Θεσσαλονίκη 1965

[A8hnaios]

[A8hnaios]

[A8hnaios]

[A8hnaios]

[katsaraios]

Ο Τσελεμεντες???

[A8hnaios]

Ο Τσελεμεντες???

οχι.. Περιμενε να το δουν οι παλιοι!

[Ptboul]

Εκεί τρώγανε τα ρετιρέ, θα το ξέρει ο κυρ Γιώργος

[gant]

Εκεί τρώγανε τα ρετιρέ, θα το ξέρει ο κυρ Γιώργος

Κάτι μου λέει ο τύπος αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ρε Πάνο.
Θυμήθηκα όμως πως όπως ήταν η ανακατασκευή της παραλιακής, στην ασπρόμαυρη φωτογραφία, ήταν ένα ωραίο απέραντο γήπεδο, στρωμένο με χαλικάκι ψηλό, όπου καθημερινά, φεύγαμε απ την σχολή και κάναμε δίτερμα. Για να έχει δε ενδιαφέρον ο αγώνας και να μη παίζουμε στο χαβαλέ, ο καθένας που συμμετείχε έβαζε και ένα ταληράκι. Το ποσό θα κέρδιζε η ομάδα που θα σκόραρε πρώτη 6 τέρματα. Επαγγελματικά πράγματα

[Thomelef]

το θυμάμαι σαν χθες, μια ημέρα μετά τη γιορτή του πατέρα μου...απο βραδύς είχαμε κόσμο στο σπίτι. ωραίες εποχές τότε, στο παλιό μας το σπίτι, όπου η γιορτή του πατέρα μου ήταν κάτι σαν το ετήσιο ιβεντ, όπου μαζευόντουσαν καμμιά 40αριά άτομα.

θυμάμαι την μητέρα μου που ήταν τόσο απασχολημένη με την βραδυνή ετοιμασία, σε τέτοιο σημείο που με τον αδερφό μου στη ζούλα κατορθώσαμε να δούμε σε βιντεοκασσέτα το πλατούν όπου δεν μας άφηναν να δούμε λόγο του ότι η μισή ταινία και παραπάνω είχε το βρισίδι του αιώνα.

τελείωσε η γιορτή κατά τις 2 το βράδυ και πέφτουμε για ύπνο, στεναχωρημένοι ότι αύριο άντε πάλι σχολείο...ξυπνάμε και τα βλέπουμε όλα άσπρα.

εκείνη την ημέρα ο τρελός ο πατέρας μου κοιμήθηκε στο εργοστάσιο μαζί με όλο το προσωπικό, γιατί έκαναν το λάθος να κάτσουν και να δουλέψουν κανονικά, ενώ την επόμενη μέρα έκανε πάνω απο 8 ώρες για να φτάσει στο σπίτι.

την παρουσία του αναπλήρωσε ο μεγάλος μου ξάδερφος απο την αθήνα, που τότε υπηρετούσε στου καρατάσου, ακόμα θυμάμαι την ευχάριστη έκπληξη όταν άνοιξα την πόρτα. ήταν φρεσκοματαθεμένος και είχε μια εβδομάδα άδεια.

πραγματικά απο τις ωραιότερες μέρες τις ζωής μου, με πάρα πολύ χιόνι...

[A8hnaios]

το θυμάμαι σαν χθες, μια ημέρα μετά τη γιορτή του πατέρα μου...απο βραδύς είχαμε κόσμο στο σπίτι. ωραίες εποχές τότε, στο παλιό μας το σπίτι, όπου η γιορτή του πατέρα μου ήταν κάτι σαν το ετήσιο ιβεντ, όπου μαζευόντουσαν καμμιά 40αριά άτομα.

θυμάμαι την μητέρα μου που ήταν τόσο απασχολημένη με την βραδυνή ετοιμασία, σε τέτοιο σημείο που με τον αδερφό μου στη ζούλα κατορθώσαμε να δούμε σε βιντεοκασσέτα το πλατούν όπου δεν μας άφηναν να δούμε λόγο του ότι η μισή ταινία και παραπάνω είχε το βρισίδι του αιώνα.

τελείωσε η γιορτή κατά τις 2 το βράδυ και πέφτουμε για ύπνο, στεναχωρημένοι ότι αύριο άντε πάλι σχολείο...ξυπνάμε και τα βλέπουμε όλα άσπρα.

εκείνη την ημέρα ο τρελός ο πατέρας μου κοιμήθηκε στο εργοστάσιο μαζί με όλο το προσωπικό, γιατί έκαναν το λάθος να κάτσουν και να δουλέψουν κανονικά, ενώ την επόμενη μέρα έκανε πάνω απο 8 ώρες για να φτάσει στο σπίτι.

την παρουσία του αναπλήρωσε ο μεγάλος μου ξάδερφος απο την αθήνα, που τότε υπηρετούσε στου καρατάσου, ακόμα θυμάμαι την ευχάριστη έκπληξη όταν άνοιξα την πόρτα. ήταν φρεσκοματαθεμένος και είχε μια εβδομάδα άδεια.

πραγματικά απο τις ωραιότερες μέρες τις ζωής μου, με πάρα πολύ χιόνι...

https://www.youtube.com/watch?v=Xokv...ature=youtu.be