμ που εκφράζουν οι Βαχαμπιστές. Κάνουν έτσι όλα τα χατίρια των μουλάδων και χρηματοδοτούν την εξάπλωση της ανατρεπτικής τους θεολογίας σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες. Ταυτόχρονα βοηθούν οικονομικά τα διάφορα κοσμικά καθεστώτα της Αραβίας για να αντιμετωπίσουν τους ακραίους ζιχαντιστές τους οποίους οι ίδιοι, μέσω Βαχαμπιστών, συνέβαλαν στο να δημιουργηθούν !! Ετσι και τώρα στην Αίγυπτο. Για χρόνια οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι εξαρτώνται από την δική τους χρηματοδότηση. Και τώρα που τους ανέτρεψε ο στρατός ενισχύουν οικονομικά την νέα κυβέρνηση για να σταθεί στα πόδια της…

Είναι φανερό πως η αμερικανική αδιαφορία πλέον για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή διευκόλυνε να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου. Η Ευρώπη οφείλει να ανατιμετωπίσει σχεδόν μόνη πλέον το πρόβλημα. Οι διαπύρσιοι καταγγέλλοντες τις όποιες αμερικανικές παρεμβάσεις στο παρελθόν, να δούμε τώρα πως θα αντιδράσουν όταν θα αντιμετωπίσουν το φάσμα της έλλειψης ενέργειας μόλις φανεί πως κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει ασφάλεια και σταθερότητα στην Μέση Ανατολή.

Αυτοί οι "μισητοί" Αμερικανοί, αποτελούσαν μια κάποια λύση...

[Monsta]

Βολτίτσα Κέντρο σήμερα για ψώνια και καφεδάκι στη Πλάκα με το ΜΕΤΡΟ. Εντυπώσεις:

Μετά από 10' περπάτημα στο καυτό ήλιο, μπαίνουμε Αγ. Παρασκε-Βούλα, ενώ ο συρμός είναι κλιματιζόμενος.

Αφιξη Σύνταγμα και τσουλάμε προς τα κάτω την Ερμού - 5th Avenue, να δείξω στα παιδιά έναν από τους πιο ακριβούς εμπορικούς δρόμους παγκοΖμίως. Τα μισά μαγαζιά είναι κλειστά, είτε λόγω διακοπών , είτε λόγω 'κρίσης'. Το πλακόστρωτο είναι κατάμαυρο από τη βρώμα, ενώ όλη η Ερμού μποχάει....συχαίνεσαι και μόνο που πατάς με τα παπούτσια σου. Πίσω μας μία οικογένεια Άγγλων-βελανιδοφάγων, σχολιάζουν αρνητικά την όλη εικόνα κ τη σχέση τιμής-αξίας της χώρας, ενώ χρειάζεται να κάνουμε σλάλομ ανάμεσα στους ζητιάνους και στα διάφορα φορτηγά ανεφοδιαΖμού που είτε είναι σταματημένα, είτε διέρχονται ανάμεσα στους πεζούς κορνάροντας. Ειλικρινά, μέτρησα 9 φορτηγά μεταξύ 12-1 το μεσημέρι, ενώ κανονικά η διέλευση απαγορεύεται. Αστυνομία ανύπαρκτη (στο παρελθόν έβλεπα αρκετούς του Δήμου πάνω-κάτω), ίσως τώρα να έχουν 'στραβώσει' λόγω των ...γεγονότων, ποιος ξέρει.

Καφές στο όρθιο, σε πλαστικό ποτήρι από το Απολλώνιο στα ¤2.00 γιατί η κυρία μάς τρέχει (τελικά στα προάστια βρίσκεις πολύ καλύτερες προσφορές), ενώ λέμε να δοκιμάσουμε το σουβλάκι του κυρ Κώστα από το 19πριντο2οΠαγκόζμιοπολεμοπ� �ντως, κάτω στο Μοναστηράκι -ένα μαγαζί τρύπα- στο οποίο από τις 11:30 το πρωί γίνεται το 'έλα να δεις'. Είμαι λοιπόν στη ουρά, 10-12 άτομα μπροστά μου...και η διαδικασία έχεις ως εξής: παραγγέλνεις-περιμένεις-πληρώνεις-φεύγεις-έρχεται ο επόμενος. Αντιλαμβάνομαι λοιπόν ότι το μόνο που παίζει είναι μπιφτεκάκι στενόμακρο και αφού δίνω τη παραγγελία, προσπαθώ να του πιάσω τη κουβέντα:

Για κάποιο περίεργο λόγο είναι ξυνισμένος και πολλά βαρύς.

- τι έγινε μάστορά μου, όλα καλά;;
- ;;;;;
- μόνο μπιφτεκάκι βλέπω εε;;
- άσε ρε φίλε κι είμαστε από το πρωί εδώ, έχουμε λιώσει να ουμε.
- έχει δουλειά βλέπω όμως...
- τι να το κάνεις ;;; Δε βλέπεις εδώ τι τραβάμε ; Καήκαμε... &

στο μεταξύ δε με ρωτάει τι να βάλει-να μη βάλει στο τυλιχτό και έχει ήδη πασαλείψει το τζατζίκι, ενώ σε δύο από αυτά δεν θέλω...καπάκι του το λέω, και μου ρίχνει τρελό βλέμμα like....why the fuck didn't you tell me bro???? Τέσπα με τα πολλά και τρελά φορτωμένος, αντί να πάρει δύο ΝΕΕΣ πίτες, βγάζει από τις ίδιες (!!!) το τζατζίκι με ένα μαχαίρι για-όλες-τις-χρήσεις, βάζει σως, τα τυλίγει ενώ ο ιδρώτας στάζει ποτάμι padu κ τα πετάει σ ένα δίσκο μες τη λίγδα. Δε μίλησα βέβαια και το ξερο-κατάπια γιατί α) μετράω μέρες στο μπουρδέλο και β) αν μιλούσα, θα με μάζευε το 100 και δε λέει καθόλου για το καραγκιοζάκι. Πληρώνω λοιπόν δίπλα τη κυρά του ¤2.30 / κομμάτι και πάω έξω - απόδειξη για το φπα δε κοίταξα καν από τα νεύρα μου.

Δεν έφαγα βέβαια διότι:

α) είχα νεύρα
β) αλλά και μην είχα νεύρα, πάλι δεν θα το άγγιζα, καθότι
β1) τις πίτες του τις πασαλείβει με το λίπος που τρέχει από τη πλάκα &
β2) το μπιφτεκάκι είναι στη κυριολεξία μπι-φτε-κά-κι. Είνα ένα, ούτε καν δύο, μπιφτέκι πολύ μικρών διαστάσεων ΚΟΜΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ για να χωρέσει στη πίτα.

Τέλος η κυρία γκρίνιαζε που ενώ είχε είχε σως, είχε ΚΑΙ γεύση από τζατζίκι.

Μετά από αυτή την εμπειρία κύριοι, αδυνατώ να καταλάβω ΠΩΣ σε αυτό το μαγαζί γίνεται το αδιαχώρητο. It's beyond me.

Επίσης σημειώστε ότι, στις 5 η ώρα το απόγευμα κλείνει - πάει σπίτι του !! Όπως ακριβώς είπε δηλαδή ..."έχει λιώσει στη κούραση..." και πρέπει να κουράρει.


Έδιτ: πολύ καλή εξυπηρέτηση από όλους τους υπάλληλους στο κατάστημα Nikolis Fashion. Πολύ οργανωμένη επιχείρηση, πραγματικά "άλλο" επίπεδο. Μπράβο τους !!!

[Leonidas_E39]

Βρε Κωστα μπας και η λίγδα του το κανει ποιο νοστιμο και γίνεται το αδιαχωρητο.




Πλακα κάνω φυσικα.

[PANOS-E60]

οταν ρε φίλε δεν έχει λάβει ακόμα το μήνυμα ο σουβλα-Τζης, πως περιμένεις να το έχει λάβει ο Δεη-Τζης ?

[Stathis]

Οι δημόσιοι υπάλληλοι οκτώ χωρών του κόσμου (gallery)

https://www.akous.gr/post.asp?uid=15611

[S8N]

Να κι ο δικος μας:

[Monsta]

Έκανα μπάνιο με dettol, καθάρισα 4 ζευγάρια παπούτσια από κάτω με χλωρίνη και έφαγα και μια μπριτζόλα. Αξέχαστη εμπειρία η σημερινή. Παρασύρθηκα και με το παπάρα το σουβλατζή και ξέχασα να γράψω κάτι ακόμα...

Στο METRO φυσικά κανένας έλεγχος εισιτηρίων.

Στην επιστροφή ο συρμός ΔΕΝ είχε κλιματισμό (παλαιάς κοπής), ενώ ήταν μες τη βρώμα. Ναι το ξέρω ότι έχω ένα 'θέμα' με τη καθαριότητα, αλλά ως πολίτης που πληρώνω εισιτήριο, απαιτώ να υπάρχει μια στοιχειώδη καθαριότητα, όχι ενδιάμεσα της ημέρας που προφανώς τζάμια-κουπαστές έχουν λερωθεί από τα χιλιάδες χέρια από το πρωί, αλλά για παράδειγμα ανάμεσα στα καθίσματα και μεταξύ καθισμάτων κ βαγονιού. Εκεί λοιπόν γινόταν τέτοιος χαμός, όπου για μια στιγμή εκεί που καθόμουν σα να πήρε το μάτι μου τα μουστάκια ενός ...τρωκτικού. Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος, καθώς τόσα ανθρωποειδή τρωκτικά που πέρασαν σήμερα από δίπλα μου (πολύ κίνηση η Αθήνα), είχαν ερεθίσει εξαιρετικά τους τρωκτικο-αισθητήρες μου.

Επίσης για κάποιο λόγο εκεί που αναπτύσαμε ταχύτητα μεταξύ των σταθμών, ένιωσα μία ανασφάλεια και μία αηδία, ενώ ήρθαν στο νου τα τελευταία γεγονότα με τις ατέλειωτες απεργίες που έκαναν οι συνδικα-ληστές του ΜΕΤΡΟ και τα σινάφια τους. Θυμήθηκα τις δηλώσεις ότι απεργούν για το καλό του κόσμου και το άλλο το ΚΑΘΑΡΜΑ που όταν τον ρώτησαν 'το ξέρετε ότι ταλαιπωρείται ο κόσμος για να πάει στη δουλειά του;' απάντησε ...'να πάει με τα πόδια'. Αυτή λοιπόν η ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ που από δηλώσεις, μπορούν πολύ εύκολα να γίνουν πράξεις κι αν γίνει 'κάτι' μετά πιασε τ αυγό και κούρευτο, με έκανε να νιώσω πολύ ΑΒΟΛΑ.

Και αυτό σε ευθεία ΑΝΤΙΘΕΣΗ τώρα που το σκέφτομαι, με την ημέρα που είχα συναντήσει τον Γιώργο-Pilot (ή το κάθε Γιώργο για τη περίπτωση) στο Μακεδονία πριν ανέβω τη σκάλα για να μπω στο Αirbus. Εκεί ναι, είχα νιώσει σιγουριά. Φαίνεται δηλαδή - και εκτός από τα γραφόμενα -, ότι αυτοί οι άνθρωποι εκεί πέρα, παίρνουν στα σοβαρά την εργασία τους και ξέρουν καλά την τεράστια ευθύνη που κουβαλάνε. Αλλά πάνω απ όλα ΑΓΑΠΑΝΕ αυτό που κάνουν.

Ποιος μπορεί να το πει αυτό για τους εργαζόμενους του ΜΕΤΡΟ ή κάποιας άλλης ΔΕΚΟ, με τις εικόνες που έχει στο μυαλό του;;; Δε λέω ότι δεν θα υπάρχουν υπεύθυνα άτομα που εργάζονται στο μετρό, αλλά ποιο είναι το μήνυμα που περνάει στο κόσμο όταν ακούει δηλώσεις Σταματόπουλου και λοιπών τρωκτικών και τους λόγους για τους οποίους απεργούν;;;

Ναι λοιπόν, τότε θα τους πάρει ΟΛΟΥΣ η μπάλα. ΣΙΧΑΜΕΝΟΙ.

[pilot]

είπες την λέξη κλειδί! ''Να αγαπάς αυτό που κάνεις''...να το βλέπεις πρώτα σαν ευχαρίστηση και μετά σαν βιοποριστικό μέσο...εξαιρετικά δύσκολο δυστυχώς...

Υπάρχουν και άλλα φυσικά όπως σεβασμός στον πολίτη-πελάτη, αίσθημα ευθύνης κλπ κλπ κλπ κλπ τα οποία έχουν όλα σαν ''θεμέλιο'' την ΠΑΙΔΕΙΑ! Προσωπικά εκεί έχω καταλήξει για το τι φταίει..η παιδεία(με κάθε δυνατή έννοια βεβαίως)..

Οπως είπα έχω ζήσει/δουλέψει έξω και έχω δουλέψει με ξένους και εδώ..δεν έχουμε ΤΙΠΟΤΕ να ζηλέψουμε από αυτούς παρά μόνο Π Α Ι Δ Ε Ι Α...end of story..

[A8hnaios]

Να κι ο δικος μας:

Μονίμως Απών!!!

[Stathis]

σα να πήρε το μάτι μου τα μουστάκια ενός ...τρωκτικού.

Μηπως ηταν ο ελεγκτης?