τα σαραντάχρονα των "τροχών"

[gant]

Ρέκβιεμ.....

Τελικά φαίνεται πως το κλείσιμο ήταν αναπόφευκτο
Το restart του τελευταίου τεύχους δεν βοήθησε και η μηχανή έσβυσε οριστικά.



Ξεκίνησα να τους διαβάζω νέος, από τον Οκτ. του 1978 και μετά από 415 ανελλειπή τεύχη γέρασα μαζί τους.
Σε κάποια στιγμή, η ποιότητα τους έπεσε, αυτό είναι φανερό, αλλά πάντοτε, χειμώνες, καλοκαίρια, διακοπές, φρόντιζα και έψαχνα να τους προμηθεύομαι.
Ένας εθισμός, μιά συνήθεια 35 χρόνων, παύει πλέον.
Τα τεύχη μέχρι τον Δεκ 2004, βρίσκονται ταξινομημένα σε κούτες στην αποθήκη του πατρικού.
Στην φώτο σε μια βιβλιοθήκη του σπιτιού, υπάρχουν απ τον Γενάρη του 2005 μέχρι το τελευταίο.
(Διακρίνονται και απ το διαφορετικό χρώμα κάθε χρόνου)

[Stathis]

Δεν μπορω να πω οτι αυτη η εξελιξη ειναι ευχαριστη για κανεναν, απο τους αναγνωστες που στηριζαν αυτην την προσπαθεια, απο οσους εδωσε δουλεια μεσα στα χρονια, απο οσους μαθητευσαν εκει (κυριως τι να μην κανουν εδω που τα λεμε), εως οσους ποδοπατηθηκαν ως παραπλευρη απωλεια.
Δεν ειναι καλο να κλεινει καμια επιχειρηση που δινει δουλεια, ασχετα ποσα προσεφερε ή ποσο κακο προκαλεσε ή αν το ισοζυγιο αυτων ειναι θετικο ή αρνητικο.
Δεν χαρηκα οταν εμαθα τα νεα, αλλα δεν μπορω να πω οτι λυπηθηκα κιολας.
Οποιος δεν εχει ζησει αυτο μαγαζι απο μεσα δεν θα καταλαβει, ισως εκλαβει και ως χαιρεκακια αυτα τα γραφομενα.
Ο αναγνωστης βλεπει παντοτε μια ωραιοποιημενη ιδανικη εικονα, ειναι και πολλα που τα πλαθει μεσα στο μυαλο του οπως τα φανταζεται.
Και τα ονειρα ειναι τις πιο πολλες φορες ομορφα.

Η ζωη μεσα στις ΤΕ δεν ηταν ομορφη ομως για οποιον εργαζοταν εκει και δεν ηταν προνομιουχος, ειχε αναμφιβολα καλες στιγμες, περισσοτερες ομως ασχημες.
Αληθινα ασχημες και οχι τοσο σε επαγγελματικο επιπεδο οσο σε προσωπικο, σε ανθρωπινο.
Υβρεις, προσβολες, σκαια συμπεριφορα ηταν η πρακτικη που εκανε την καθημερινοτητα πολυ βαρια και δυσκολη.

Αν ηθελα να πω τι εφταιξε δεν θα ελεγα ουτε το λιθογραφειο και οι συνεταιροι που κοροϊδεψαν τον καββαθα, ουτε οι αποτυχημενες επιλογες εξαγορων.
Ηταν και αυτα ναι χωρις αμφιβολια, αλλα για μενα η αρχη τους τελους ειχε ξεκινησει πολυ νωριτερα τις μερες της παντοδυναμιας.
Απο αυτο μαγαζι περασαν μερικα απο τα πιο ταλαντουχα και ηθικα στοιχεια του χωρου.
Σιγα σιγα απομακρυνθηκαν, τη θεση τους πηραν ανθρωποι με επαγγελματικο αμοραλισμο, συχνα αμορφωτοι, ακαλιεργητοι, χωρις τροπους και αρχες.
Με μονο κριτηριο οτι εκαναν καλα παντιλικια.
Α και με το οτι ηταν καλοι στις ιντριγκες και τα παρασκηνια.

Δεν ξερω το πως και το γιατι, εικαζω πως οταν καποιος δουλευει επι σειρα ετων και βοηθαει στο κτισιμο μιας εταιριας οπως η ΤΕ, καποια στιγμη θα θελησει να εξαργυρωσει τους καρπους των κοπων του σε κατι παραπανω απο εναν καλο μισθο.
Επισης εκτιμω (χωρις να γνωριζω κατι περισσοτερο) οτι οποιος απο τους βασικους συντελεστες δικαια ζητησε κατι παραπανω ειτε εκδιωχθηκε, ειτε αφεθηκε να φυγει.
Μιλαμε για πιονερους του ειδικου τυπου, οπως ο δημητρης κληρονομος, ο κλεανθης τριανταφυλλιδης, ο γιωργος λουβαρης και αρκετοι ακομα που αν διαβασει κανεις παλιους τεσσερις τροχους θα δει οτι διαδραματισαν σημαντικοτερο ρολο ακομα και απο τον καββαθα τον ιδιο.

Οπως προανεφερα τη θεση τους πηραν ατομα πολυ χαμηλοτερου επιπεδου τα οποια οδηγησαν μαθηματικα σε μια φθινουσα πορεια.
Δυστυχως ο ιδρυτης εγκλωβισμενος μεσα σε ενα περιβαλλον μονιμης εγκωμιαστικης κριτικης δεν μπορεσε να δει και να αξιολογησει σωστα την κατασταση και τα σημεια των καιρων.
Με μια υπερφυαλη και αλαζονικη νοοτροπια νομισε οτι δεν εχει αναγκη κανεναν και προσπαθησε να επεκταθει προς πασα κατευθυνση χωρις να εχει τους συνεργατες και το υποβαθρο για κατι τετοιο.

Πιστευω οπως ειπωθηκε και στην αρχη αυτου του νηματος, προκελεσε περισσοτερο κακο απο το καλο που εκανε και μιλαω παντα σε ανθρωπινο επιπεδο που το γνωριζω πολυ καλα, παρα σε επαγγελματικο που δεν εχω πληρη εικονα.

Οπως και να εχει η καθε αποψη μπορει να εχει στοιχεια υποκειμενικοτητας μεσα τα οποια ισως εμποδιζουν εντελως ψυχρη και αντικειμενικη τοποθετηση.
Ισως καποιος ιστορικος του μελλοντος αποφορτισμενος απο μιση και παθη γραψει την πραγματικη ιστορια των ΤΕ και οσων περασαν απο κει.

[Bazil Van Sinner]

Δυστυχως ο ιδρυτης εγκλωβισμενος μεσα σε ενα περιβαλλον μονιμης εγκωμιαστικης κριτικης δεν μπορεσε να δει και να αξιολογησει σωστα την κατασταση και τα σημεια των καιρων.
Με μια υπερφυαλη και αλαζονικη νοοτροπια νομισε οτι δεν εχει αναγκη κανεναν και προσπαθησε να επεκταθει προς πασα κατευθυνση χωρις να εχει τους συνεργατες και το υποβαθρο για κατι τετοιο.

...πανελληνιο φαινομενο