Η λογική του τζιβάτου:
Γίνομαι όπως όλοι οι άλλοι τζιβάτοι για να είμαι διαφορετικός από τους άλλους που δεν ειναι τζιβάτοι.
Απεχθάνομαι την δύση αλλά έχω iPad και πάω στην Βαρκελώνη για διακοπές.
Υποστηρίζω τους Παλαιστήνιους αλλά δεν πάω εκεί ούτε με σφαίρες.
Υποστηρίζω το εργατικό αγώνα της ΚΝΕ αλλά δεν έχω δουλέψει στην ζωή μου μιας και ο μπαμπάς τα παρέχει όλα.
Είμαι επαναστάτης αλλά κατεβαίνω στην πορεία μετά τον έκτο φραπέ κι αν.
Κάνω - αποτυχημένα - τον ζογκλέρ με τα ξυλάκια και την σβούρα και περιμένω να με πληρώσεις.
Διαφωνώ με ό,τι σπουδάζω όταν θυμάμαι τι ακριβώς σπουδάζω.
Κάθε τι που δεν ειναι αριστερά είναι ακροδεξιά και κάθε τι που δεν είναι αριστερό είναι φασιστικό.
Δεν είμαι μέρος του συστήματος...αλλά μόλις διοριστώ καλωσορίζω το σύστημα με ανοικτές αγκάλες!
