Ας με κυβερναγε καινο χομεϊνι, αρκει να ηξερα οτι θα ζησω με αξιοπρεπεια τη βιολογικη μου παρακμη.
Κατι για το οποιο αμφιβαλλω ολο και πιο πολλυ καθε μερα που περναει.
Με αφορμη ολα τα παραπανω και οτι εχουμε κουβεντιασει κατα καιρους, εχω συμπερανει οτι υπαρχει μια "κρισιμη μαζα" που
Πρωτον ειναι απαιδευτη
Δευτερον δεν εχει ηθος
Τριτον ειναι γεματη απο επαρση
Τεταρτον ειναι παρασιτικη για τον τοπο
Και ειναι τα 300 γομαρια που εχουμε επιλεξει να κρατανε την τυχη μας.
Καθε φορα, μια ψευτικη υποσχεση και παλι μας ξεγελανε.
Ηγετης με οραμα σε αυτον τον τοπο..... Ειναι σαν να ψαχνεις Μ3 Ε30 με 5.000 χιλιομετρα.