Όσα Λένε & Γράφουν

[oldcarskickass]

https://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1796483

Το εμπόδιο

Πριν λίγες μέρες φοιτητής γιός ενός φίλου έγινε δέκτης μιας πρότασης να λάβει μέρος σΆ ένα ερευνητικό πρόγραμμα που διευθύνει κάποιος καθηγητής του. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από την Ε.Ε. και ο φοιτητής θα ελάμβανε για την προσφορά του αμοιβή 5.000 ευρώ.

Εκτός από την εμπειρία και το διδακτικό σκέλος της υπόθεσης η συνεισφορά του φοιτητή υιού στον οικογενειακό προϋπολογισμό αυτή την περίοδο των περικοπών και της ανεργίας θεωρήθηκε σημαντική.

Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που έφτασε η διαδικασία στον ΟΑΕΕ. Για να μπορεί να εισπράξει οποιαδήποτε αμοιβή ο νεαρός εκτός από φορολογικό μητρώο πρέπει να κάνει έναρξη επαγγέλματος ως ελεύθερος επαγγελματίας στον ΟΑΕΕ και να καταβάλει εκεί τις αντίστοιχες εισφορές.

Οι εισφορές για ένα έτος υπολογίστηκαν πως ξεπερνούν τις 4.200 ευρώ και χωρίς καν να υπολογιστούν τα άλλα «τυχερά» τα οποία αρπάζει το κράτος από όποιον τολμήσει να εμφανίσει εισόδημα. Το εγχείρημα κατέστη ήδη ασύμφορο.

ΧΩΡΙΣ να διαφωνώ με τα υπόλοιπα, επειδή σε αυτή τη φάση είμαι και εγώ σύμφωνα με το

1)5162/5-3-2013 έγγραφο της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Υπουργείου Παιδείας
2)το 229/7-2-2013 έγγραφο του κέντρου ελληνικής γλώσσας
3)το από 28/2/2013 έγγραφο του Κέντρου Ερευνών του Πανεπιστημίου ερυενών παραθέτω το κομμάτι που σχετίζεται με το παραπάνω

Κατά την πάγια θέση της Διοίκηση, όταν δημόσιοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι ή φοιτητές μεταπτυχιακοί ή μη αυστηρά στο πλαίσιο των σπουδών τους, οι οποιοι βέβαια ΔΕΝ είναι επιτηδευματίες από άλλη αιτία, ασχολούνται ευκαιριακά, δηλαδή όχι κατά σύστημα με ερευνητική εργασία, έστω και αν το επάγγλεμα του ερευνητή κατονομάζεται στην παρ.1 του άρθρου 48 του Κ.Φ.Ε., δύναται να θεωρηθεί ότι αποκτούν εισόδηματα από ελεύθερα επαγγέλματα της παρ.3 του άρθρου 48 του Κ.Φ.Ε.. Τα υπόψη πρόσωπα πρέπει να κρίνονται με βάση τα πραγματικά στοιχεία από τηνα ρμόδια ΔΟΥ καθόσον για να θεωρηθεί ότι δεν ασκούν το ελεύθερο επάγγελμα του ερευνητή, πρέπει όντως η κύρια δραστηριότητας τους να είναι άλλη όπως υπάλληλος που αποκτά εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, φοιτητής, κλπ και η παροχή υπηρεσιών ερευνητή να είναι ευκαιριακή και παρεπόμενη.
Σύμφωνα με τα παραπάνω τα φυσικά πρόσωπα, ήτοι δημόσιοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι, υποψήφιοι διδάκτορες, φοιτητές, μεταπτυχιακοί φοιτητές, άνεργοι κλπ που μετέχουν ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη σύμβασης έργου, σε ερευνητικά προγράμματα επιχορηγούμενα ή μη τα οποία εκτελούνται τόσο από πρόσωπα υπόχρεα απεικόνισης συναλλαγών, όσο και διάφορους φορείς, θεωρείται ότι δεν είναι ερευνητές, δηλαδή πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου 48 του ν 2238/1994, αλλά παρέχοντες υπηρεσίες συμμετέχοντες σε ερευνητικό έργο, δηλαδή πηγής εισοδήματος της παραγράφου 3 του άρθρου 48 του νόμου αυτού (ν. 2238/1994)και ως εκ τούτου για την περιστασιακή συμμετοχή τους στα προγράμματα αυτά, δεν είναι υπόχρεοι απεικόνισης συναλλαγών, εφόσον βέβαια δεν είναι υπόχρεα από άλλη αιτία. Επόμένως για τη δραστηριότητα τους αυτή δεν τηρούν βιβλία και δεν εκδίδουν στοιχεία, για την αμοιβή δε που λαμβάνουν, ανεξάρτητα από το ύψος αυτής εκδίδεται από τον αντισυμβαλλόμενο απόδειξη δαπάνης, κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 13 τγου άρθρου 6 του Κ.Φ.Α.Σ.

Οπότε ο τύπος ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΝ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΑΛΛΑ
1)δεν προσδιορίζονται τα ωράρια (από προσωπική εμπειρία, αν θες να ασχοληθείς ΣΟ ΒΑ ΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΩΡΑΡΙΑ.-)
2)δεν ασφαλίζεσαι σε κάποιο ταμείο (αυτό είναι όπως το πάρει κανείς)

Προσωπικά το βλέπω σαν ευκολία των καθηγητών να μειώσουν τις συμβάσεις και να πάει σε ένα πιο χύμα καθεστώς, το οποίο με το ΠΑΡΩΝ ελεγκτικό σύστημα οδηγεί σε έξοδα επί εξόδων πολλές φορές εντελώς άσκοπα. Ναι μεν μπορεί αυτά τα χρήματα να είναι Ευρωπαϊκά, αλλά ούτε από την Ευρώπη φυτρώνουν και πρέπει να παραδώσεις έργο, είτε για να τα εκταμιεύσεις είτε για να θέσεις σοβαρή υποψηφιότητα για συμμετοχή δημιουργία σε άλλο πρόγραμμα.

Επίσης - ψιλοάσχετο σχετικό - λόγω της χαλαρής αυτής σχέσης εργασίας αυτός που κάνει την έρευνα με τον παραπάνω τρόπο έχει πρόβλημα ότι σε περίπτωση δημοσίευσης της δουλειάς του να αποδείξει με ποιο ίδρυμα συνεργάζεται...

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ: είναι μεν στη σωστή κατεύθυνση αλλά σε λάθος κράτος με λάθος μυαλά και κυρίως με ανθρώπους χωρίς ηθική

[Monsta]

Κάθε μήνα επισκέπτομαι τη ΔΟΥ της περιοχής μου για τη πληρωμή 'ρύθμισης οφειλών' συγγενικού προσώπου (ανήκει σε άλλη ΔΟΥ). Πάω στο γκισέ να πάρω το διπλότυπο, στη συνέχεια στο ταμείο να πληρώσω.

Από το περασμένο μήνα υπάρχει χειρόγραφο σημείωμα που ενημερώνει πως δεν θα γίνονται πλέον δεκτές πληρωμές από άλλες ΔΟΥ λόγω έλλειψης προσωπικού. Για να πραγματοποιεί ο κόσμος (από άλλες ΔΟΥ) τις πληρωμές του θα πρέπει να επισκέπτεται εκείνη την οποία ανήκει. είς άπειρο. ΤΑΧΙΣ: universal Εν τω μεταξύ, ο μόνος που ταλαιπωρείται είναι ο κόσμος που περιμένει στην ουρά τον ΔΥ να πατήσει τα πλήκτρα (speed is 2 wpm στη κατηφόρα), προκειμένου να εκτυπωθεί η σελ στον υπερηχητικό dot matrix oki.

Πράμα που σημαίνει ότι για να πληρώσω του ανθρώπου τη δόση, θα πρέπει να κάνω 50 χλμ ταξίδι 1 φορά / μήνα. Τον ενημέρωσα και μου είπε επ ακριβώς, ότι "τώρα θα πάρουν τα @@@ μου". Θα περιμένει να μαζέψει όλα τα χρήματα (άλλοι 16 μήνες) και θα πάω μία και καλή να τους τα δώσω μαζί με την όποια προσαύξηση. Λεφτά για 16 μήνες δεν θα δουν.


Εκσυγχρονισμός ? Κομμουνιστική λοβοτομή #35.586.325

[Monsta]

Σκέτη αηδιά. Τα ίδια μου είχε κάνει τραγόπαπας πέρυσι σε βάπτιση στο Μαρούσι. Του έδωσα 50ε ενώ ζήτησα και απόδειξη. Στη σύνέχεια ο τράγος επειδή δεν έμεινε ευχαριστημένος, πήγε πίσω από τη πλάτη μου στο 'μπαμπά' και του ζήτησε άλλα 50ε.

"Τιμή μου" να σας παντρέψω!

"Αρχές Φλεβάρη 2013 ο σύζυγός μου κι εγώ παντρέψαμε ένα πολύ φιλικό μας ζευγάρι σε εκκλησία στον Δήμο Πεύκης Αττικής. Ακολούθησε βάπτιση του παιδιού τους, όπου νονά ήταν μια άλλη φίλη τους.

Πριν ξεκινήσουν τα μυστήρια, μας κάλεσαν και τους τρεις κουμπάρους στα ιδιαίτερα του ιερέα για να τακτοποιηθεί το... οικονομικό κομμάτι.

Το είχαμε συζητήσει μεταξύ μας το θέμα διότι λόγω κρίσης, χαρατσιών και μειώσεων κανενός τα οικονομικά δεν ήταν ανθηρά. Καταλήξαμε στο να δώσουμε 150 ευρώ συνολικά (75 για κάθε μυστήριο), ποσό το οποίο προσωπικά πιστεύω ότι είναι αξιοπρεπέστατο κ επαρκέστατο για την μιάμιση ώρα max που θα απασχολούσαμε τον ναό.

Προφανώς ο εφημέριος δεν είχε την ίδια άποψη.
-ΜΟΝΟ 150; (με ύφος εμβρόντητο κ θιγμένο)
-Οικονομική κρίση πάτερ...
-Το καταλαβαίνω αυτό τέκνον μου, και πάλι όμως είναι πολύ λίγα!
-Δεν έχουμε άλλα χρήματα πάτερ.
-Ναι αλλά... είστε τόσα άτομα! Εγώ περίμενα τουλάχιστον 100 ευρώ ο καθ' ένας!
-(καταφέρνοντας με κόπο να συγκρατήσω τα νεύρα μου) Δυστυχώς πάτερ, αυτά είναι όλα όσα μπορούμε να διαθέσουμε.

Αποτέλεσμα; Ο σεπτός αυτός ιερέας έκλεισε τη θέρμανση του ναού Φλεβάρη μήνα! Και για τον γάμο πες δεν πειράζει. Για την βάπτιση όμως; Που υπήρχε ένα γυμνό βρεγμένο μωράκι & θα μπορούσε να αρρωστήσει;

Τα ερωτήματά μου είναι τα εξής:

Αυτό το " τουλάχιστον 100 ευρώ ο καθένας" που κόλλαγε; Σε εκκλησία μπήκα ή σε βραδινή πίστα όπου η ταρίφα πάει με το κεφάλι;
Αυτός ο θεσμός του να δίνω στην ουσία φακελάκι στον παπά για να με παντρέψει, να μου βαφτίσει το παιδί ή να με θάψει πως επικράτησε; Την δουλειά τους δεν κάνουν; Δεν πληρώνονται από το κράτος γι' αυτή; Δεν είναι υποχρεωμένοι να την κάνουν; Το extra tip που κολλάει;

Με ρώτησε εμένα αν έχω δουλειά και πως τα βγάζω πέρα καθημερινά με τους λογαριασμούς κ τις υποχρεώσεις; Εγώ μπορεί να είμαι άνεργη, άρρωστη, οτιδήποτε! Σε κάθε περίπτωση, εδώ ισχύει το "δώστε ό,τι προαιρείσθε". Δεν ντράπηκε, ενώ του εξηγούσαμε ότι δεν έχουμε άλλα χρήματα, αυτός να επιμένει ξανά και ξανά; Και όταν είδε ότι δεν μπορούσε να μας στραγγίξει άλλο, αποφάσισε να "μειώσει τα έξοδα" από αλλού, κλείνοντας τη θέρμανση;

Νιώθω αηδιασμένη από την όλη υποκρισία της εκκλησίας, ειδικά την περίοδο αυτή, την τόσο κρίσιμη για τη χώρα. Αντί να βάλουν επιτέλους το χέρι στην τσέπη κ να βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη, συνεχίζουν να συμπεριφέρονται λες και οι ενορίες είναι το προσωπικό τσιφλίκι τους. Ελεήστε τους φτωχούς, θυμηθείτε τα γηρατειά, ενισχύστε την αποπεράτωση του ναού... Παντού δίσκοι και κυτία για να ρίχνουμε εμείς τα ανόητα πρόβατα τον οβολόν μας, αμφιβάλλω όμως αν πηγαίνει έστω και μια δραχμή εκεί που υποτίθεται πως θα' πρεπε να πάει.

Που είναι τελικά η φιλανθρωπία της εκκλησίας; Στα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών; Μα, τα τρόφιμα για τα συσσίτια αυτά από το υστέρημα κάποιων φιλότιμων & ευαισθητοποιημένων πολιτών αγοράστηκαν.Η εκκλησία δεν ξόδεψε πεντάρα, απλά τα διένειμε. Τελικά, μετά από τέτοιες συμπεριφορές, είναι να μην υποστηρίζεις τον πολιτικό γάμο κ την καύση των νεκρών;

Σίγουρα υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις, είναι όμως τόσο λίγες που πραγματικά το μόνο που σου μένει, είναι οργή πικρία και απογοήτευση. Σκέφτηκα αρχικά να κάνω επίσημη καταγγελία του εν λόγω ιερέα στην Μητρόπολη, τελικά το αμέλησα. Ίσως γιατί ενδόμυχα γνώριζα πως εφόσον κριτής και κρινόμενος ανήκουν στην ίδια φατρία, όσες έγγραφες καταγγελίες κι αν έστελνα, απλά θα έκανα μια τρύπα στο νερό..."

https://www.lifo.gr/confessions/view/66375

[Monsta]

Η κρυφή γοητεία του αυριανισμού




Αφορμή για αυτό το σημείωμα αποτελεί το προχθεσινό, νέο ολίσθημα της εφημερίδας «Αυγή» προς την αισθητική του «αυριανισμού». Το δημοσίευμα που κάλυπτε ολόκληρη την πρώτη σελίδα είχε την φωτογραφία του «πουλιού της χούντας», που κάποιοι ανεγκέφαλοι και ανιστόρητοι απεργοί καθηγητές κρατούσαν σε ένα πανό και τον «ευρηματικό» τίτλο της εφημερίδας: «ΣΤΡΑΤΟΠΑΙΔΟΝ ΣΥΝ/ΡΧΟΥ ΣΑΜΑΡΑ».

Ώστε χούντα, λοιπόν! Αυτό αντιλαμβάνονται οι ανιστόρητοι καθηγητές, που για άλλη μια φορά μας έδειξαν ποια είναι η διαφορά μεταξύ συντεχνιών και συνδικαλιστικού κινήματος, που αγνόησαν το ύψιστο αγαθό της Παιδείας, αλλά και της ψυχικής υγείας των μαθητών τους, καθώς και τις απίστευτα δύσκολες οικονομικές συνθήκες των οικογενειών των μαθητών τους!


Χούντα, λοιπόν και για τους ευφυείς, ευρηματικούς συναδέλφους μου δημοσιογράφους αυτής της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς, η οποία, ακόμη και σε εξαιρετικά δύσκολες περιόδους -προ και μετά την εποχή της χούντας- κράτησε εξαιρετικά υψηλά την αισθητική, το επίπεδο της δημοσιογραφίας και της πολιτικής αντιπαράθεσης. Ήταν ένα εξαιρετικό σχολείο δημοσιογραφίας, που έβγαλε σπουδαία, ικανά στελέχη, τα οποία στελέχωσαν την ελληνική δημοσιογραφία και πολιτική. Α, ναι! Θέλω να ενημερώσω τους ανιστόρητους ότι την περίοδο της δικτατορίας, η «Αυγή» έκλεισε και τα στελέχη της ήταν στις εξορίες και τις φυλακές!

Αλλά και στην περίοδο της μεταπολίτευσης, την εποχή που το τέρας του «αυριανισμού» εμφανίστηκε την 10ετία του Ά80, η «Αυγή» ήταν μπροστά στην μάχη κατά αυτού του νοσηρού φαινομένου.

Η «Αυριανή» πουλώντας τότε εκατοντάδες χιλιάδες φύλλα ημερησίως, αναδεικνυόταν σε εργαλείο ελέγχου και χειραγώγησης της κοινής γνώμης, εκφράζοντας ένα ιδιότυπο είδος λαϊκίστικου σοσιαλφασισμού. Ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος ήταν ένα από τα θύματά του, είχε πει το 1987 σε μια συναυλία: «Η αυριανή είναι η πιο φασιστική βρωμερή φυλλάδα που γνώρισε ο τόπος. Μολύνει το ελλαδικό χώρο με αναίδεια, χυδαιότητα και τραμπουκισμούς... μου λένε ότι και σε άλλες χώρες υπάρχει το φαινόμενο. Και αυτό, τι σημαίνει, επειδή υπάρχουν κι αλλού ανοιχτοί βόθροι, θΆ αφήνουμε και τους δικούς μας;»

Η «Αυγή» εκείνης της εποχής είχε δώσει σκληρές μάχες κατά αυτού του τέρατος του λαϊκισμού. Δυστυχώς, σήμερα αρχίζει να μοιάζει με το τέρας! Η προχθεσινή άθλια δημοσιογραφία, δεν είναι μοναδική ή τυχαία. Για όσους παρακολουθούν την εφημερίδα αυτή, διαπιστώνουν μια συνεχή διολίσθηση στον λαϊκισμό με την χυδαία εκδοχή του «αυριανισμού». Το ύφος, οι επιλεγμένες λέξεις που χρησιμοποιούνται, η αισθητική, και η πολιτική ορολογία φέρνουν μνήμες από τα παλιά. Από την εποχή του «Αυριανισμού», που ισοπέδωνε τη λογική και την πολιτική σκέψη και στόχευε στα κατώτερα ένστικτα.

https://www.metarithmisi.gr/el/readT...=18843&sw=1600

[Monsta]

Να ανακαλύπτεις μόλις σήμερα ότι πριν 13 χρόνια ένας εξαρχής συνάδελφός σου στην ίδια πολυεθνική, έχει μεταπτυχιακό στη Νομική από το Harvard και μεταπτυχιακό στη Φυσική από το Imperial. Ο ίδιος άνθρωπος λέμε. Απεριόριστο ρισπέκτ ρε Σωκ. Δε ρωτάω άλλα, γιατί ήδη νιώθω το πολύ απόφοιτος γυμνασίου.


Πάμε ένα βραδινό.

Χώρα διαλυόμενη, εικόνα μαγική



Η Ελλάδα κερδίζει το στοίχημα! Αυτό σφύριξε ο κ. Σαμαράς από το Πεκίνο, για να το ακούσουμε εμείς εδώ, αλλά κυρίως για να το ακούσει η Διεθνής Κοινότητα και ιδιαιτέρως η επιχειρηματική πτυχή της. Λέει αλήθεια;

Ή είναι που θέλει η Μέρκελ να σπεκουλάρει προεκλογικά με το success story μιας Ελλάδας που ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της;

Μπας και είναι μια απολύτως επιτυχημένη επικοινωνιακή φούσκα, που έχουν καταφέρει κάποιοι σύμβουλοι της κυβέρνησης να περάσουν τόσο στην ελληνική όσο και στη Διεθνή Κοινή Γνώμη;

Τι είναι αυτό που ξαφνικά έχει κάνει το Χρηματιστήριό μας να ψάχνει στον ουρανό για τα υψηλά όριά του;

Και τι κάνει διάφορους αναλυτές να θεωρούν δεδομένο ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, ότι βγαίνουμε απΆ το τούνελ; Ακόμα και ο γνωστός διεθνής ανεξάρτητος οίκος αξιολόγησης Fitch, μας αναβάθμισε «με σταθερή προοπτική», επιδαψιλεύοντας την κυβέρνηση με πολύ καλά λόγια. Είναι μάλιστα προφανές ότι ακολουθούν με ανάλογες κινήσεις και η MoodyΆs και η S & P…

Και τι κάνει την Τρόικα να αναβάλει για τον Οκτώβριο τον έλεγχο για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας; Γιατί δίνει πολύτιμη τετράμηνη ανάσα στον πρωθυπουργό, «για να αναδιοργανώσει το Δημόσιο» (χε, χε, χαλαρά Αντώνη, μην του σχίσεις το καλσόν); Είναι όλα αυτά που κάνουν τον κ. Σαμαρά να λέει ότι μπήκαμε πλέον στη λεωφόρο της ανάκαμψης;

Σφύριξε και άλλα ο κ. Σαμαράς. «Πόσες χώρες θα κατάφερναν μέσα σε τέτοιες συνθήκες να προωθήσουν τόσο σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, χωρίς να διαλυθούν, χωρίς να χάσουν τη συνοχή και τον αυτοσεβασμό τους;». Δεν είναι φοβερός; Ποιες σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, Καραμήτρο; Καμία δεν έχει γίνει, αν εξαιρέσουμε τον ΟΠΑΠ. Υπάρχει πάτος στην υποκρισία και το ψεύδος;

Σφύριξε και τούτο: «οι συντεχνίες μέχρι χτες έκλειναν την πόλη, από δω και πέρα όχι πλέον!». Μα γιατί δεν λέει ότι την πόλη την έκλειναν οι συντεχνίες υπό τη δική του καθοδήγηση, ώσπου έγινε πρωθυπουργός… Ο δικός του πρόεδρος της ΟΛΜΕ, η οποία τώρα γελοιοποιείται από τις άθλιες παλινωδίες της, όπως και ο κολλητός του ο πρόεδρος («Από δω ο φίλος μου ο Θύμιος!») των ταξιτζήδων και τα λοιπά λιγούρια της «Λαϊκής» Δεξιάς. Μαζί με τους ομολόγους τους της «Λαϊκής» Αριστεράς, όλοι αυτοί έκλειναν την πόλη για τους «κοινωνικούς» αγώνες που ουσιωδώς είναι ιδιωτικοί, καθώς έπαιρναν αυτή την «αμνήμονα» γραμμή από Σαμαρά και Τσίπρα.

Πώς να καταφέρει ο πρωθυπουργός να το ξεχάσουμε, εύκολο είναι; Με το να λέει «ουδείς αναμάρτητος»; Δεν θα το ξεχάσουμε! Και θα νιώθει την πίεσή μας, θυμίζοντας ότι αν ο Γιωργάκης είχε δεχτεί λιγότερο εξουθενωτική βλακώδη και αδιέξοδη αντιπολίτευση, τώρα η ζημιά θα ήταν αισθητά μικρότερη...

Σφύριξε και κείνο ο κ. Σαμαράς: «Τώρα φεύγουν οι επίορκοι και θα έρθουν νέοι άνθρωποι αξιοκρατικά!»… Τώρα ο κάθε πικραμένος, δηλαδή, καταλαβαίνει πως έρχονται νέες ορδές καλαματιανόπαιδων, χωρίς ΑΣΕΠ, με τη συναίνεση Βενιζέλου και Κουβέλη, με τον «κανόνα 4-2-1»... Άλλως ειπείν, δεν είναι σώφρον να αγοράσεις μεταχειρισμένο αυτοκίνητο από τον κ. Σαμαρά.

Βγήκε και ο κ. Τσίπρας στο ΣΕΒ και έκανε και αυτός την πόζα του. Επετέθη κατά της κυβέρνησης: «Ζούμε μια περίοδο μύθων. Τελευταίο στάδιο της πολιτικής των μνημονίων φαίνεται ότι είναι η μυθολογία... ...Μύθος ότι βγαίνουμε από το τούνελ… …στο ψέμα, την εξαπάτηση, τη διαστρέβλωση καταφεύγουν καθεστώτα αυταρχικά, διεφθαρμένα και κυρίως αποτυχημένα». Βέβαια επετέθη και κατά της Ελληνικής Μυθολογίας με την οποία στούκαρε άσχημα, αφού πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος. Κάνοντας τον πονηρούλη, για να μας εντυπωσιάσει, επικαλέστηκε «τα άλογα του Γηρυόνη». Κάποιος πρέπει να τον προσέχει, να του μάθει τη Μυθολογία. Να μην μπερδεύει τα άλογα του Διομήδη με τα βόδια του Γηρυόνη, δηλαδή τα ζώα μου αργά.

Και μετά θυμώνει που τον λένε αγράμματο αγόρι. Είναι όμως εξίσου αστόχαστο και επιπόλαιο. Θυμάστε το φοβερό «Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή!», που είχε ξεστομίσει πέρσι ο εύστοχος Αλέξης; Τα νέα που έρχονται τώρα από την ταλαιπωρημένη λατινοαμερικάνικη χώρα, δεν είναι καλά για τον κ. Τσίπρα. Αφού καταστράφηκε και πέρασε μια δραματική δεκαετία και αφού ξεκίνησε ένα «ψιλοσοβιετικό» πρόγραμμα σφοδρής πρόσκαιρης ανάπτυξης (8% το 2010, αλλά σήμερα 0%), πάλι έχασε τη δύναμή της. Δέχεται μάλιστα τώρα δεινές και αφόρητες πιέσεις από τους καμένους δανειστές της…

Δεν του είπαν του κ. Τσίπρα ότι πρέπει πριν ανοίγει το στόμα του να βάζει ένα κόφτη, γιατί ποτέ δεν ξέρεις από ποια δήλωση θα θεωρηθείς ασόβαρος και αναξιόπιστος; Η Αργεντινή νέμεσις είναι για τον κ. Τσίπρα κάτι σαν τον Θύμιο του κ. Σαμαρά. Κάτι που αποδεικνύει συστηματικά περιορισμένη θέαση (εκούσια ή ακούσια) της πραγματικότητας, μειωμένη αντίληψή της και τελικά λαθεμένες και επικίνδυνες εκτιμήσεις…
Τα οπίσθια της ματαιόδοξης μαϊμούς φαίνονται, όταν προσπαθεί να αναρριχηθεί όσο πιο ψηλά γίνεται βιαστικά και επιπόλαια. Αν δεν το καταλαβαίνει μόνη της, κάποιοι πρέπει να την προσέχουν.

Πώς λοιπόν να είμαστε αισιόδοξοι, όσο βλέπουμε τις δύο κεντρικές κεφαλές του τέρατος της Λερναίας Ύδρας να μην πειράζονται με τίποτε; Ας παρακολουθούμε την επικαιρότητα. Τόσο η πρώτη κεφαλή, το Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος (Π.Ι.ΠΑ.), τώρα με τη μορφή της εκπαιδευτικής συντεχνίας (θυμηθείτε: «Η ηθική και η αισθητική της απεργίας» ). Όσο και η δεύτερη κεφαλή, το Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο, τώρα με την διαρκούσα αθλιότητα της «Καρφίτσας» στις Σκουριές (θυμηθείτε: «Κύριε Τόλη, πιο τραμπούκος πεθαίνεις!»)... Ούτε κι αυτός ο μυθικός ήρως Ηρακλής μας στέλνει σινιάλο ότι σκοπεύει να έρθει να μας συντρέξει.

Και μη θεωρούμε ηλίθιους τους κουτόφραγκους. Θα έρθουν να κάνουν συνεκτικές και συγκροτημένες επενδύσεις, μόνο εάν σιγουρευτούν ότι υπάρχει διαφανές κράτος δικαίου, σταθερό φιλοεπενδυτικό φορολογικό σύστημα και σοβαρή δημόσια διοίκηση. Αυτοί που έρχονται τώρα και ταΐζουν την Κεφαλαιαγορά, μόνο για αρπαχτές έρχονται. Επειδή ακριβώς βλέπουν ότι υπάρχει μια επικοινωνιακή φούσκα περί (ανυπόστατης) ελληνικής αναγέννησης, η οποία μπορεί να φουντώσει και μια χρηματιστηριακή φούσκα.

Δεν λέμε, καλή είναι και μια τέτοια ρευστότητα, τώρα που όλα είναι στεγνά. Αλλά όταν θα τελειώσει η αρπαχτή και τραβηχτούν πίσω απότομα τα κέρδη της (μια που πάλι θα αποκαλυφθεί ότι καμιά μεταρρύθμιση δεν έχει γίνει), τότε η ξεραΐλα θα γίνει χειρότερη…

Δηλαδή, ασφαλώς και ζητείται επειγόντως ρευστότητα, όχι μόνο στο Χ.Α.Α., σε όλη την οικονομία. Αλλά μόνο εφόσον έχει προηγηθεί γενική θεσμική και λειτουργική εξυγίανση στο Δημόσιο θα μπορέσει να έρθει και να φέρει ανάκαμψη μια τέτοια ρευστότητα. Αλλιώς θα φέρει αρπαχτή κερδοσκοπία για λίγους πονηρούς, που θα μαζέψουν και την τελευταία ικμάδα της χώρας.

Κάπως έτσι, άλλωστε, δεν τα Άχε κάνει και ο Γιωργάκης; Την ίδια ακριβώς φούσκα δεν φούσκωνε, λέγοντας παντού ότι η Ελλάδα έκανε απίθανες θυσίες και μεταρρυθμίστηκε και τώρα είναι έτοιμη να κατακτήσει πάλι τον κόσμο και τις Αγορές; Και στη συνέχεια, όπως κάθε ατζαμής λαϊκιστής, άρχισε να διερωτάται «με τον ήλιο τα βάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;», αφού όλα τόσο καλά τα είχε κάνει, οπότε γιατί καθυστερούσαν να έρθουν οι μεγάλες επιτυχίες; Και μετά, που έσκασε η φούσκα, δεν έτρεχε ο Γιωργάκης και γύρευε δημοψηφίσματα και μας κυνήγαγε το σύμπαν για να μας δείρει; Ε, το λοιπόν, τι διαφορετικό κάνει ο Σαμαράς; Δεν είναι ίδια η συνταγή και των δύο; Όχι στις μεταρρυθμίσεις, ώστε να μην ενοχλούμε την ευγενή μας προνομιούχα πελατεία, ναι στις οριζόντιες περικοπές, αφού οι γριούλες και οι λοιποί μη προνομιούχοι αδυνατούν να διαμαρτυρηθούν για την αδικία…

Προ ημερών οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς («Greek drama lacks a happy ending») είδαν ανοιχτομάτικα το πρόβλημά μας που άλλοι (κάνουν πως δεν βλέπουν. «Τα βάσανα των απλών Ελλήνων εν πολλοίς δεν οφείλονται στις αναγκαίες μεγάλες περικοπές δαπανών, αλλά και στην πολιτική επιλογή να προστατευτούν οι ήδη προνομιούχοι και να μεταβιβαστεί το βάρος της κρίσης στους ώμους των ασθενέστερων. Αν υπάρχουν καλά νέα, αυτά είναι πως η Ελλάδα έχει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης. Αλλά χωρίς μείζονες πολιτικές αλλαγές αυτές, θα μείνουν αναξιοποίητες – κι όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ θα μπούμε σε ένα φαύλο κύκλο διαρκών παρατάσεων της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους και αλλεπάλληλων χαριστικών δανείων. Η ευρωζώνη και οι απλοί Έλληνες έχουν κοινό συμφέρον να αποτινάξουν επιτέλους το ζυγό των ημέτερων και των εμπεδωμένων συμφερόντων». Καλό, ε;

Ξέρουν οι Φ.Τ. αυτό που άλλοι αγνοούν. Πως ούτε η Πολιτεία ούτε η κοινωνία θέλουν ή μπορούν στην Ελλάδα να τα βάλουν με το τέρας. Γιατί σχεδόν όλη η Πολιτεία και σχεδόν όλη η κοινωνία συναποτελούν το Τέρας. Με τον εαυτό τους θα τα βάλουν;

Άρα θα εξακολουθεί να θεωρείται «δημοσιονομική εξυγίανση» η οριζόντια μισθολογική και φορολογική εξαθλίωση των αδύναμων και των παραγωγών πλούτου. Και δεν θα γίνει ποτέ η αναγκαία αναδιάρθρωση, βάσει νέου εθνικού οργανογράμματος, που θα χτίσει το έξυπνο δημόσιο στρατηγείο της εθνικής ανασυγκρότησης.

Και αυτό το εγγυάται, για το καλό του Π.Ι.ΠΑ., τόσο ο αδίστακτος καριερίστας πρωθυπουργός μας, όσο και το αγράμματο αγόρι που τάχα τον αντιμάχεται, καθώς και όλα τα υπόλοιπα ξελιγωμένα γατάκια του Εθνικού μας Σκοταδιστικού Λαϊκισμού. Από τους ναζί ως τους «Αριστερούς». Γιατί να είναι, λοιπόν, αισιόδοξος όποιος κατανοεί τέτοια αυτονόητα;


ΣΑΚΕΛΛΑΡΗΣ ΣΚΟΥΜΠΟΥΡΔΗΣ

Ο Σακελλάρης Σκουμπουρδής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Από το Βαρβάκειο πέρασε στην Πολυτεχνική του Α.Π.Θ. το 1974

https://www.athensvoice.gr/article/c...�-μαγική

[Κωνσταντίνος]

WTF ????

Ένα 16χρονο αγόρι πέθανε μετά από αυνανισμό 42 φορές χωρίς διακοπή στην πόλη Rubiato, στην περιοχή Goiás, στη Βραζιλία.
Η μητέρα του δήλωσε σε τοπική εφημερίδα ότι ήξερε για τον εθισμό του γιου της και ότι σχεδίαζε να δεί κάποιον γιατρό, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά.
Ο νεαρός άνδρας άρχισε να αυνανίζεται τα μεσάνυχτα και πέρασε όλη τη νύχτα αγγίζοντας τον εαυτό του.
Στο σχολείο, οι συμμαθητές του, σχολίασαν το πρόβλημα του αγοριού και μερικοί είπαν ότι τους ζήτησε να βάλει κάμερα για να τον δούν. Περαιτέρω, ανέφεραν ότι η έλξη του για τις γυναίκες ήταν ακραία!
Γοητεύονταν από όλα τα είδη των γυναικών, ανεξάρτητα από το χρώμα και ηλικία.
Στο δωμάτιο του βρέθηκε μια μεγάλη ποσότητα πορνογραφίας, συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών και βίντεο των γυμνών γυναικών που είχαν αποθηκευτεί στον υπολογιστή του.

Πηγή: to-mati.gr


Eμείς οι Έλληνες είμαστε αρκετά ανθεκτικοί τελικά ε ;

[S8N]

Πως κατεληξαν στο 42;

[Κωνσταντίνος]

Την ίδια απορία είχα. Ποιός μέτραγε ;

[Monsta]

Κουμουνδούρου ακούει ;; Μέχρι 41 φορές συντρόφια.

[Ptboul]

Ενδιαφέρον άρθρο από το Ποντίκι.

Μακιγιάροντας τον νεκρό