1) Τα ΄μαθες τα νέα Αλέκο;
Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, είναι ένα από τα συνθήματα του θολού μάγματος της κοινωνικής αντίστασης και της άνευ ουδενός κόστους επιδεικνυόμενης αλληλεγγύης, τα οποία αμφότερα συχνά οι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται για να αναρριχηθούν στην εξουσία.
Οι εξεγέρσεις σπανίως, αν όχι καθόλου, οδηγούν σε καλύτερες μέρες σε σχέση με τις κακές μέρες που τις πυροδότησαν. Η εργασία, η μόρφωση και η ευνομία μόνο οδηγούν στη βελτίωση της ζωής εκάστου αλλά και την κοινωνική ευημερία.
Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο είναι χαρακτηριστικές των αυθόρμητων εξεγέρσεων που έχουν σαν μοναδικό «καύσιμο» την αγανάκτηση. Στην αρχή η εξέγερση κινήθηκε εναντίον του διεφθαρμένου και δεσποτικού καθεστώτος Μουμπάρακ...
Το πολιτικό αποτέλεσμα αυτής της εξέγερσης στις εκλογές μεταφράστηκε στην άνοδο στην εξουσία του Μόρσι με τη στήριξη των Αδελφών Μουσουλμάνων, ενός κινήματος φανατικών ισλαμιστών με έντονο αντιδυτικό και αντικαπιταλιστικό χρώμα.
Τα αίτια της εξέγερσης στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της περιφέρειας αποδίδονται στην εκτίναξη των τιμών των βασικών τροφίμων στα ύψη στα τέλη της περασμένης δεκαετίας.
Ένα άλλο βασικό πρόβλημα της Αιγύπτου ήταν πως ο δημογραφικός δυναμισμός της κοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες έφτασε να βγάζει τα τελευταία χρόνια περί τις 700-800.000 νέους το χρόνο στην αγορά εργασίας.
Προκειμένου να δημιουργεί τόσες νέες θέσεις εργασίας η αιγυπτιακή οικονομία χρειαζόταν να αναπτύσσεται τουλάχιστον με 6-7% ετησίως. Τα δυο παραπάνω δεδομένα δημιούργησαν μια ικανή ποσότητα εκρηκτικής πρώτης ύλης στην κοινωνία.
Η εξέγερση της πυροδότησε εκλογές που την οδήγησαν στην ανάδειξη των άκρων στην εξουσία. Τα άκρα είναι καλά να καταγγέλλουν και να συσπειρώνουν οριοθετώντας φανταστικούς εχθρούς, όχι να δίνουν λύσεις.
Ένα χρόνο μετά στην Αίγυπτο οι ισλαμιστές προσπαθούσαν να περιορίσουν τα κοσμικά στοιχεία της κοινωνίας, αλλά στην οικονομία δεν κατάφεραν να δώσουν λύσεις. Μοιραία άρχισαν να παρατηρούνται ελλείψεις τροφίμων και καυσίμων. Ο κόσμος εξεγέρθηκε και πάλι. Αυτή τη αφορά εναντίον των νικητών της τελευταίας εξέγερσης...
Η Αίγυπτος αυτή τη στιγμή είναι χωρισμένη στα δυο. Αν δεν καταφέρει ο στρατός να επιβάλλει την τάξη ανακαλύπτοντας ένα νέο Μουμπάρακ, κινδυνεύει με έναν εμφύλιο, μπροστά στον οποίο, αυτός στη Συρία θα μοιάζει με παιδικό πάρτι...
Αλήθεια, ο πολιτικός που ονειρευόταν την Πλατεία Συντάγματος την περίοδο των Ελλήνων αγανακτισμένων, σαν Πλατεία Ταχριρ της Αιγύπτου, και οι άλλοι που έτρεξαν να αγκαλιάσουν διάφορους αγανακτισμένους της πάνω και κάτω πλατείας, που ακριβώς περίμενε να οδηγήσει η εξέγερση στην Αίγυπτο;
Οι Έλληνες αριστεροί αν και από τους πλέον δογματικούς και οπισθοδρομικούς της Ευρώπης, τόσο από μαρξιστική σκοπιά όσο και λενινιστική είναι αναλφάβητοι. Αλλιώς, θα γνώριζαν για τη σημασία του κόμματος που είναι δομημένο σαν παραστρατιωτική οργάνωση με αυστηρή πειθαρχία. Είναι η μοναδική συνεισφορά του Λένιν στην κοσμοθεωρία.
Σε περιόδους εξεγέρσεων και χάους μόνο ένα στρατιωτικά δομημένο κόμμα μπορεί να καταλάβει την εξουσία και να επιβληθεί. Μέσω του λενινιστικού μοντέλου του κόμματος οι κομμουνιστές καταλάμβαναν την εξουσία και στη συνέχεια ονόμαζαν το πραξικόπημα επανάσταση. Όποιος δεν διαθέτει τέτοιο κόμμα και θελήσει να γίνει ο ίδιος δικτάτορας μέσω της επιδίωξης του χάους, είναι σαν να επιδιώκει την δικτατορία κάποιου άλλου, που διαθέτει το μηχανισμό.
ΚατΆ αυτή την έννοια το να ζητάς, η Πλατεία Συντάγματος να γίνει πλατεία Ταχριρ, μαρτυρά την απόσταση της επαφής με την πραγματικότητα...
Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο επιβεβαιώνουν το κενό επαφής της αριστεράς με την πραγματικότητα, είτε πρόκειται για τον Αλέκο, είτε για τον Αλέξη είτε για την Αλέκα. Ήτοι, τους Αλέκους γενικώς...
Η ελληνική περίπτωση
Στην Ελλάδα ευτυχώς τα προβλήματα και οι δομικές αντιθέσεις που αντιμετωπίζουμε είναι μικρότερα από αυτά της Αιγύπτου. Εμείς αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες του δημογραφικού προβλήματος από την αντίθετη πλευρά. Αυξάνονται οι συνταξιούχοι και μειώνονται οι νέοι που μπαίνουν στην αγορά εργασίας.
Η οργανωμένη υποδοχή και η πολιτισμική ενσωμάτωση των μεταναστών από τις χώρες που έχουν περίσσευμα νέων χωρίς μέλλον θα ήταν μια λύση. Αλλά πώς να δεχτείς νέα εργατικά χέρια όταν δεν μπορεί να δώσεις εργασία στους Έλληνες νέους; Σίγουρα όχι διορίζοντας ή υποσχόμενος να τους διορίσεις στο δημόσιο.
Η χώρα χρειάζεται νέο οικονομικό μοντέλο περισσότερο παραγωγικό και λιγότερο κρατικοδίαιτο. Ένα μοντέλο που θα εξασφαλίσει μια θέση στη χώρα, στο νέο αλλά συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές οικονομικό περιβάλλον.
2) Εκλογές σημαίνει Grexit και δραχμή
Ο Γενικός Δείκτης κοντά στις 800 μονάδες με υψηλό τις 1.150 και η απόδοση των 10ετών ελληνικών ομολόγων κοντά στο 11% με χαμηλό κοντά στο 8% περί την 20 Μάιου.
Η αγορά οσμίζεται προβλήματα και ο ΤΑΡ δεν στάθηκε ικανός να απομακρύνει τις συνέπειες του Βατερλό της ΕΡΤ.
Το βαθύ κράτος των συνδικαλιστών και του δημοσίου ανθίσταται και απειλεί να πάρει μαζί του στην πτώση ολόκληρη την κοινωνία, παρασυρόμενο από τους δημοκόπους που του υπόσχονται πως το παρόν μοντέλο που χρεοκόπησε μπορεί να αναστηθεί και με ένα άρθρο η κατάσταση να επανέλθει στην προ 2009 ευημερία με δανεικά.
Πρόωρες εκλογές εντός του 2013 ή του 2014 σημαίνει Grexit και επάνοδος στη δραχμή ατάκτως. Η χώρα δεν διαθέτει ούτε τα χρήματα που χρειάζονται να γίνουν εκλογές αν σταματήσει η «αιμοδοσία» από την τρόικα.
Για να ανατραπεί το παρόν κλίμα που επικράτησε μετά το Βατερλό της ΕΡΤ θα χρειαστούν σημαντικές και αποτελεσματικές κινήσεις στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων και της μείωσης του δημοσίου πριν τη λήξη του θέρους.
Σε κάθε άλλη περίπτωση τα αρνητικά μηνύματα εκτός του Γενικού Δείκτη και των ομολόγων θα τα δούμε σύντομα και στις τραπεζικές καταθέσεις.
3) Άδωνι ιδού το πρόβλημα με την Υγεία
Πρωταρχικό πρόβλημα είναι ότι το κόστος της Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα δεν ανταποκρίνεται στον προϋπολογισμό της. Άρα, ως λύση, ή πρέπει να μεγαλώσουμε τον προϋπολογισμό (πράγμα μάλλον αδύνατο αν δεν θέλουμε να εξουδετερώσουμε τον ελληνικό λαό με περισσότερους (!!!!) φόρους) ή να μικρύνουμε το κόστος. Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο και στην κυβέρνηση ότι το κόστος της Υγείας πρέπει να πέσει. Μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση έχει υπογράψει ένα μνημόνιο συνεργασίας για την μείωση των δαπανών για την δημόσια υγεία από το 9,8% στο 6% του ΑΕΠ. Η συρρίκνωση των δαπανών είναι σωστή κίνηση. Βλέπε: Άδωνι ιδού το πρόβλημα με την Υγεία...
4) Ζητούνται στελέχη για το Υπουργείο Οικονομικών
Ο υπουργός Οικονομικών σε μια προσπάθεια να συντάξει ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό νομοσχέδιο, ανακοινώνει την πρόθεση του να προσλάβει ικανά στελέχη. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να προσκομίσουν το βιογραφικό τους και την απάντηση τους στο ερώτημα που ακολουθεί...
Βλέπε: Ζητούνται στελέχη για το Υπουργείο Οικονομικών...
5)Ανεργία και επενδύσεις
Λάρκο: Στα 34 εκατ. ευρώ οι ζημιές της βιομηχανίας σιδηρονικελίου το 2012. Για 1000 άτομα = 34.000 ευρώ το άτομο ετησίως μας στοιχίζει η κοινωνική πολιτική να μένει ακόμα στα χέρια του δημοσίου.
Παράγουν με 18.000 δολ τον τόνο και τον πουλάνε με 14.000! Κάπως έτσι το κράτος επιχειρηματίας μας βυθίζει όλο και περισσότερο. Ο περίφημος αγωγός ΤΑΡ θα φέρει λέει άμεσες 1000 θέσεις (πακιστανούς και ινδούς εργάτες) +9 000 (παρόμοιες περιφερειακές) θέσεις εργασίας σε 4 χρόνια!
Βλέπε: Ανεργία και επενδύσεις
6) Κράτος παράλογο...
Από τον τοίχο του Konstantinos Deriziotis στο φ/β
Ακούστε τώρα ένα ωραίο για να δείτε αυτό το σούπερ ντούπερ ουαου κράτος που έχουμε, αξιοποιεί την παραγωγικότητα των υπηκόων του. Παρελαβα σημερα το πρωι εξωδικο εφοριας με το οποιο με ενημερωνει οτι ο Χ προμηθευτης μου χρωσταει στο Δημοσιο και οσα χρηματα του οφειλω, εαν του οφειλω, θα πρεπει να τα καταβαλλω στην Εφορια. Ως εδω ολα καλα.
Κατα συμπτωση δεν του οφειλω.
Εδω ομως αρχιζουν τα παραλογα, συμφυτα με το ελληνικο κρατος: Για να δηλωσω αν του οφειλω ή οχι θα πρεπει να απαντησω ειτε με εξωδικο προς την εφορια, ειτε με καταθεση μου στο Ειρηνοδικειο. Και ρωτώ: τα 50 ευρώ του δικαστικού επιμελητή ποιος θα τα πληρώσει; Τον χρόνο μου για να πάω στο Ειρηνοδικείο ποιος θα τον πληρώσει;
Μπορει καποιος να απαντησει;
Πηγή:
www.capital.gr