Οι αριθμοί είναι καταλυτικοί:
1) Πέρυσι το κράτος έδωσε 18 δις Ευρώ επιχορηγήσεις σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, συμπληρώνοντας τα 14 δις που μάζεψαν σε ασφαλιστικές εισφορές τα ίδια τα ταμεία, προκειμένου να πληρωθούν οι συντάξεις 3.000.000 συνταξιούχων.
2) Τα ίδια τα ταμεία έχουν χρεοκοπήσει, αφού έχουν χάσει σχεδόν το σύνολο των αποθεματικών τους.
3) Φέτος αναμένεται να αυξηθεί ο αριθμός των συνταξιούχων και να μειωθούν περαιτέρω οι εισπραχθείσες ασφαλιστικές εισφορές, λόγω αύξησης της ανεργίας και αδυναμίας καταβολής των από εργαζόμενους και επιχειρήσεις.
4) Τα έσοδα που επιτυγχάνει το κράτος, ακόμα και μετά την μεγαλύτερη φοροεπιδρομή που γνωρίσαμε στην ιστορία μας είναι της τάξης των 50-51 δις ετησίως. Αναμένονται δε να μειωθούν καθώς η ύφεση συνεχίζει και εφέτος.
5) Την στιγμή που το ποσό που καταναλώνει η στήριξη των συντάξεων από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι το 40% όλων των φορολογικών εσόδων του κράτους, γίνεται φανερό ότι η λεγόμενη "μείωση του κράτους" είναι δευτερεύουσας φύσης πρόβλημα για την Ελληνική οικονομία, έναντι του μείζονος: Που είναι η χρεοκοπία του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Αν συμφωνούμε ότι ο δρόμος της ανάπτυξης περνάει μέσα από την μείωση των φορολογικών βαρών, πρέπει να αντιμετωπίσουμε κατάματα το υπ'αριθμόν Ένα πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας: Ότι ο "λογαριασμός" του ασφαλιστικού συστήματος δεν βγαίνει.
Μπορούμε βέβαια να επιλέξουμε και τον δρόμο της στρουθοκαμήλου: Να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε...
