Αρχικό μήνυμα απο BILL007
H τσιγγάνα καλή ;
Bmw Addicted
H τσιγγάνα καλή ;
Bmw Addicted
Νεα ασφαλτος στη παραλιακη σε αρκετα σημεια. Νεα ασφαλτος στον περιφερειακο Δραπετσωνας. Ανοιγουν 4 σταθμοι μετρο στις 26 Ιουλιου. Αλιμος Ηλιουπολη Αργυρουπολη Ελληνικο. Θα αδειασει λιγο η Λ.Βουλιαγμενης.
Πολυ χαιρομαι που βλεπω αυτα τα εργα, μακαρι να ακολουθησουν κι αλλα
Bmw Addicted
Περίμενε να δεις τι θα γίνει απο κίνηση στο Ελληνικό από Σεπτέμβριο...
Detailing Madness
Banned
Tο «ταμπού» του πελατειακού κράτους
Του Χρήστου Γιανναρά
Εχει καταστραφεί (στην κυριολεξία) η ζωή της συντριπτικής πλειονότητας οικογενειών και ατόμων. Σε κάθε γωνιά της χώρας και σε κάθε παραμικρή πτυχή της καθημερινότητας αναπαράγεται ο πανικός της στέρησης, της ανασφάλειας. H απελπισία έχει παραλύσει τον ψυχισμό των ανθρώπων, είναι καθολική και αρράγιστη η βεβαιότητα για την αναξιοπιστία, την πολλαπλά πιστοποιημένη ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού να διαχειριστεί τη συμφορά που το ίδιο προκάλεσε.
Eξόφθαλμα τα εφιαλτικά δεδομένα, όμως τα κόμματα στο θλιβερό Eλλαδιστάν συνεχίζουν τις απίστευτες, σε μωρολογία και μικρόνοια, αντιμαχίες για το κάθε τι. Ωσάν να μην βλέπουν, να μην ακουν, να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους. Σε ένα μόνο θέμα συμπίπτουν και συμφωνούν, δίνουν κοινό αγώνα όλα τα κόμματα, σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, με φανατισμό και πείσμα: Nα μην απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι.
H πρωτοφανής σύμπνοια και ανυποχώρητη εμμονή όλων των κομμάτων στο συγκεκριμένο θέμα έχει προφανέστατη λογική βάση: Aπόλυση δημοσίων υπαλλήλων θα σήμαινε κατάλυση του πελατειακού κράτους. Kαι αν το πελατειακό κράτος καταλυθεί, το κόμματα στην Eλλάδα δεν έχουν λόγο υπάρξεως. Δεν ξέρουν να κάνουν άλλη δουλειά, να λειτουργήσουν για άλλο σκοπό, με άλλους στόχους. Δεν διανοούνται ότι θα υπήρχε περίπτωση να υπηρετήσουν ανάγκες κοινωνικές, προτεραιότητες εκσυγχρονισμού, προόδου, ιστορικής ευθύνης και πολιτισμού των Eλλήνων.
Eχουν φτιάξει το κράτος και το συντηρούν για να εξασφαλίζει διά βίου σίτιση («βρέξει-χιονίσει») στους πελάτες - ψηφοφόρους των κομμάτων. ΓιΆ αυτό και «εργαζόμενοι» είναι μόνο η κομματική πελατεία και έχει απεριόριστα δικαιώματα – ο γιατρός που χειρουργεί ανοιχτές καρδιές και ανοιχτά κρανία, με δεκάωρη ορθοστασία, δεν λογαριάζεται «εργαζόμενος» ούτε ο βιοπαλαιστής, που η πελατεία των κομμάτων τού καίει κάθε τρεις και λίγο το μαγαζί. Tο κράτος ανήκει στα κόμματα και στους πελάτες τους τούς διορισμένους με ρουσφέτι στο Δημόσιο.
Oσες «διοικητικές μεταρρυθμίσεις» κι αν αποφασιστούν, με οποιεσδήποτε τυμπανοκρουσίες, η γραφειοκρατία στην Eλλάδα αποκλείεται να θιγεί. Διότι, αν απλουστευθούν και συντομευθούν οι σχέσεις του πολίτη με το κράτος, θα αποκαλυφθούν οι υπάλληλοι που είναι περιττοί, αργόσχολοι και, κατά λογική ακολουθία, θα πρέπει να απολυθούν. Oι δαιδαλώδεις και αργόσυρτες διαδικασίες εμφανίζουν σήμερα «αναγκαίους» για τη λειτουργία του κράτους αναρίθμητους φυγόπονους, ευθυνόφοβους, ράθυμους, οκνηρούς, ανίκανους, ολιγοφρενείς, που «άραξαν» στο Δημόσιο με κομματικό «σημείωμα». Eίναι η κομματική πελατεία που δεν πρόκειται να θιγεί, από καμία δύναμη, όσο υπάρχει το σημερινό πολιτικό σύστημα, το σημερινό Σύνταγμα, η σημερινή συνδικαλιστική απολυταρχία. Δεν υπάρχει περίπτωση να αυτοκτονήσει η κομματοκρατία, να αυτοκαταργηθεί.
Tο έγκλημα του εξωφρενικού υπερδανεισμού της χώρας (με συγκεκριμένους, επώνυμους φυσικούς αυτουργούς) διόγκωσε τερατωδώς το πελατειακό κράτος, αλλά και αποκάλυψε τις πραγματικές του διαστάσεις: κοινωνικής λοιμικής. Kάθε πολίτης, απροκατάληπτος και διανοητικά επαρκής, μπορεί τώρα να έχει τεκμηριωμένη τη βεβαιότητα ότι στην εφιαλτική καταστροφή μάς οδήγησαν τα κόμματα μόνο για χάρη του πελατειακού κράτους, αυτού του Mινώταυρου. Eξ ορισμού αυτονομημένο από την κοινωνία, άδικο, αντίπαλο του πολίτη, το πελατειακό κράτος είναι ο θανάσιμος επίβουλος της ζωής, της αξιοπρέπειας, της ανθρωπιάς μας.
Oμως, δύο χρόνια τώρα, τα κόμματα (όλα) έχουν κατορθώσει να εμφανίζουν τη ζωτική ανάγκη κατάλυσης του πελατειακού κράτους σαν εκβιαστική αξίωση και απάνθρωπη αναλγησία της τρόικας των δανειστών μας. H τρόικα ζητάει δραστικό περιορισμό του υπερτροφικού κράτους, μείωση, κατά πολλές δεκάδες χιλιάδων ατόμων, της δημοσιοϋπαλληλίας. Aν ζητούσε να απολυθούν οι ρουσφετολογικά διορισμένοι, να λειτουργήσουν θεσμοί αξιοκρατικού ελέγχου, εξ υπαρχής σχεδιασμός της λειτουργίας υπουργείων και δημόσιων υπηρεσιών με επαναξιολόγηση της καταλληλότητας και επάρκειας του προσωπικού, θα σφετεριζόταν σαφώς ρόλο πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας. Tο να ανταποκριθεί η Eλλάδα στην αξίωση των δανειστών της για περιορισμό του κράτους, όχι προσφέροντας απρόσωπες απολύσεις («κούρεμα» της δημοσιοϋπαλληλίας) αλλά τολμώντας σχεδιασμό αναδόμησης των υπηρεσιών, με αμερόληπτη αξιολόγηση του προσωπικού και απομάκρυνση των ανίκανων και ράθυμων, είναι στο χέρι των πολιτικών μας «δυνάμεων». Kαι αυτές, το ξέρουμε καλά, θυσιάζουν τον λαό και το μέλλον του για χάρη της κομματικής τους πελατείας.
Mε αποτέλεσμα: παρά τον καταιγισμό των απειλών για επικρεμάμενες απολύσεις, η δημοσιοϋπαλληλία απτόητη συνεχίζει τους ρυθμούς και τα προκλητικότατα «χούγια» της, απολύτως σίγουρη ότι τίποτα δεν μπορεί να την αγγίξει. Θρασύτατη αντικοινωνική συμπεριφορά, σαδιστικός βασανισμός του αδύναμου (κυρίως) πολίτη, «αέρας» κατεστημένης, ατράνταχτης εξουσίας, χαβαλές, χασκόγελα, αραχτή τεμπελιά, ιδιωτικά τηλεφωνήματα ατελείωτα και κάθε μέρα, από κάθε γραφείο, κάποιοι να λείπουν «νομίμως». Yπάρχουν εξαιρέσεις ανθρώπινης ποιότητας, αλλά η κυρίαρχη εικόνα είναι αυτή.
H αντικοινωνική νοοτροπία της διορισμένης στο Δημόσιο κομματικής πελατείας έχει τη μεταδοτικότητα επιδημίας: αλώνει προοδευτικά και τον ιδιωτικό τομέα. Tράπεζες, νοσηλευτικές επιχειρήσεις, πολυκαταστήματα, επιμελητήρια και Tαμεία, όλο και συχνότερα εμφανίζουν υπαλληλικές συμπεριφορές δημοσιοϋπαλληλίας. ΓιΆ αυτό και η (επώδυνη οπωσδήποτε) μετάβαση σε δομές και λειτουργίες κοινωνικού κράτους, κατάλυσης του πελατειακού μοντέλου, είναι όρος επιβίωσης της ελλαδικής μας συλλογικότητας.
Mετά την κραυγαλέα αποτυχία και γελοιοποίηση του ιστορικο-υλιστικού Mαρξισμού, ζούμε, μονόδρομο, την απροσχημάτιστη απανθρωπία του ιστορικο-υλιστικού Kαπιταλισμού, της «ελευθερίας» των Aγορών. Mοναδική δυνατότητα θεσμικής αντίδρασης και σε αυτόν τον εφιάλτη είναι το κράτος. Oχι το κομματικό, πελατειακό κράτος, αλλά το κράτος δικαίου, το κράτος πρόνοιας, το κοινωνικό κράτος. Tα κόμματα, με ετικέτα «Aριστεράς», πρωτοπορούν στη μαχητική υπεράσπιση του πελατειακού κράτους, του κηφηναριού της παρασιτικής δημοσιοϋπαλληλίας, γιΆ αυτό και συγκυβερνούν με τα ασπόνδυλα υποχείρια των Aγορών. Tο αίτημα του κοινωνικού, δίκαιου, θεσμικά λειτουργικού κράτους, αίτημα καινούργιου Συντάγματος, το καταλαβαίνουν μόνο οι κομματικά απροσκύνητοι. Πρέπει να είναι πολλοί. Aλλά προσώρας αμήχανοι.
Πηγή: Kathimerini
No hope. Confirmed.
Bmw Addicted
Σύνταξη από τα 50 για 450.000 εργαζομένους στο Δημόσιο
https://news247.gr/eidiseis/oikonomi...=24mediaWidget
Δεν ξέρω να το ανεβάσω όλο, αλλά επιτέλους σωθήκαμε!!!!
Ο κόσμος πεθαίνει της πείνας, και εμείς βγάζουμε χαραμοφάηδες...
Δε φταίνε οι άνθρωποι, δε λέω, αλλά όχι και σύνταξη από τα 50....
λιγοτερα θα μας κοστιζουν ετσι τα συγκεκριμενα τρωκτικα.
σαν συνταξη θα παιρνουν μερος του μισθου, χωρια που θα μπορει να τις κουρεψει κι αλλο ριχνοντας το κοστος.
οπως εχουμε ξαναπει οι ανθρωποι δεν ειναι αριθμοι, ο αξιοπρεπης μισθος και η συνταξη ειναι δικαιωμα το οποιο πηγαζει απο την υπαρξη του ατομου και μονο.
ασχετα τι προσφερει ή τι προσπαθεια κανει.
απο μια χωρα δημοσιων υπαλληλων, θα παμε σε μια χωρα συνταξιουχων...
μια χαρα...
Banned
Το διάβασα το πρωί και μου σηκώθηκε κυριολεκτικά η τρίχα κάγκελο.
Δεν μπορώ για κάποιο λόγο να κοπιάρω το σώμα του άρθρου από το τηλ. Αν δε βαριέται κάποιος, ας το κάνει έδιτ κι ας το ενσωματώσει.
Τσίπουρο σοφιστής
οχι οτι παιζει καποιο ρολο... αλλα εχει πολλα λαθη το αρθρο δεν ειναι ετσι οπως τα λεει.
οι εικοσαετιες εικοσιπενταετιες με ανηλικα κλπ αφορουν μειωμενες συνταξεις.
Ακριβως τα ιδια ισχυουν και σε εργαζομενους στον ιδιωτικο τομεα 25 ετια και 50 χρονων στις γυναικες
Για οποιον θελει να το ψαξει...
https://portal.gsis.gr/portal/page/portal/SYNTMIST
υγ. υπαρχουν και καποιοι που ενω ο νομος τους δινει το δικαιωμα της συνταξιοδοτησης, δεν το θεωρουν ηθικο να ειναι συνταξιουχοι απο τα πενηντα και ποιο πριν χρονια τους και δεν κανουν χρηση των ευεργετηματων της νομοθεσιας...
και πριν μιλησει κανεις για το αντιθετο!!!
μιλαω για τον εαυτο μου!!!
τριτεκνος γαρ
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Nino : 15-07-13 στις 13:05
....................
Ποιοι αποτελούν το Ελληνικό Σοβιέτ;
Του Γιώργου Καισάριου
Το κρατικοδίαιτο κομμάτι του Ελληνικού Σοβιέτ (ήτοι η ελληνική γραφειοκρατική αριστεροσύνη) χορεύει αυτή την εποχή το τελευταίο ταγκό. Σωστά ακούσατε. Κάνουν μια ύστατη προσπάθεια να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, τους μισθούς και τους τίτλους τους. Η τελευταία αυτή προσπάθεια έχει επικεντρωθεί στο να βρεθεί αρκετό χρήμα προκειμένου να μην χάσουν τα “κεκτημένα”.
Έτσι λοιπόν, πιστεύοντας ότι στην ελληνική οικονομία "λεφτά υπάρχουν", έχουν αμολήσει χρηματοκυνηγητό με σκοπό να βρουν και το τελευταίο ευρώ, για να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν τόσα χρόνια, που δεν είναι άλλο από το να απομυζούν τον Ελληνικό λαό.
Προφανώς κανείς τους δεν πιστεύει στο ρητό της στήλης, Φόροι που δεν μπορεί να πληρωθούν δεν θα πληρωθούν, αλλά και "Βεβαιωμένοι" φόροι που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν θα πληρωθούν. Προφανώς κάνεις τους δεν γνωρίζει την θεωρία του Laffer, σύμφωνα με την οποία όσο μεγαλύτερη η φορολογία, τόσο λιγότεροι οι φόροι. Το Ελληνικό Σοβιέτ όχι μόνο παραγνωρίζει τους κανόνες των μαθηματικών, αλλά έχει έννομο συμφέρον να κάνει το αντίθετο.
Αδιαφορεί τι λένε οι κλασικοί φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, η πρακτική εμπειρία των δυτικών οικονομιών των τελευταίων 100 ετών και αδιαφορεί για το ότι παντού ο υπαρκτός σοσιαλισμός έχει αποτύχει. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να φορολογεί, είτε αυτά τα λεφτά υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν. Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου... του δικού της θανάτου.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ποιος νομίζετε ότι γράφει ένα νομοσχέδιο 200 σελίδων; Ο κάθε υπουργός, ή κάποια κομματικά στελέχη (που δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα); Νομίζετε ότι η βουλή έχει καμία ανάμιξη στα όποια νομοσχέδια της εκάστοτε κυβέρνησης; Ή νομίζετε ότι στελέχη της κυβέρνησης διαβάζουν ένα νομοσχέδιο 200 σελίδων; Ή μήπως ο πρωθυπουργός; Αυτοί που γράφουν τα διάφορα (παλαβά) νομοσχέδια είναι τα γραφειοκρατικά στελέχη των υπουργείων, που κάνουν αυτή τη δουλειά χρόνια τώρα;
Αυτοί που γράφουν όλους αυτούς τους άχρηστους νόμους (και τις διευκρινιστικές διατάξεις), είναι οι ίδιοι που, ανεξάρτητα του ποιος είναι κυβέρνηση, ουσιαστικά κάνουν το κουμάντο. Είναι η γραφειοκρατική ελίτ των “ειδικών” μέσα στα υπουργεία, που το πρωθυπουργοκεντρικό σοσιαλιστικό μοντέλο κεντρικής διοίκησης (ΑΚΑ σοβιέτ), τους έχει δώσει το δικαίωμα να κάνουν το κουμάντο. Διότι υπουργοί και πολιτικοί προϊστάμενοι έρχονται και φεύγουν, αυτοί όμως μένουν.
Ναι μεν όλοι αυτοί παίρνουν στίγμα και κατεύθυνση από την πολιτική ηγεσία, αλλά ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες. Λεπτομέρειες που το πολιτικό προσωπικό πολλές φορές δεν ξέρει καν ότι υπάρχουν. Ποιος άλλωστε είχε την φανταστική ιδέα νομίζετε να αυξηθεί η προκαταβολή φόρου νομικών προσώπων στο 90%;; Κάποιος στην κυβέρνηση;
Αυτό το κρατικοδίαιτο κομμάτι της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας θα πρέπει να εξαλειφτεί. Είναι η ίδια κάστα γραφειοκρατών που απαρτίζουν και την ΕΡΤ και είναι οι ίδιοι που εμποδίζουν οποιαδήποτε προσπάθεια προόδου, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θέλει πράγματι να αλλάξουν τα πράγματα (που δυστυχώς όσο περνάει ο καιρός το πιστεύω λιγότερο).
Άρα το Ελληνικό Σοβιέτ έχει όνομα και διεύθυνση και δεν είναι άλλο από τα γραφειοκρατικά γρανάζια αυτού του κράτους. Άρα όποιος πολιτικός ή κυβερνητικό στέλεχος θέλει να κάνει πραγματικές αλλαγές σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει να ξεριζώσει το 100% όλων αυτών που είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για πολλές από τις λεπτομέρειες σε πολλά νομοσχέδια, νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο δεν θα θιγούν τα κεκτημένα τους.
george.kesarios@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Banned
Τρία άτομα στο δικό μου κύκλο (δυστυχώς) δεν σκέφτονται έτσι. Και παίρνουν σύνταξη και δουλεύουν μαύρα. Το είχα ξαναγράψει.
Δικαιώματα - Επιλογές
