παιδιά...αυτά που περιγράφουμε γίνονται μόνο εδώ. οι κομπίνες που αναφέρεις άρη, είναι επειδή μένει πάντα ατιμώρητος ο μπιστολέρο. απο εκεί ξεκινά το πράμα.
το πρόβλημα πρέπει να λύνεται απο το ξεκίνημα του. τι θέλω να πω. αν αυτός που εκδίδει την επιταγή κυνηγιέται απο θεούς και δαίμονες με πάγωμα όλων του των λογαριασμών, με κατασχέσεις ακόμα και στα παιδιά του όπως γίνεται και έξω, πολύ απλά δεν θα υπάρχουν απλήρωτες υποχρεώσεις.
για να το πάμε ακο΄μα πιο μακρυά, γιατί έχουμε πιαστεί πάλι με το πόσο λαμόγιο είναι κάποιος και πόσο εύκολα μπορεί να κάνει ζημιά σε κάποιον άλλο, οι τράπεζες είναι οι πρώτες που πρέπει να λογοδοτούν, όταν ένας πελάτης τους αφήνει απλήρωτη μια επιταγή.
το να κουβαλάς ένα μπλοκ επιταγών με το λογκο μια τράπεζας, είναι και η εγγύηση της τραπέζης. υπάρχουν συστήματα με επιταγές σε άλλες χώρες που τα κούς και γελάς...στην φινλανδία για παράδειγμα, όταν η επιταγή είναι χειρόγραφη, αυτός που την λαμβάνει πρέπει εντός κάποιου διαστήματος να ενημερώσει την τράπεζα με τον αριθμό επιταγής και το ποσό, έτσι ώστε να ελεγχθει απο την τράπεζα. με αυτό τον τρόπο, βλέπουν τι φύλλα υπάρχουν απο τον συγκεκριμένο εκδότη, τι ποσό αθροίζουν όλες μαζί και τι χρονικό περιθώρειο έχουν για να πληρωθούν...
αν για παράδειγμα αυτός έχει σε ένα τετράμηνο 100κ κομμένα και στον λογαριασμό του υπάρχουν 300 πχ, όλα καλά. αν όμως έχει 50 στον λογαριασμό του, υπάρχει πρόβλημα.
στην περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα, η τράπεζα αναλαμβάνει την ζημιά και απο εκεί και έπειτα έχει να κάνει αυτή, μαζί με τον νόμο και το κράτος το τι θα κάνει με τον μπιστολέρο.
εδώ η κατάσταση έχει ως εξής...πας με μια κατάθεση σε έναν καινούριο λογαριασμό με 3κ και αμέσως σου δίνουνε και το μπλοκάκι. το πόσες επιταγές θα κόψει αυτός που παίρνει το μπλοκ, είναι δικό του θέμα και κανενός άλλου.
φυσικά και το κράτος πρέπει να προστατεύσει τις πληρωμές τις αγοράς, γιατί έχει άμεσο αντίκτυπο και στα δικά του έσοδα. δεν είναι λογική το...στα @@ μου εμένα, εγώ θέλω τον φόρο. σκοπός είναι η υγιής και στην ώρα της συναλλαγή. τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα και κατά την δική μου γνώμη πρέπει να κάτσουν στο σκαμνί πολλοί τραπεζικοί για όλη αυτή την ζημιά που εχει έρθει στην αγορά με τις ακάλυπτες επιταγές.
όπως λοιπόν πάει κράτος και μπιστολιασμένος και πληρώνονται απο την τράπεζα που ο πελάτης τους κάρφωσε τον άλλο επαγγελματία, έτσι να γίνει και εδώ.
εσύ για παράδειγμα. αν μπείς εγγυητής σε δάνειο κάποιου φίλου σου και ο φίλος σου δεν πληρώσει, τι θα γίνει? ακριβώς...γιατί λοιπόν η τράπεζα να είναι εξαίρεση απο αυτό τον κανόνα? στο παιχνίδι και οι τράπεζες λοιπόν, να πληρώσουν τώρα τα σπασμένα...καμμία λύπηση στους μεγαλύτερους απατεώνες.
