"Κι έτσι, εκεί που οι έλληνες, περίμεναν τη βοήθεια από τους ομόδοξους Ρώσους, τους ήρθε βοήθεια από τους ετερόδοξους αγγλους. Οι έλληνες αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως δεν ζουν στην εποχή του δυαρχικού Βυζαντίου, όπου η εξουσία μοιράζεται ανάμεσα στον αυτοκράτορα και τον Πατριάρχη. Δεν μας έσωσε, λοιπόν, τότε, η ομόδοξος ανατολή αλλά η ετερόδοξη δύση και χρωστάμε την ύπαρξή μας ως κράτος αποκλειστικά στη δύση. Πιο συγκεκριμένα στην Αγγλία και ακόμα πιο συγκεκριμένα στον Τζορτζ Κάνινγκ.
Το γεγονός που συνεχώς γκρινιάζουμε για την εξάρτησή μας από τους ξένους, είναι μάλλον ανιστόρητο, αφού υπάρχουμε ως κράτος χάρη στη πολιτική των ξένων. Αλλά και στα δάνεια που δίνουν συνεχώς οι ξένοι για να συντηρούν ένα τεχνητό κράτος για λόγους για λόγους γεωπολιτικούς και όχι φιλελληνικούς."
Β. Ραφαηλίδης "Ιστορία (κωμικοτραγική) του ελληνικού κράτους 1830-1974. Εκδόσεις του 21ου.