...........................
Ασχολήθηκα όλη τη ζωή μου σοβαρά με την εκπαίδευση σε όλο της το εύρος – κακό του κεφαλιού μου.
..........................
Πιστεύω πως στη ζωή μου έκανα πολλά πράγματα – ίσως γιΆ αυτό έκανα και πολλά μεγάλα λάθη.
Μάλλον, όμως, το μεγαλύτερό μου λάθος ήταν πως πάνω απΆ όλα ήθελα πάντα να βάζω τη λογική – κι αυτό ήταν μεγάλο έγκλημα, αφού όπως έλεγαν όλοι γύρω μου δεν έχει δικαίωμα ένας που βάζει τη λογική πάνω απΆ όλα να έχει συναισθήματα – πρέπει να είναι από μάρμαρο, σίδερο ή ξύλο, όπως θα έλεγε και ο γνωστός ******* σκηνοθέτης. Ενώ όλοι οι άλλοι μπορούν να δικαιολογούνται για ό,τι κάνουν, στηριζόμενοι στα συναισθήματά τους.
.................................
Ό,τι έβγαζα το πρόσφερα στους γύρω μου, χωρίς αντάλλαγμα – και χωρίς να ακούσω ποτέ ένα ευχαριστώ. Δεν εκμεταλλεύτηκα το πάρτι και δεν έκανα καμιά απολύτως περιουσία. Αλλά δεν παράστησα ποτέ τον «αγανακτισμένο» – το αντίθετο.
........................
Δεν ήξερα τα Βασιλικά Διατάγματα της 4/12/1940 και της 14/3/1947 (κακώς, αφού δεν δικαιολογείται άγνοια νόμου). Θα μου πείτε: δεν ήξερες – δεν ρώταγες; Σύμφωνοι, αλλά όταν ρώτησα ήταν πολύ αργά (αφού δεν ήταν η σύνταξη στόχος της ζωής μου, όπως των περισσότερων).
Έτσι δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω ασφαλιστικές εισφορές 32 χρόνων για σύνταξη. Και ελπίζω να βγάλω μια σύνταξη του ΟΓΑ για ανασφάλιστους υπερήλικες (των 330 ευρώ), να έχω τουλάχιστον ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!...
........................