Από το 1965... άλλαξε πάρα πολύ η πόλη.
Από το 1988 λιγότερο... ειδικά στο κέντρο... αλλά οι αναμνήσεις... (ήμουν τότε 10 ετών!), η Αγιά Σοφίας δεν ήταν πεζόδρομος, στην Αριστοτέλους κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα, στην αμύνης το μαγαζί που πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή, Κλαουδάτος.... κλπ...
Πάντα ήταν δύσκολα.
Και τότε οι προοπτικές δεν ήταν όλες τις εποχές καλές.
Με τι εφόδια έφυγε ο Έλληνας τότε για τη Γερμανία και με τι εφόδια φεύγει σήμερα.
Ας μην γκρινιάζουμε. Ο κόσμος ζούσε πολύ πιο φτωχικά. Σήμερα δε μας φτάνουν τα χρήματα, αλλά κυκλοφορούμε από μικροί με bmw, subaru κλπ, έχουμε ακριβά κινητά, πάμε διακοπές κλπ κλπ.
Δεν κατηγορώ, απλά έχουμε βάλει πολύ περισσότερες ανάγκες, οπότε και ζοριζόμαστε ακόμα περισσότερο.
Φανταστείτε ότι είμαστε μέσα στην κρίση, και οι περισσότεροι εδώ μέσα, έχουμε ρεύμα, τηλέφωνο σταθερό, ίντερνετ, αυτοκίνητο (σχετικά πολυτελές και σπορ), τουλάχιστο ένα κινητό τηλέφωνο, πολλοί σπίτι, δουλειά κλπ, και παρόλαυτά παλεύουμε...
Είμαστε καλά και παλεύουμε για το καλύτερο.
Την υγεία μας να έχουμε και να περάσουμε όμορφα σε αυτή τη ζωή.![]()