To ΣΚ που μας πέρασε, την έκανα για πάρτη μου και πήγα στο βουνό.
Βουκολικές καστάσεις, όπου σε 2.000 μέτρα υψόμετρο, αν δεν γελάς με τα τεκταινόμενα και τους ανθρώπους κάτω, το λιγότερο, σε αφήνουν αδιάφορο.
(Άρη σπάστες πΛιζ άμα βαραίνουν το σύστημα μη με κράζει ο Σιτάθς 
)
ps: δεν το συζητάμε για την προσοχή, τα σκουπίδια και το συμμάζεμα μετά την αναχώρηση.
Κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε.
Δικαιώματα - Επιλογές
